1.Çok konuşmazdı.
2. Daima düşünceliydi.
3. Boş şeylerle uğraşmazdı.
• Kötü söz söylemezdi.
• kimseyle çatışmazdı
• Her zaman ağırbaşlıydı.
• Dünya işleri için kızmazdı.
• Umanı umutsuzluğa düşürmezdi.
• Kimsenin kusurunu araştırmazdı.
• Affediciliği tabii idi intikam almazdı.
• Hoşlanmadığı bir şey hakkında susardı.
• Yemek seçmez önüne ne konursa yerdi.
• Susması konuşmasından uzun sürerdi.
• Gerçeğe aykırı övgüyü kabul etmezdi.
• Sade kıyafet giyer, gösterişten hoşlanmazdı.
• Sıkıntılı hallerinde kabalaşmaz, bağırmazdı.
• Konuşurken çevresindekileri adeta kuşatırdı.
• Kimseye hakkında hayırlı olmayan sözü söylemezdi.
• Kendi şahsı için asla öfkelenmez ve öç almazdı.
• Kapısına yardım için gelen hiç kimseyi geri çevirmezdi.
• Kelimeleri parıldayan inci dişleri gibi tatlı ve berraktı.
• Yanında en son konuşanı, ilk önce konuşan gibi dinlerdi.
• Adet üzere sarf edilen hiçbir kötü sözü ağzına almamıştı.
• Her zaman hüzünlü ve mütebessim bir haletle dururdu.
• Fakirler ile beraber yerdi, öyle ki onlardan ayırt edilmezdi.
• Sıradan değildi, ama sıradan insanlar gibi yaşardı.
• Hiç kimseyi ne yüzüne karşı nede arkadan kınar, ayıplardı.
• Düşmanlarını sadece affetmekle kalmaz, onlara şeref ve değer verirdi.
• Lüzumsuz yere konuşmaz konuştuğunda ne fazla ne eksik söz kullanırdı.
• Bir toplulukta bulunduğu zaman bir şeye gülerlerse, O’ da güler;
Bir şeye hayret ederlerse O’da hayret ederdi.
• Konuşurken yüzünü başka tarafa çevirmez, bulunduğu mecliste ayrı bir yere oturmazdı.
• Bir gün kendisinden yaşça küçük bir dostunun omuzlarından tutarak şöyle demişti:
“sen dünyada garip bir kimse yahut yolcu gibi ol”
• Yürürken beraberindekilerin gerisinde yürürdü, ayaklarını yerden canlıca kaldırır,
İki yana salınmaz, adımlarını geniş atar, yüksek bir yerden iner gibi öne doğru eğilir,
Vakar ve sükunetle rahatça yürürdü.
• Sabahları evden çıkarken şöyle derdi: “ilahi yoldan sapmaktan ve saptırlmaktan,
Kanmaktan, kandırılmaktan, haksızlık etmekten ve haksızlığa uğramaktan, saygısızlık etmekten ve saygısızlık edilmekten sana sığınırım.”
O, MUHAMMED (S.A.V.)PEYGAMBER EFENDİMİZDİ.
2. Daima düşünceliydi.
3. Boş şeylerle uğraşmazdı.
• Kötü söz söylemezdi.
• kimseyle çatışmazdı
• Her zaman ağırbaşlıydı.
• Dünya işleri için kızmazdı.
• Umanı umutsuzluğa düşürmezdi.
• Kimsenin kusurunu araştırmazdı.
• Affediciliği tabii idi intikam almazdı.
• Hoşlanmadığı bir şey hakkında susardı.
• Yemek seçmez önüne ne konursa yerdi.
• Susması konuşmasından uzun sürerdi.
• Gerçeğe aykırı övgüyü kabul etmezdi.
• Sade kıyafet giyer, gösterişten hoşlanmazdı.
• Sıkıntılı hallerinde kabalaşmaz, bağırmazdı.
• Konuşurken çevresindekileri adeta kuşatırdı.
• Kimseye hakkında hayırlı olmayan sözü söylemezdi.
• Kendi şahsı için asla öfkelenmez ve öç almazdı.
• Kapısına yardım için gelen hiç kimseyi geri çevirmezdi.
• Kelimeleri parıldayan inci dişleri gibi tatlı ve berraktı.
• Yanında en son konuşanı, ilk önce konuşan gibi dinlerdi.
• Adet üzere sarf edilen hiçbir kötü sözü ağzına almamıştı.
• Her zaman hüzünlü ve mütebessim bir haletle dururdu.
• Fakirler ile beraber yerdi, öyle ki onlardan ayırt edilmezdi.
• Sıradan değildi, ama sıradan insanlar gibi yaşardı.
• Hiç kimseyi ne yüzüne karşı nede arkadan kınar, ayıplardı.
• Düşmanlarını sadece affetmekle kalmaz, onlara şeref ve değer verirdi.
• Lüzumsuz yere konuşmaz konuştuğunda ne fazla ne eksik söz kullanırdı.
• Bir toplulukta bulunduğu zaman bir şeye gülerlerse, O’ da güler;
Bir şeye hayret ederlerse O’da hayret ederdi.
• Konuşurken yüzünü başka tarafa çevirmez, bulunduğu mecliste ayrı bir yere oturmazdı.
• Bir gün kendisinden yaşça küçük bir dostunun omuzlarından tutarak şöyle demişti:
“sen dünyada garip bir kimse yahut yolcu gibi ol”
• Yürürken beraberindekilerin gerisinde yürürdü, ayaklarını yerden canlıca kaldırır,
İki yana salınmaz, adımlarını geniş atar, yüksek bir yerden iner gibi öne doğru eğilir,
Vakar ve sükunetle rahatça yürürdü.
• Sabahları evden çıkarken şöyle derdi: “ilahi yoldan sapmaktan ve saptırlmaktan,
Kanmaktan, kandırılmaktan, haksızlık etmekten ve haksızlığa uğramaktan, saygısızlık etmekten ve saygısızlık edilmekten sana sığınırım.”
O, MUHAMMED (S.A.V.)PEYGAMBER EFENDİMİZDİ.