nefs mücadelesi
Rahman ve rahim olan Allahin adiyla baslarim. Her amelimize , attigimiz her adimimiza O rahmanin O rahimin nazari altinda mi basiliyoruz. Her ne kadar biz Yüce Yaratani görmesek de Allah (cc) bizi her daim görüp gözetmektedir. Bunlari herkez bilir de kaçimiz ne derece uygulaya biliyoruz. Rabbimizin bize bahsettigi zerre yok ki onda bizim için bir nimet bulunmasin. Nefes almak bir nimet nefes vermek bir nimet. Etti iki. Her bir nimetin sükrü üzerimize vacip olduguna göre nefes alip verende dahi Allah'in üzerimizdeki nimetini ödememiz mümkün degil. Attigimiz adimda baktigimiz her nesnede, isittigimiz her namede Allah'in üzerimizde nimetleri var.
Baskalari defalarca bize ne derece iyi ne derece bilgili oldugumuzu söylerler bunu bizi sevdikleri için yaparlar. Cemiyet içinde de sahislarin ilgisini celp etmek nefse çok hos gelecektir. Çünki o nefis daima bizim alehimize davranacak ve bizi böbürlenmeye ve büyüklenmeye götürecektir. Iki cilt bir seyler okuyunca alim oluruz, dogrudur çünki bugün cemiyetin ekserisinin dinden diyanetten bir malumati yok. Cahillerin arasinda ben bilgili kalacagim ve nefsim beni böbürlendirecek. Bir kaç soruya yanit verince Siz ne çok biliyorsun derler. BIlseler ki bu cahil, tam kör cahil. Sonsuz ilim deryasinda bizimkilerin esamesi okunmaz ama hakir nefsimiz bizi bu cemiyet içinde alim de yapar muallim de. Ilmin sahibi Allah Resulü (saa) idi. ve O mübarek Peygamberin Ehlibeyti. Islam Alimlerinin yazdiklarini bizim söyle bir gözden geçirmemiz ömre bedelken nerede kaldi bilmek. Gerçi bilmek de kar etmez hayatta, olmak gerek.
Mevlana misali pismek ve yanmak gerek.
Rabbimizden bir an dahi gafil kalmamaliyiz. Rabbinden an miktari gaflete düsen o an seytanla hemhal olur. Yaratilis bosluk kabul etmez. Yaratilan hiç bir sey yokturki bos olsun. Hayrin olmadigi yerde ser vardir. Hakkin olmadigi yerde de batil vardir. Nefsimiz ve seytan batili bize süslerde sevdiriverir. Kendimizi devamli surette hesaba çekmeliyiz. Ölmeden evvel ölmeliyiz. Ben kimim nasil bir insanim. Nekadar günahkar ve alçak bir insanim. Kisi kendine yalan söyleyemez. Söylese de bunun yalan oldugunu bilir. Kimseye itiraf edemediklerimizi kendi kendimize itiraf etmeli ve tevbe istihfara yönelmeliyiz. Kibirden gururdan yangindan kaçar gibi kaçmaliyiz. Devamli surette kendimizi hesaba çekmeli, ve su alemde en asalik insan kim, diye sorulunca kendi nefsimizi kabul etmeliyiz. Kibir ve gurur bizim sifatimiz olamaz.
Yaratilis geregi Allahu Teala hazretleri insana kendi sifatlarindan bir kismini bahsetmistir amma, kibriyasini asla vermemistir. Kibirlenmek ve böbürlenmek insani felakete düçar edecek hallerdir.Yaratiklardan ilk kibirlenen seytan aleyhi lanedir. Adem (as) efendimize secde etmesi emredilince kendini O mübarek nebiden üstün gördü ve nihayetsiz azaba düçar oldu.
Gerçek alimler, Allah dostlari belli olmazlar. Onlar kendilerini öne sürmediler hiçbir zaman. Takvalariyla, vakarli duruslariyla bilindiler ve sevildiler. Yüzüne bakitigin zaman sana Allah'i hatirlatan kisidir Allah dostu. Nefsini ayaginin altina alan ve Seytani dahi kendine hizmet ettirebilendir. Bizler o müberek zevatin yanin da deryada bir damla isek bile bir nimete ermisiz demektir. Allah nefsimizin serrinden ve desiselerinden muhafaza eylesin. Ehlibeyt Imamlarimizin ve veli kullarinin hatrina bizi de kendsine dost eylesin. Insaallahirrahman.
