Yarın çocuklarımız okula başlayacaklar. Minni minni bebelerimiz yarın okulu tanıyacaklar. Öğretmenleri, yeni tanışacağı arkadaşlarını, okulda çalışanları.
Onların yürekleri minnacık. Hayal dünyaları çok geniş ama yürekleri minnacık. Onlara sevgi ile yaklaşıp önce biz; anne babalar okulu sevdirmeliyiz. Neden okula gitmesi gerektiğini biz bilmeli ve çocuğumuza onun anlayabileceği bir tarzda açıklamalıyız. Öğretmeni tanıtmalı, tanımalıyız. Çocuğumuzun özelliklerinden öğretmeni ahberdar etmeliyiz. Eğer önemli bir sağlık problemi veya kişilik özelliği varsa onu mutlaka öğretmene ifade etmeliyiz. Aksi takdirde çocuğumuzun başına bir olumsuzluk geldiğinde hemen karşımızdaki insanı suçlamamalı, suçu kendimizde bulmalıyız. Çocuğumuza emek verecek, zaman ayıracak insana saygı duymak zorundayız. Giyimini, kuşamını, tarzını, bakış açısını beğenmezsek bile o insanlara saygı duymalıyız ve herşeyden önemlisi de çocuğumuza okulda çalışanların değil bizim okulu sevdirmemiz gerekir.
Okulu sevdiremezsek neler olur biliyor musunuz? Çocuğumuzun kişiliğini, geleceğini, bize ve topluma bakış açısını kısaca kendisini yitirmiş oluruz. O çok kısa bir zaman içerisinde sizin çocuğunuz olduğu için sizi sevmeyecektir. Sevgisizliğe alışacaktır. Sevgisiz yaşayacaktır ve sevgiyi yaşayan insana karşı hoşgörülü olamayacaktır. Anne ve baba olmak çok zor hele bu dönemde okula gidecek çocuğu olan anne babalar. İlk günlerde lütfen ama lütfen çocuğunuza zaman ayırın. Onunla birlikte okula gitmeye, okulda bir süre kalmaya özen gösterin.
Zamanım yok demeyin, yarın çocuğunuzun da size ayıracak zamanı olamayabilir.
Rabbim hayırlı evlatlar yetiştirmeyi nasip etsin hepimize.
Onların yürekleri minnacık. Hayal dünyaları çok geniş ama yürekleri minnacık. Onlara sevgi ile yaklaşıp önce biz; anne babalar okulu sevdirmeliyiz. Neden okula gitmesi gerektiğini biz bilmeli ve çocuğumuza onun anlayabileceği bir tarzda açıklamalıyız. Öğretmeni tanıtmalı, tanımalıyız. Çocuğumuzun özelliklerinden öğretmeni ahberdar etmeliyiz. Eğer önemli bir sağlık problemi veya kişilik özelliği varsa onu mutlaka öğretmene ifade etmeliyiz. Aksi takdirde çocuğumuzun başına bir olumsuzluk geldiğinde hemen karşımızdaki insanı suçlamamalı, suçu kendimizde bulmalıyız. Çocuğumuza emek verecek, zaman ayıracak insana saygı duymak zorundayız. Giyimini, kuşamını, tarzını, bakış açısını beğenmezsek bile o insanlara saygı duymalıyız ve herşeyden önemlisi de çocuğumuza okulda çalışanların değil bizim okulu sevdirmemiz gerekir.
Okulu sevdiremezsek neler olur biliyor musunuz? Çocuğumuzun kişiliğini, geleceğini, bize ve topluma bakış açısını kısaca kendisini yitirmiş oluruz. O çok kısa bir zaman içerisinde sizin çocuğunuz olduğu için sizi sevmeyecektir. Sevgisizliğe alışacaktır. Sevgisiz yaşayacaktır ve sevgiyi yaşayan insana karşı hoşgörülü olamayacaktır. Anne ve baba olmak çok zor hele bu dönemde okula gidecek çocuğu olan anne babalar. İlk günlerde lütfen ama lütfen çocuğunuza zaman ayırın. Onunla birlikte okula gitmeye, okulda bir süre kalmaya özen gösterin.
Zamanım yok demeyin, yarın çocuğunuzun da size ayıracak zamanı olamayabilir.
Rabbim hayırlı evlatlar yetiştirmeyi nasip etsin hepimize.