Dağlar elleriyle kazayan kızın hikayesi
sakın demeyın ellerle dağlar mı kazılır
kazılır tabii
yeter ki gücün olsun
yeter ki inancın olsun
bir gün küçük bir kasabada bir kız yaşarmış
umut dolu bakarmış hayata
hiç ağlamaz ve daim gülümsermiş
derken
her hıkayede olduğı gıbı kara bulutlar çökmüş hayatına
birden değişmiş herşey
önce hastalnmış anlamsızca
sonra sevdıklerıne zarar gelmış
birşeyler ters gıtmeye başlmış
ama kız hatanın nerden kaynaklandığını bir türlü anlayamamış
çiçekleri solmuş
sonra yüzü solmuş
annesi hastalanmış
yaşlar akmaya başlamış
direnmiş kız
hayata sert gözlerle bakmaya çalışmış ama bakamamaış
bılmıyormuş çünkü
önce ellerını kullanmış
başlamış kazmaya
dağları kazmış
aramış bir ışık
bir umut
ellerı kanamış
kanayan ellerı kabuk bağlamış
cok acımış ve kanamaya devam etmış
ama yılmamış
inanıyormuş yürekten taa yürekten
herkes bakakalmış
bakakalmış çünkü kimsenın umudu kalmamış
ama kız devam etmış
bır gun bır bakmış kı artık hıssetmemeış ellerını
kanayan yarasını hıssetmıyormuş
bir ışık
derınde bir ışık görmüş
umudun ışığı mıydı
bulmuş evet bulmuştu artık
uzun bır aradan sonra
saklanan umudunu
sonra mı neler olmuş
sonra yıne kuşlar ötmeye başlamış penceresınde
yaşlar gözlerde gizli kalmış
elleri
evet elleri
ellerı nasır tutmuş
ama
o her zaman nasır tutan ellerıyle gurur duymuş.....
Ve kım olursa olsun
ağlayan bırılerını görünce
nasırlı ellerını gösterıp umudun olduğunu anlatmış
gülnisa
sakın demeyın ellerle dağlar mı kazılır
kazılır tabii
yeter ki gücün olsun
yeter ki inancın olsun
bir gün küçük bir kasabada bir kız yaşarmış
umut dolu bakarmış hayata
hiç ağlamaz ve daim gülümsermiş
derken
her hıkayede olduğı gıbı kara bulutlar çökmüş hayatına
birden değişmiş herşey
önce hastalnmış anlamsızca
sonra sevdıklerıne zarar gelmış
birşeyler ters gıtmeye başlmış
ama kız hatanın nerden kaynaklandığını bir türlü anlayamamış
çiçekleri solmuş
sonra yüzü solmuş
annesi hastalanmış
yaşlar akmaya başlamış
direnmiş kız
hayata sert gözlerle bakmaya çalışmış ama bakamamaış
bılmıyormuş çünkü
önce ellerını kullanmış
başlamış kazmaya
dağları kazmış
aramış bir ışık
bir umut
ellerı kanamış
kanayan ellerı kabuk bağlamış
cok acımış ve kanamaya devam etmış
ama yılmamış
inanıyormuş yürekten taa yürekten
herkes bakakalmış
bakakalmış çünkü kimsenın umudu kalmamış
ama kız devam etmış
bır gun bır bakmış kı artık hıssetmemeış ellerını
kanayan yarasını hıssetmıyormuş
bir ışık
derınde bir ışık görmüş
umudun ışığı mıydı
bulmuş evet bulmuştu artık
uzun bır aradan sonra
saklanan umudunu
sonra mı neler olmuş
sonra yıne kuşlar ötmeye başlamış penceresınde
yaşlar gözlerde gizli kalmış
elleri
evet elleri
ellerı nasır tutmuş
ama
o her zaman nasır tutan ellerıyle gurur duymuş.....
Ve kım olursa olsun
ağlayan bırılerını görünce
nasırlı ellerını gösterıp umudun olduğunu anlatmış
gülnisa
