ÖFKEYE YENİLGİ
Ülkemizde hep,genellikle dostluktan,barıştan ,sevgiden yanadır. Konuştuklarımızda yazdıklarımızda hep bu özlem ağır basar. Ama görülüyor ki bugün dünya göklerini kapsayan hırs öfke adlı iki kara bulut insanları pençesine almış kıvrandırıyor. Özelliklede ülkemizde hırs ve öfke ekilen bataklıklardan ulusalcılık, milliyetçilik yada başka kavramlar adına cinayet, katliam, linç büyüyor,çoğalıyor;kimi ellerde ve gözlerde meşruluk kazanıyor!
Görülen odur ki; hırs ve öfke yanında söz tükenmiş gibidir. Beyinler dumura uğramıştır.Çölleşen yüreklerde sevgi ve barış çiçekleri yerine üzerinde dikenli kara kara çalılar üremiştir.
Hırs ,bugünümüzü yaşadığımız bu güzellikleri görmeden, fark etmeden, kanlı kılıçlarla, kara barutlu toplarla geleceğin surlarına saldırmaktadır. Hırs gören gözlerin kör olması, dudaklara ‘sevgi, barış, dostluk’ gibi sözcüklere karşı dikenli tel çekilmesidir. Öfke nefreti sürükleyen ileri süren ama bir süre sonra yarı yolda bırakan bir yoldaştır. Kimi zaman baldan tatlıdır, kimi zaman zehirden acı. Bir bakarsın yürekleri tutuşturan ateş, bir bakarsın ocakları söndüren yangın. Öfke, bitmemiş düşlerin aynasında solan acı süsleridir hayatın. Öfke, güneşi çekerken ipe, karanlık kaldırır başını gizil vadilerden. Öfke, ürkektir renklerden uzaktır., tuzak kurarken ışığa, zulası korkak bir yürektir.
Zaman, çekerken acının zincirlerini makaralara, hırs, nefret ve öfkenin bir yanı yalnızlıktır, tüter duman duman…bir yanı ıssızlıktır, öter çın çın ve ortada acının ve sabrın yazılmamış tarihi akadurur yüzlerimizde.
Ülkemizde hep,genellikle dostluktan,barıştan ,sevgiden yanadır. Konuştuklarımızda yazdıklarımızda hep bu özlem ağır basar. Ama görülüyor ki bugün dünya göklerini kapsayan hırs öfke adlı iki kara bulut insanları pençesine almış kıvrandırıyor. Özelliklede ülkemizde hırs ve öfke ekilen bataklıklardan ulusalcılık, milliyetçilik yada başka kavramlar adına cinayet, katliam, linç büyüyor,çoğalıyor;kimi ellerde ve gözlerde meşruluk kazanıyor!
Görülen odur ki; hırs ve öfke yanında söz tükenmiş gibidir. Beyinler dumura uğramıştır.Çölleşen yüreklerde sevgi ve barış çiçekleri yerine üzerinde dikenli kara kara çalılar üremiştir.
Hırs ,bugünümüzü yaşadığımız bu güzellikleri görmeden, fark etmeden, kanlı kılıçlarla, kara barutlu toplarla geleceğin surlarına saldırmaktadır. Hırs gören gözlerin kör olması, dudaklara ‘sevgi, barış, dostluk’ gibi sözcüklere karşı dikenli tel çekilmesidir. Öfke nefreti sürükleyen ileri süren ama bir süre sonra yarı yolda bırakan bir yoldaştır. Kimi zaman baldan tatlıdır, kimi zaman zehirden acı. Bir bakarsın yürekleri tutuşturan ateş, bir bakarsın ocakları söndüren yangın. Öfke, bitmemiş düşlerin aynasında solan acı süsleridir hayatın. Öfke, güneşi çekerken ipe, karanlık kaldırır başını gizil vadilerden. Öfke, ürkektir renklerden uzaktır., tuzak kurarken ışığa, zulası korkak bir yürektir.
Zaman, çekerken acının zincirlerini makaralara, hırs, nefret ve öfkenin bir yanı yalnızlıktır, tüter duman duman…bir yanı ıssızlıktır, öter çın çın ve ortada acının ve sabrın yazılmamış tarihi akadurur yüzlerimizde.