–Hâce Muhammed Behauddin b. Muhammed Şah–ı Nakşibend el–Buhârî Kuddise Sırruhu. (718–791 /1318–1389 )
Veliler serdârı, kendisine kadar "Hâcegân Yolu" olarak anılan Nakşibendi tarikatının kurucusu ve en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası 16'dır. Buhârâ yakınındaki Kasr–ı ârifân'dan. Burasının eski adı Kasr–ı Hinduvân'dı. Kendilerine nisbetle "Arifler köşkü" anlamına Kasr–ı ârifân denildi. Nakşibend Farsça bir kelimedir ve "nakış yapan" demektir. Kalbi işlediği, kalbin üzerine süsler yaptığı için bu adı almıştır Başındaki "Şâh" kelimesi de "Gönül Sultanı" anlamına bir saygı ifadesidir.
Camisi, medresesi ve türbesi ziyaret edildi. Zaten her gün ziyaretçi akınına uğruyor. Akın akın Nakşibendi Hazretleri'nin mezarını ziyaretine gelenler, genç yaşlı demeden el açıp dua ediyor; iyi dilek ve temennilerde bulunuyor. Kur'an–ı Kerim okundu, okunan hatim ve süre–i celilelerin duası yapıldı. Öğlen namazını burada cemaatle eda ettik. Sonra sırası ile Meşayih ziyaretleri yapıldı:
–Abdülhalık Gücdüvani Kuddise Sırruhu.
Zamanının kutbu, Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası 10'dur. Basiretli ve gönlü maneviyatça açıktı. Hızır'la yoldaş ve arkadaştı. Hacegan yolunun ilkiydi. Kendi dönemine kadar "Bistamiyye" ya da "Tayfûriyye" adıyla anılan "Nakşibendiyye" Gucdûvanî'den Muhammed Bahaeddin Nakşibend'e kadar "Tarik–ı hacegan" adıyla anılmıştır.
–Arif Rivgeri Kuddise Sırruhu
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıh–larından olup silsile–i aliyye sırası 11'dir. (560–660/1165–1262) Ârif Rivegerî İlim, hilim, takva, riyazat, ibadet ve sünnete mütabaat ehliydi. Nakşibendîliğin mukaddimesi olan "Hacegan" yolundaki zikri, tekrar "cehri" şekle koydu. Arif Rivegerî, zahir ilimlerine aid eğitiminden sonra devrin büyük şeyhi Abdülhalik Gucdüvanî'ye intisab etti.
–Mahmûd İncir–i Fagnevi Kuddise Sırruhu.
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası: 12'dir. Ö:717/1317. Mûsâ Aleyhisselam meşrebinde yani mânâ ayağı Hz. Mûsâ Aleyhisselam'da olan, O'nun fıtrat ve meşrebinde bulunan ve kerameti zahir bir veliyyi kâmildi.
–Ali Ramiteni Kuddise Sırruhu.
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhla–rından olup silsile–i aliyye sırası, 13' dür. Ö:721/1321. Nakşiliğin Hâce–gân yolunda "Azizan" diye anılırdı. Kerâmât ve makamât sahibi bir veliyy–i kâmildi.
–Muhammed Baba Semmasi Kuddise Sırruhu.
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası: 14'dür. Ö:755/1354. Nurlara mazhar olduğu yüzünden lemean eden ziyadan belliydi. Nâfiz bir nazar, keskin bir görüşe ve derin bir hissedişe malikti. "Azizan" lâkabıyla meşhur Ali Râmîtenî'den sonra silsile Muhammed Bâbâ Simasî ile devam etmektedir.
Camisi, medresesi ve türbesi ziyaret edildi. Kur'an–ı Kerim okundu, okunan hatim ve süre–i celilelerin duası yapıldı. Akşam namazı cemaatle eda eedildi.
–Emir Külal Kuddise Sırruhu.
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası 15'dir. (683–772/1284–1370) Tevazu ehli ve yumuşak başlı idi. İtiraz ve inad nedir bilmezdi. Gençliğinde pehlivanlık yapardı. Şeriat, tarikat ve marifeti cem etmiş bir veliyy–i kâmildi.
–Hacegi Muhammed İmkenegî Kuddise Sırruhu
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası: 22'dir. Ö: 1008/1599 Hacegî, hacegan yoluna mensup demektir. Feyz ve cezbesi yüksek, ibadet ve zühde düşkündü. Kerameti zahir ve bahir olmakla birlikte sırrını insanların gözünden saklardı.
–Muhammed Zahid Kuddise Sırruhu.
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası 20'dir. Ö: 936/1529.Nakşi–bendiyye'nin Ubeydullah Ahrar'dan İmam–ı Rabbani'ye kadar olan dönemdeki adı "Ahrariyye." Dinî ilimlerde "Kadılık" payesine ulaşacak bir derinliğe sahip olup, kadılık da yapmıştır.
