Bir gün Hz. Ebubekir r.a. Allah ın Rasulü s.a.v. i gözleriinden yaşlar akar vaziyette buldu.Sordu:
-Anam babam sana feda,niçin ağlıyorsun?
Allah ın rasulü s.a.v. şöyle dedi:
-Ümmetim için eyEbubekir!Ümmetimin önünde uzun ve çetin bir yol var.Omuzlarında ağır yük ve bir çok günah...Bu sebeplerden ya azaba uğrarlarsa!..
.....
Senin mutluluğun dudaklarından,merhametin gözlerinden okunurdu ey Allah ın Rasulü.
Zira merhameti olmayanın gözü yaşarmazdı.
Merhametindendi ağlayışın.
Kendine değildi.
Yetim bir çocuğa,muhtaç bir arkadaşaydı.
Banaydı,bizeydi.
Senin gözyaşının düştüğü yer burası.
Benim gönlüm.
Merhametten yaşarırsa gözlerim bir gün senin mübarek yaşlarına karışır.
Toprakla barışırım o an.
Rahmetle barışırım.
Kendimle barışırım
-Anam babam sana feda,niçin ağlıyorsun?
Allah ın rasulü s.a.v. şöyle dedi:
-Ümmetim için eyEbubekir!Ümmetimin önünde uzun ve çetin bir yol var.Omuzlarında ağır yük ve bir çok günah...Bu sebeplerden ya azaba uğrarlarsa!..
.....
Senin mutluluğun dudaklarından,merhametin gözlerinden okunurdu ey Allah ın Rasulü.
Zira merhameti olmayanın gözü yaşarmazdı.
Merhametindendi ağlayışın.
Kendine değildi.
Yetim bir çocuğa,muhtaç bir arkadaşaydı.
Banaydı,bizeydi.
Senin gözyaşının düştüğü yer burası.
Benim gönlüm.
Merhametten yaşarırsa gözlerim bir gün senin mübarek yaşlarına karışır.
Toprakla barışırım o an.
Rahmetle barışırım.
Kendimle barışırım