Kuytu bir kızıllığın kederindeyim
Neyi ne vakit düşüneceğimi dahi bilememekteyim
Neden hüzün içinde nefeslenmekteyim, hicran içinde umut etmekteyim
Ömrün göçen sahnesinde titremekteyim, vuslat için kalbime yöneleceğim
Her zaman üşüdüğümde sinemi açacağım ve sessiz çığlığımı da arza bırakacağım
Ey hak, adalet senin hükmündedir
Lakin masun gönüller hala hercümerç edilmektedir
Arz talan edilmektedir, vakit sinemde esaret için fevktir, ceht şevktir
Cemaatler neyi beklemektedir, tezkiyeler nefsime kederdir, izan nerdedir
Maslahatlar sergisi cihanşümuldur ve verilen fetvalar niçin tefekkür için ötelenir
Ayrışmalar acımasızca törpülenir
Ümmeti Muhammet neye teslim olacağında acizdir
Maksatlı fetvalar aşkı muhabbet için zillettir, muhabbet nerededir
Hukuk neden bizzat yargıçlar tarafından ihlal edilmektedir, güven yitmektedir
Kaybolmak insan kimliğinde züldür, zülüm ise hakkı gasp edenlere göre görevdir
Hani bir kuvvetler ayrılığı vardı
Mütemadiyen hakir görülenler neden dışlanmaktaydı
Toprağın kutsiyeti vatan için bayraktı, özgürlüğü alınan candan şimdi kaldı
İnancı yaşamak suç sayılmaktaydı, emir komuta efkârı umum için bir sultaydı
Saltanat ne kadar kaldırılmış olsa da, dikta edilen kepazelikler halimde efkârdı
Ey rabbim kalbimle iltica ederim
Neden mülteci kimliğimle hala hukukun peşindeyim
Ruhi andıçlarımı kimlerle istişare edeyim, şura şuurunun hasretini çekerim
Artık ne kelam edecek bir sözüm ve ne de kalbi sürur içinde hazzı özüm kaldı
Yalnızca sana nazlanırım, sızılarımla bedbin bir hicranım, sabır için sancılıyım
Ah tevdi edilen mühlet ne cömert
Rahmetin banisindedir yalnızca hareket ve kuvvet
Kim umut içinde ve muhabbetle aşkın hasretini yaşıyorsa, hayatı bir edep
İnsan için tasnif edilen nice anlamlı dert, bazen keder ve bazen de dirilişe sebep
Ne zaman hakkıyla düşünsem ve kalbi ahengimle yönelsem, rahmetin karşımda
Evet, kalbi fakirliğim işte ortada
Ömrümün kalanında her ne hicran varsa aşk tadında
Umutlarım bir tohum misali ufukların sürurunda, yakarışlarım elbette sana
Sahibimsin, sebebim sensin, ne beklediğini öğütlersin, mühleti onun için verensin
Muhakkak ki sen bizatihi aşkın banisisin, eşikler için vesileler halk eden Rabsin
Mustafa CİLASUN
Neyi ne vakit düşüneceğimi dahi bilememekteyim
Neden hüzün içinde nefeslenmekteyim, hicran içinde umut etmekteyim
Ömrün göçen sahnesinde titremekteyim, vuslat için kalbime yöneleceğim
Her zaman üşüdüğümde sinemi açacağım ve sessiz çığlığımı da arza bırakacağım
Ey hak, adalet senin hükmündedir
Lakin masun gönüller hala hercümerç edilmektedir
Arz talan edilmektedir, vakit sinemde esaret için fevktir, ceht şevktir
Cemaatler neyi beklemektedir, tezkiyeler nefsime kederdir, izan nerdedir
Maslahatlar sergisi cihanşümuldur ve verilen fetvalar niçin tefekkür için ötelenir
Ayrışmalar acımasızca törpülenir
Ümmeti Muhammet neye teslim olacağında acizdir
Maksatlı fetvalar aşkı muhabbet için zillettir, muhabbet nerededir
Hukuk neden bizzat yargıçlar tarafından ihlal edilmektedir, güven yitmektedir
Kaybolmak insan kimliğinde züldür, zülüm ise hakkı gasp edenlere göre görevdir
Hani bir kuvvetler ayrılığı vardı
Mütemadiyen hakir görülenler neden dışlanmaktaydı
Toprağın kutsiyeti vatan için bayraktı, özgürlüğü alınan candan şimdi kaldı
İnancı yaşamak suç sayılmaktaydı, emir komuta efkârı umum için bir sultaydı
Saltanat ne kadar kaldırılmış olsa da, dikta edilen kepazelikler halimde efkârdı
Ey rabbim kalbimle iltica ederim
Neden mülteci kimliğimle hala hukukun peşindeyim
Ruhi andıçlarımı kimlerle istişare edeyim, şura şuurunun hasretini çekerim
Artık ne kelam edecek bir sözüm ve ne de kalbi sürur içinde hazzı özüm kaldı
Yalnızca sana nazlanırım, sızılarımla bedbin bir hicranım, sabır için sancılıyım
Ah tevdi edilen mühlet ne cömert
Rahmetin banisindedir yalnızca hareket ve kuvvet
Kim umut içinde ve muhabbetle aşkın hasretini yaşıyorsa, hayatı bir edep
İnsan için tasnif edilen nice anlamlı dert, bazen keder ve bazen de dirilişe sebep
Ne zaman hakkıyla düşünsem ve kalbi ahengimle yönelsem, rahmetin karşımda
Evet, kalbi fakirliğim işte ortada
Ömrümün kalanında her ne hicran varsa aşk tadında
Umutlarım bir tohum misali ufukların sürurunda, yakarışlarım elbette sana
Sahibimsin, sebebim sensin, ne beklediğini öğütlersin, mühleti onun için verensin
Muhakkak ki sen bizatihi aşkın banisisin, eşikler için vesileler halk eden Rabsin
Mustafa CİLASUN