NEFSİN TEMİZLENMESİ
Kur'an-ı Kerim de, nefis şöyle anlatılır:
«Gerçekten nefis, şiddetle kötülüğü emreder...» (12/ 53)
Resulüllah S.A.V. Efendimiz ise nefsi şöyle anlattı:
- «En azılı düşman..»
İşbu düşman nefistir..
Nefis, şehevî bir kuvvettir.. Hemen bedenin tümüyle aynı şekil ve aynı kuvvetle ilgilidir.. .. Ve kötü sıfatların kaynağıdır..
Temize çıkarılması ise., güzel sıfatlarla bezenmesine bağlıdır..
Şunu da bilesin..
Öfke ve şehvet, iki temelli vasıftır ve nefse aittir...
Nefsin temize çıkarılması ise...
Hemen bütün sıfatların itidal üzere kullanılmasına, yerine göre hareket ettirilmesine bağlıdır..
Hevaî arzular, haddini aşar, nefsi itidalden saptırırsa.. insanların kalbinde:
a) Şehvet... yani, kötülüğe iten kuvvet...
b) Hırs.. İhtiras.. Doymazlık...
c) Amal.. Faydasız emeller... Yani, lüzumsuz istek ve arzular..
d) Riya... Yani, gösteriş., görsünler, diye iş görmek...
e) Hased.. Yani, başkalarına ait nimetlerin erimesini istemek...
Gibi... haller belirmeye başlar...
Nefis, sadece ve her zaman aynı şekilde:
- NEFİS.. Adı ile anılmaz.. Yerine ve derecesine göre, çeşitli adlar alır.. Şimdi o adları sıralayacağız...
BİRİNCİ şekildeki adı: Bu, kalbin devamlılığıdır... Yahut, kalbin bizzat kendisidir..
İKİNCİ şekildeki adı: KALB'dir.. İmanın kaynağı bu kalbdir...
«Onların kalblerine iman yazdı..» (58/22)
Mealine gelen Âyet-i Kerime, bu ikinci şekli anlatır...
Aynı zamanda, akıl nurunun mahalli de burasıdır... Şu Âyet-i Kerime, anlatılan manaya işaret eder:
«Onların kalbleri olur, onunla akıl erdirirler..» (22/46)
Sonra, rüyet mahalli olduğu da, şu Âyetle sabittir:
«Gözler kör olmaz, ama sinelerdeki kalbler kör olur..» (22/46)
ÜÇÜNCÜ şekildeki adı: ŞEGAF'tir.
Bu durumda nefis, aşkın ve mahabbetin gözesidir... Kaynağı, demeğe gelir.. Bir de, halka şefkat kaynağıdır..
«Onu sevgi sardı...» (12/30)
Âyet-i Kerimesi bu manayadır..
DÖRDÜNCÜ şekildeki adı: FUAD'dır. Burası müşahede kaynağı ve ilâhî rüyetin mahallidir...
Şu Âyet-i Kerime bu manaya işaret eder:
«FUAD, gördüğünü yalana çıkarmadı...» (53/11)
BEŞİNCİ şekildeki adı. HUBB-U KALB'dir... İlâhî huzurun yatağı burasıdır..
ALTINCI şekilde adı: SÜVEYDA-İ KALB'dir.
Yapılan gayb âlemi keşifleri ile, ledünnî ilimlerin mahallidir, ilâhî sırların kaynağıdır..
YEDİNCİ şekildeki adı: MEHCE'dir. Bu durumda o: Tecelli nurlarının zuhur yatağıdır...
Yukarıda sayılanların dışında şunu da bilesin:
Kalb bir ayna gibidir... Kir ve pas tutabilir.
Nitekim bu manayı, Resulüllâh (S.A.V.) Efendimiz şu Ha-dis-i Şerifinde buluyoruz:
- «Kalbler paslanabilir, tıpkı bir demirin paslandığı gibi...»
Soruldu:
- Onun pasının giderilmesi ne ile olur.. ??
Buyurdu:
- «Allah zikri... bir de Kur'an okumak...»
Evet... kalbin cila alıp parlaması, Resûlüllah S.A.V. Efendimizin işaret ettiği yoldan olur..
Durum böyle olunca, aynı açıdan şu tavsiyeyi yapacağız:
- Kalbler parlaması için lüzumsuz işlerden boşa alınmaları gerekir...
Uzlet köşesine çekilmeli, zikre devamı sağlanmalıdır.
Anlatılan yoldan gidildiği takdirde, kalbin kiri, pası gider...
Böyle ki oldu, onda ruh tecellisi başlar..
Ruhları müşahede hali kendini gösterir. Gizli gibi görünenler açığa çıkar... Rabbanî tecelliler olur... İşbu tecelliler, yaşanan maddî ve manevî hallerin, makamların durumuna göre olur...
