Bismillahirrahmanirrahim
Bizim kapımız hükümet kapısı değil, kapımız herkese açıktır. Kim gelirse hoş geldi sefâ geldi. Muhabbetle gelenler daha ziyade karşılık bulur gider. Birşey arayıp gelen kimse ümit ederiz ki aradığını bulup gider. Biz kendi örfümüz mûcibince bismillah diyelim, besmelesiz iş temelsiz bir iştir, sağlam değildir. Besmeleli iş Allah için olan iştir, Allah için olan iş yıkılmaz. Naksibendilik, İslâm'ın derûni hayatına ait olan bir yoldur. Aslında insanı insana ulaştırmak içindir. İnsan bugün 21. asra yetişmek üzeredir, lâkin kendileri hakkında pek az bilgi sahibidir. İnsan kendi etrafında olan her şeyi mütala etmiş, araştırmış ve aralıksız araştırmalar yapmaktadır. Tabiat içerisinde ne varsa; muhitimizde ve çevremizde ne bulunuyorsa beş hissimizin, duygularımızın yetişebildiği yerlerdeki her şeyi araştırmak gayreti içerisindedir insanlık. Belki bugünkü araştırmacılar karıncayı eline alır ve onun hakkında bir mâlûmat sahibi olur: karıncaların nasıl yaşadıklarını, nasıl çalıştıklarını iyice araştırıp ondan bir bilgi edinirler.
Tabi onlardan daha küçük yaratılmış olan mahlûklar vardır. Mesalâ, mikroplar âlemi, bakteriler âlemi, virüsler âlemi gibi. Onlar hakkında laboratuvarlarda sürekli araştırmalar yapılmaktadır. Tüm bunlar insanların bilgisini artırmak ve üzerinde yaşadıkları bu gezegenin veya seyyarenin hakkında daha çok bilgi sahibi olmak maksadıyla meydana gelen hizmetlerdir. Bunlar elbette insanların bilgisini genişletmekte, ufuklarını daha ziyade yükseltmektedir.
Yanlız bugünün insanı kendisini araştırma mevzû yapmıyor; kendini tanımak hususunda çok sathi, çok basit bilgilerle kendi hakkında bir mâlûmatı var. İnsanın derinliğine dair bir araştırma yapılmıyor. Bu araştırma elbette tabiatı araştırma gibi değildir. İnsanın kendini araştırması bambaşka bir mevzûdur ve konudur. İnsanın kendisinden içeri başka bir şahsiyeti vardır, insanın kendisinden kendisine sefer etmesi ve gizlide duran şahsiyetini bulup kavuşması belki bu hayatın gayesidir. İnsanın kendisinden kendisine olan seferi kolay değildir. Tayyareye, rokete veya ata binilip yetişilecek bir yer değildir. Belki insanın cismâni olan varlığından ruhani olan varlığına yürümesi lâzımdır. Bu, dinlerin menşeidir, bu gaye bütün dinlerde değismeyen gayedir. Binâenaleyh insan kendisini tanımak istediği vakitte, elbetteki bunun yolları dünya üzerinde tabiati araştırmak gibi değildir. Bu araştırma,
- Mâneviyata,
- Melekûta,
- Göklere,
- Ruhlarımıza,
ait olan bir hizmet ve konudur. Onun için gelen bütün dinler ve onu insanlara tebliğ eden tüm peygamberlerin esas gayesi; insanları kendi aslı şahsiyetlerine yetiştirebilmek ve hazırlamak içindir. İlk insan ilk peygamberdir Âdem (a.s.). Aradan binler hatta on binlerce peygamber geçmiştir ve son olarak gökyüzünün haberini insanlara yetiştiren Efendimiz Muhammad Mustafa (s.a.v.s.) gelmiştir ki bu gökyüzünün haberi tamamlanmıştır. İnsanları kendi mânevi mertebelerine ulaştıracak her yol, gökyüzünden gelen en son nizamın içerisindedir.