mehmet inam
Rahman ve rahim olan Allahin adiyla baslarim. Her amelimize , attigimiz her adimimiza O rahmanin O rahimin nazari altinda mi basiliyoruz. Her ne kadar biz Yüce Yaratani görmesek de Allah (cc) bizi her daim görüp gözetmektedir. Bunlari herkez bilir de kaçimiz ne derece uygulaya biliyoruz. Rabbimizin bize bahsettigi zerre yok ki onda bizim için bir nimet bulunmasin. Nefes almak bir nimet nefes vermek bir nimet. Etti iki. Her bir nimetin sükrü üzerimize vacip olduguna göre nefes alip verende dahi Allah'in üzerimizdeki nimetini ödememiz mümkün degil. Attigimiz adimda baktigimiz her nesnede, isittigimiz her namede Allah'in üzerimizde nimetleri var.
Baskalari defalarca bize ne derece iyi ne derece bilgili oldugumuzu söylerler bunu bizi sevdikleri için yaparlar. Cemiyet içinde de sahislarin ilgisini celp etmek nefse çok hos gelecektir. Çünki o nefis daima bizim alehimize davranacak ve bizi böbürlenmeye ve büyüklenmeye götürecektir. Iki cilt bir seyler okuyunca alim oluruz, dogrudur çünki bugün cemiyetin ekserisinin dinden diyanetten bir malumati yok. Cahillerin arasinda ben bilgili kalacagim ve nefsim beni böbürlendirecek. Bir kaç soruya yanit verince Siz ne çok biliyorsun derler. BIlseler ki bu cahil, tam kör cahil. Sonsuz ilim deryasinda bizimkilerin esamesi okunmaz ama hakir nefsimiz bizi bu cemiyet içinde alim de yapar muallim de. Ilmin sahibi Allah Resulü (saa) idi. ve O mübarek Peygamberin Ehlibeyti. Islam Alimlerinin yazdiklarini bizim söyle bir gözden geçirmemiz ömre bedelken nerede kaldi bilmek. Gerçi bilmek de kar etmez hayatta, olmak gerek.
Mevlana misali pismek ve yanmak gerek.
Rabbimizden bir an dahi gafil kalmamaliyiz. Rabbinden an miktari gaflete düsen o an seytanla hemhal olur. Yaratilis bosluk kabul etmez. Yaratilan hiç bir sey yokturki bos olsun. Hayrin olmadigi yerde ser vardir. Hakkin olmadigi yerde de batil vardir. Nefsimiz ve seytan batili bize süslerde sevdiriverir. Kendimizi devamli surette hesaba çekmeliyiz. Ölmeden evvel ölmeliyiz. Ben kimim nasil bir insanim. Nekadar günahkar ve alçak bir insanim. Kisi kendine yalan söyleyemez. Söylese de bunun yalan oldugunu bilir. Kimseye itiraf edemediklerimizi kendi kendimize itiraf etmeli ve tevbe istihfara yönelmeliyiz. Kibirden gururdan yangindan kaçar gibi kaçmaliyiz. Devamli surette kendimizi hesaba çekmeli, ve su alemde en asalik insan kim, diye sorulunca kendi nefsimizi kabul etmeliyiz. Kibir ve gurur bizim sifatimiz olamaz.
Yaratilis geregi Allahu Teala hazretleri insana kendi sifatlarindan bir kismini bahsetmistir amma, kibriyasini asla vermemistir. Kibirlenmek ve böbürlenmek insani felakete düçar edecek hallerdir.Yaratiklardan ilk kibirlenen seytan aleyhi lanedir. Adem (as) efendimize secde etmesi emredilince kendini O mübarek nebiden üstün gördü ve nihayetsiz azaba düçar oldu.
Gerçek alimler, Allah dostlari belli olmazlar. Onlar kendilerini öne sürmediler hiçbir zaman. Takvalariyla, vakarli duruslariyla bilindiler ve sevildiler. Yüzüne bakitigin zaman sana Allah'i hatirlatan kisidir Allah dostu. Nefsini ayaginin altina alan ve Seytani dahi kendine hizmet ettirebilendir. Bizler o müberek zevatin yanin da deryada bir damla isek bile bir nimete ermisiz demektir. Allah nefsimizin serrinden ve desiselerinden muhafaza eylesin. Ehlibeyt Imamlarimizin ve veli kullarinin hatrina bizi de kendsine dost eylesin. Insaallahirrahman.
mehmet inam