---------
Tuhfe 'tüs Sefere ( Bir Hediye )
Muhyiddin-i Arabi
Kur'an-ı Kerim de, nefis şöyle anlatılır:
«Gerçekten nefis, şiddetle kötülüğü emreder...» (12/ 53)
Resulüllah S.A.V. Efendimiz ise nefsi şöyle anlattı:
- «En azılı düşman..»
İşbu düşman nefistir..
Nefis, şehevî bir kuvvettir.. Hemen bedenin tümüyle aynı şekil ve aynı kuvvetle ilgilidir.. .. Ve kötü sıfatların kaynağıdır..
Temize çıkarılması ise., güzel sıfatlarla bezenmesine bağlıdır..
Şunu da bilesin..
Öfke ve şehvet, iki temelli vasıftır ve nefse aittir...
Nefsin temize çıkarılması ise...
Hemen bütün sıfatların itidal üzere kullanılmasına, yerine göre hareket ettirilmesine bağlıdır..
Hevaî arzular, haddini aşar, nefsi itidalden saptırırsa.. insanların kalbinde:
a) Şehvet... yani, kötülüğe iten kuvvet...
b) Hırs.. İhtiras.. Doymazlık...
c) Amal.. Faydasız emeller... Yani, lüzumsuz istek ve arzular..
d) Riya... Yani, gösteriş., görsünler, diye iş görmek...
e) Hased.. Yani, başkalarına ait nimetlerin erimesini istemek...
Gibi... haller belirmeye başlar...
Nefis, sadece ve her zaman aynı şekilde:
- NEFİS.. Adı ile anılmaz.. Yerine ve derecesine göre, çeşitli adlar alır.. Şimdi o adları sıralayacağız...
BİRİNCİ şekildeki adı: Bu, kalbin devamlılığıdır... Yahut, kalbin bizzat kendisidir..
İKİNCİ şekildeki adı: KALB'dir.. İmanın kaynağı bu kalbdir...
«Onların kalblerine iman yazdı..» (58/22)
Mealine gelen Âyet-i Kerime, bu ikinci şekli anlatır...
Aynı zamanda, akıl nurunun mahalli de burasıdır... Şu Âyet-i Kerime, anlatılan manaya işaret eder:
«Onların kalbleri olur, onunla akıl erdirirler..» (22/46)
Sonra, rüyet mahalli olduğu da, şu Âyetle sabittir:
«Gözler kör olmaz, ama sinelerdeki kalbler kör olur..» (22/46)
ÜÇÜNCÜ şekildeki adı: ŞEGAF'tir.
Bu durumda nefis, aşkın ve mahabbetin gözesidir... Kaynağı, demeğe gelir.. Bir de, halka şefkat kaynağıdır..
«Onu sevgi sardı...» (12/30)
Âyet-i Kerimesi bu manayadır..
DÖRDÜNCÜ şekildeki adı: FUAD'dır. Burası müşahede kaynağı ve ilâhî rüyetin mahallidir...
Şu Âyet-i Kerime bu manaya işaret eder:
«FUAD, gördüğünü yalana çıkarmadı...» (53/11)
BEŞİNCİ şekildeki adı. HUBB-U KALB'dir... İlâhî huzurun yatağı burasıdır..
ALTINCI şekilde adı: SÜVEYDA-İ KALB'dir.
Yapılan gayb âlemi keşifleri ile, ledünnî ilimlerin mahallidir, ilâhî sırların kaynağıdır..
YEDİNCİ şekildeki adı: MEHCE'dir. Bu durumda o: Tecelli nurlarının zuhur yatağıdır...
Yukarıda sayılanların dışında şunu da bilesin:
Kalb bir ayna gibidir... Kir ve pas tutabilir.
Nitekim bu manayı, Resulüllâh (S.A.V.) Efendimiz şu Ha-dis-i Şerifinde buluyoruz:
- «Kalbler paslanabilir, tıpkı bir demirin paslandığı gibi...»
Soruldu:
- Onun pasının giderilmesi ne ile olur.. ??
Buyurdu:
- «Allah zikri... bir de Kur'an okumak...»
Evet... kalbin cila alıp parlaması, Resûlüllah S.A.V. Efendimizin işaret ettiği yoldan olur..
Durum böyle olunca, aynı açıdan şu tavsiyeyi yapacağız:
- Kalbler parlaması için lüzumsuz işlerden boşa alınmaları gerekir...
Uzlet köşesine çekilmeli, zikre devamı sağlanmalıdır.
Anlatılan yoldan gidildiği takdirde, kalbin kiri, pası gider...
Böyle ki oldu, onda ruh tecellisi başlar..
Ruhları müşahede hali kendini gösterir. Gizli gibi görünenler açığa çıkar... Rabbanî tecelliler olur... İşbu tecelliler, yaşanan maddî ve manevî hallerin, makamların durumuna göre olur...
---------
Tuhfe 'tüs Sefere ( Bir Hediye )
Muhyiddin-i Arabi