Bizim kapımız hükümet kapısı değil, kapımız herkese açıktır. Kim gelirse hoş geldi sefâ geldi. Muhabbetle gelenler daha ziyade karşılık bulur gider. Birşey arayıp gelen kimse ümit ederiz ki aradığını bulup gider. Biz kendi örfümüz mûcibince bismillah diyelim, besmelesiz iş temelsiz bir iştir, sağlam değildir. Besmeleli iş Allah için olan iştir, Allah için olan iş yıkılmaz. Naksibendilik, İslâm'ın derûni hayatına ait olan bir yoldur. Aslında insanı insana ulaştırmak içindir. İnsan bugün 21. asra yetişmek üzeredir, lâkin kendileri hakkında pek az bilgi sahibidir. İnsan kendi etrafında olan her şeyi mütala etmiş, araştırmış ve aralıksız araştırmalar yapmaktadır. Tabiat içerisinde ne varsa; muhitimizde ve çevremizde ne bulunuyorsa beş hissimizin, duygularımızın yetişebildiği yerlerdeki her şeyi araştırmak gayreti içerisindedir insanlık. Belki bugünkü araştırmacılar karıncayı eline alır ve onun hakkında bir mâlûmat sahibi olur: karıncaların nasıl yaşadıklarını, nasıl çalıştıklarını iyice araştırıp ondan bir bilgi edinirler.
Tabi onlardan daha küçük yaratılmış olan mahlûklar vardır. Mesalâ, mikroplar âlemi, bakteriler âlemi, virüsler âlemi gibi. Onlar hakkında laboratuvarlarda sürekli araştırmalar yapılmaktadır. Tüm bunlar insanların bilgisini artırmak ve üzerinde yaşadıkları bu gezegenin veya seyyarenin hakkında daha çok bilgi sahibi olmak maksadıyla meydana gelen hizmetlerdir. Bunlar elbette insanların bilgisini genişletmekte, ufuklarını daha ziyade yükseltmektedir.
Yanlız bugünün insanı kendisini araştırma mevzû yapmıyor; kendini tanımak hususunda çok sathi, çok basit bilgilerle kendi hakkında bir mâlûmatı var. İnsanın derinliğine dair bir araştırma yapılmıyor. Bu araştırma elbette tabiatı araştırma gibi değildir. İnsanın kendini araştırması bambaşka bir mevzûdur ve konudur. İnsanın kendisinden içeri başka bir şahsiyeti vardır, insanın kendisinden kendisine sefer etmesi ve gizlide duran şahsiyetini bulup kavuşması belki bu hayatın gayesidir. İnsanın kendisinden kendisine olan seferi kolay değildir. Tayyareye, rokete veya ata binilip yetişilecek bir yer değildir. Belki insanın cismâni olan varlığından ruhani olan varlığına yürümesi lâzımdır. Bu, dinlerin menşeidir, bu gaye bütün dinlerde değismeyen gayedir. Binâenaleyh insan kendisini tanımak istediği vakitte, elbetteki bunun yolları dünya üzerinde tabiati araştırmak gibi değildir. Bu araştırma,
- Mâneviyata,
- Melekûta,
- Göklere,
- Ruhlarımıza,
ait olan bir hizmet ve konudur. Onun için gelen bütün dinler ve onu insanlara tebliğ eden tüm peygamberlerin esas gayesi; insanları kendi aslı şahsiyetlerine yetiştirebilmek ve hazırlamak içindir. İlk insan ilk peygamberdir Âdem (a.s.). Aradan binler hatta on binlerce peygamber geçmiştir ve son olarak gökyüzünün haberini insanlara yetiştiren Efendimiz Muhammad Mustafa (s.a.v.s.) gelmiştir ki bu gökyüzünün haberi tamamlanmıştır. İnsanları kendi mânevi mertebelerine ulaştıracak her yol, gökyüzünden gelen en son nizamın içerisindedir.