Kur’an-ı kerimi okurken, Peygamber efendimizin ismi geçince, hemen o mübarek ismi sevgiyle, saygıyla öpmeli. Çok nimete kavuşulur.
Musa aleyhisselam zamanında hiç kimsenin sevmediği, günahkâr bir kimse vardı. Bu öldü. Bu da adam mı diye çöplüğe attılar. Allahü teâlâ Musa aleyhisselama emretti, benim falanca çöplükte bir evliya kulum var, onu oradan çıkar, temizle, namazını kıl ve defnet. Musa aleyhisselam adamı çöplükten çıkardı, güzelce yıkadı, kefenledi, namazını kıldı, bu arada ahali şaşırdı, Allah’ın Resulü, bunların çöpe attığı adamı, temizliyor, kefenliyor, namazını kılıyor. Definden sonra Musa aleyhisselam adamın evine geldi;
— Ey hatun, bu adam ne yaptı, hangi hayırlı ameli yaptı?
Kadın dedi ki:
— Ya Resulallah, bu hiç kimsenin sevmediği, herkesin kendinden kaçtığı birisi, bunun iyi bir ameli yoktu.
— İyi düşün, bunun hayırlı bir ameli, iyi bir işi var.
Kadın yine;
— Hiç bir iyiliği yoktu, hep günah işlerdi dedi.
Üçüncü defa sordu:
— Bunun mutlaka bir şeyi var ki, Allahü teâlâ bana bunu defnetmemi söyledi.
Kadın dedi ki:
— Bir gün Tevrat okuyordu, okurken Muhammed (aleyhisselam) diye bir isim geçti. Bu ne güzel isim dedi, tekrar okudu, yine bu ne güzel isim dedi. Sonra, ya Rabbi, ismi böyle güzel olanın kim bilir kendisi ne kadar güzeldir, ben ona âşık oldum, dedi ve ismini öptü.
Musa aleyhisselam da tamam, anlaşıldı buyurdu.
Fârisî mısra’ tercemesi:
Her ne olursa olsun, dostdan konuşmak dahâ tatlı!
Musa aleyhisselam zamanında hiç kimsenin sevmediği, günahkâr bir kimse vardı. Bu öldü. Bu da adam mı diye çöplüğe attılar. Allahü teâlâ Musa aleyhisselama emretti, benim falanca çöplükte bir evliya kulum var, onu oradan çıkar, temizle, namazını kıl ve defnet. Musa aleyhisselam adamı çöplükten çıkardı, güzelce yıkadı, kefenledi, namazını kıldı, bu arada ahali şaşırdı, Allah’ın Resulü, bunların çöpe attığı adamı, temizliyor, kefenliyor, namazını kılıyor. Definden sonra Musa aleyhisselam adamın evine geldi;
— Ey hatun, bu adam ne yaptı, hangi hayırlı ameli yaptı?
Kadın dedi ki:
— Ya Resulallah, bu hiç kimsenin sevmediği, herkesin kendinden kaçtığı birisi, bunun iyi bir ameli yoktu.
— İyi düşün, bunun hayırlı bir ameli, iyi bir işi var.
Kadın yine;
— Hiç bir iyiliği yoktu, hep günah işlerdi dedi.
Üçüncü defa sordu:
— Bunun mutlaka bir şeyi var ki, Allahü teâlâ bana bunu defnetmemi söyledi.
Kadın dedi ki:
— Bir gün Tevrat okuyordu, okurken Muhammed (aleyhisselam) diye bir isim geçti. Bu ne güzel isim dedi, tekrar okudu, yine bu ne güzel isim dedi. Sonra, ya Rabbi, ismi böyle güzel olanın kim bilir kendisi ne kadar güzeldir, ben ona âşık oldum, dedi ve ismini öptü.
Musa aleyhisselam da tamam, anlaşıldı buyurdu.
Fârisî mısra’ tercemesi:
Her ne olursa olsun, dostdan konuşmak dahâ tatlı!