Artık suskunum
Derinliğin girdaplarında solgun bir yorgunum
Nedenlerden bizar olmuş kırgın ve yalnız miskin yolcuyum
İnanmak yoruyor
Teslim olmanın sancısıyla mütemadiyen kanıyor
Acıların şöleninden davet alarak yüreğimi ızdırap dağlıyor
Belki bir duysan
Kalbi fütuhatından konuşarak anlam bulsan
Bir parça kalan canımdan medet ummasan ve hali yormasan
Ben şimdi ne deyim
Halimin perişanlığı aşikârken umut mu vaat edeyim
Naçarlığıma kefilim ve sessizlik içinde nefeslenerek giderim
Yıllar neler öğretti
Ömür zamansızlık cenahında anlamlaşan bahtiyardı
İdrak eden gönüller irfan için umuda hevesi derleyip ağladı
Aşk asudeliğinde andı
Kalbi inşirahlar ikliminde hakikati anlatan hardı
Sevda bunun için nam bulan vuslattı ve ruhun hilkatinde vardı
Ne kadar zülfün arsa
Ten insicamında vazgeçilemeyen zarureti hayâysa
Edep kendi dirliğinde aşkın mutlakıyeti aranan süruru hazsa
Yüreğim hicranı sorsa
Hüzün gecelerimin arkadaşlığını bir gün bıraksa
Gönlüm umutların ufkunda halime muhabbeti ne olur yaşatsa
Sessizliğimde eriyorum
Ömrümün kalan nefeslerinde sukuta çekiyorum
Mısraları kemali yet güzelliğinde yazamıyor ve hayâ ediyorum
Dertleşmek adına yazıyorum
Kim ne kadar halimi anlayacak asla bilemiyorum
İşte her ne hikmetse böylece serzenişlerimle iktifa ediyorum
Mustafa CİLASUN
Derinliğin girdaplarında solgun bir yorgunum
Nedenlerden bizar olmuş kırgın ve yalnız miskin yolcuyum
İnanmak yoruyor
Teslim olmanın sancısıyla mütemadiyen kanıyor
Acıların şöleninden davet alarak yüreğimi ızdırap dağlıyor
Belki bir duysan
Kalbi fütuhatından konuşarak anlam bulsan
Bir parça kalan canımdan medet ummasan ve hali yormasan
Ben şimdi ne deyim
Halimin perişanlığı aşikârken umut mu vaat edeyim
Naçarlığıma kefilim ve sessizlik içinde nefeslenerek giderim
Yıllar neler öğretti
Ömür zamansızlık cenahında anlamlaşan bahtiyardı
İdrak eden gönüller irfan için umuda hevesi derleyip ağladı
Aşk asudeliğinde andı
Kalbi inşirahlar ikliminde hakikati anlatan hardı
Sevda bunun için nam bulan vuslattı ve ruhun hilkatinde vardı
Ne kadar zülfün arsa
Ten insicamında vazgeçilemeyen zarureti hayâysa
Edep kendi dirliğinde aşkın mutlakıyeti aranan süruru hazsa
Yüreğim hicranı sorsa
Hüzün gecelerimin arkadaşlığını bir gün bıraksa
Gönlüm umutların ufkunda halime muhabbeti ne olur yaşatsa
Sessizliğimde eriyorum
Ömrümün kalan nefeslerinde sukuta çekiyorum
Mısraları kemali yet güzelliğinde yazamıyor ve hayâ ediyorum
Dertleşmek adına yazıyorum
Kim ne kadar halimi anlayacak asla bilemiyorum
İşte her ne hikmetse böylece serzenişlerimle iktifa ediyorum
Mustafa CİLASUN