Hazret-i Âişe vâlidemiz radıyallahü anha anlatıyor:
Bir gün, Resûlullah Efendimiz aleyhissalâtü vesselâm
benim evime geldiler. Nur cemaline bakınca, gülümsedim
O zaman bana bakıp; Niçin gülersin yâ Âişe?
diye sordular.
Arzettim ki: Yâ Resûlallah, sen gelmeden az önce
elimdeki (İğne) yere düşmüştü. Ne kadar aradımsa da
bulamamıştım.
Şimdi buldun mu?
Evet ya Resulallah. Sen içeri girince, Odanın içi öyle aydınlandı ki,
iğneyi rahatlıkla görüp aldım. Onun için gülüyordum.
Ben böyle söyleyince, Resûlullah Efendimiz
aleyhissalatü vesselam ağlamaya başladılar.
Bu defa ben merak edip sordum:
Niçin ağlarsınız yâ Resûlallah?
Mahşeri hâtırladım. Ümmetimden bâzı kimseler var ki, o gün benim
cemâlimi göremeyecekler. Onların hâline ağlıyorum, buyurdular.
www.dinimizislam.com
www.huzurpinari.com
www.gonulsultanlari.com
Bir gün, Resûlullah Efendimiz aleyhissalâtü vesselâm
benim evime geldiler. Nur cemaline bakınca, gülümsedim
O zaman bana bakıp; Niçin gülersin yâ Âişe?
diye sordular.
Arzettim ki: Yâ Resûlallah, sen gelmeden az önce
elimdeki (İğne) yere düşmüştü. Ne kadar aradımsa da
bulamamıştım.
Şimdi buldun mu?
Evet ya Resulallah. Sen içeri girince, Odanın içi öyle aydınlandı ki,
iğneyi rahatlıkla görüp aldım. Onun için gülüyordum.
Ben böyle söyleyince, Resûlullah Efendimiz
aleyhissalatü vesselam ağlamaya başladılar.
Bu defa ben merak edip sordum:
Niçin ağlarsınız yâ Resûlallah?
Mahşeri hâtırladım. Ümmetimden bâzı kimseler var ki, o gün benim
cemâlimi göremeyecekler. Onların hâline ağlıyorum, buyurdular.
www.dinimizislam.com
www.huzurpinari.com
www.gonulsultanlari.com