–Derviş Muhammed Kuddise Sırruhu.
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası 21'dir. Ö: 970/1562. Zahir ve batın ilimlerini bilen bir veliyyi–kamil idi. Herkesin anlayacağı dilden konuşma özelliğine sahipti. Kabiliyet ve yetenekleri ortaya çıkarıp geliştirmede mahirdi. Cezbe ve istiğrakı sahi ve temkînine galip, isimsizliğe talip bir gönül eriydi. Bu yüzden "Derviş Muhammed" diye anılırdı.
–Seyfettin Baharzi Kuddise Sırruhu.
Kübreviyye tarikatının en büyük meşayıhlarındandır. Şairdir.
–Ebû Bekir Muhammed b. İshak El–Kelâbâzî.
Ö.380/990. Vahdet–i Vücud anlayışına karşı Vahdet–i şühudu savunan mutasavvıf. Et–Taarruf li mezhebi Ehli't–Tasavvuf ve Miftâhu Meâni'l–Ahbâr adlı eserleri vardır.
Bu feyizli ve bereketli ziyaretlerden sonra tekrar otele dönüldü
Veliler serdârı, kendisine kadar "Hâcegân Yolu" olarak anılan Nakşibendi tarikatının kurucusu ve en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası 16'dır. Buhârâ yakınındaki Kasr–ı ârifân'dan. Burasının eski adı Kasr–ı Hinduvân'dı. Kendilerine nisbetle "Arifler köşkü" anlamına Kasr–ı ârifân denildi. Nakşibend Farsça bir kelimedir ve "nakış yapan" demektir. Kalbi işlediği, kalbin üzerine süsler yaptığı için bu adı almıştır Başındaki "Şâh" kelimesi de "Gönül Sultanı" anlamına bir saygı ifadesidir.
Camisi, medresesi ve türbesi ziyaret edildi. Zaten her gün ziyaretçi akınına uğruyor. Akın akın Nakşibendi Hazretleri'nin mezarını ziyaretine gelenler, genç yaşlı demeden el açıp dua ediyor; iyi dilek ve temennilerde bulunuyor. Kur'an–ı Kerim okundu, okunan hatim ve süre–i celilelerin duası yapıldı. Öğlen namazını burada cemaatle eda ettik. Sonra sırası ile Meşayih ziyaretleri yapıldı:
–Abdülhalık Gücdüvani Kuddise Sırruhu.
Zamanının kutbu, Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası 10'dur. Basiretli ve gönlü maneviyatça açıktı. Hızır'la yoldaş ve arkadaştı. Hacegan yolunun ilkiydi. Kendi dönemine kadar "Bistamiyye" ya da "Tayfûriyye" adıyla anılan "Nakşibendiyye" Gucdûvanî'den Muhammed Bahaeddin Nakşibend'e kadar "Tarik–ı hacegan" adıyla anılmıştır.
–Arif Rivgeri Kuddise Sırruhu
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıh–larından olup silsile–i aliyye sırası 11'dir. (560–660/1165–1262) Ârif Rivegerî İlim, hilim, takva, riyazat, ibadet ve sünnete mütabaat ehliydi. Nakşibendîliğin mukaddimesi olan "Hacegan" yolundaki zikri, tekrar "cehri" şekle koydu. Arif Rivegerî, zahir ilimlerine aid eğitiminden sonra devrin büyük şeyhi Abdülhalik Gucdüvanî'ye intisab etti.
–Mahmûd İncir–i Fagnevi Kuddise Sırruhu.
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası: 12'dir. Ö:717/1317. Mûsâ Aleyhisselam meşrebinde yani mânâ ayağı Hz. Mûsâ Aleyhisselam'da olan, O'nun fıtrat ve meşrebinde bulunan ve kerameti zahir bir veliyyi kâmildi.
–Ali Ramiteni Kuddise Sırruhu.
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhla–rından olup silsile–i aliyye sırası, 13' dür. Ö:721/1321. Nakşiliğin Hâce–gân yolunda "Azizan" diye anılırdı. Kerâmât ve makamât sahibi bir veliyy–i kâmildi.
–Muhammed Baba Semmasi Kuddise Sırruhu.
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası: 14'dür. Ö:755/1354. Nurlara mazhar olduğu yüzünden lemean eden ziyadan belliydi. Nâfiz bir nazar, keskin bir görüşe ve derin bir hissedişe malikti. "Azizan" lâkabıyla meşhur Ali Râmîtenî'den sonra silsile Muhammed Bâbâ Simasî ile devam etmektedir.
Camisi, medresesi ve türbesi ziyaret edildi. Kur'an–ı Kerim okundu, okunan hatim ve süre–i celilelerin duası yapıldı. Akşam namazı cemaatle eda eedildi.
–Emir Külal Kuddise Sırruhu.
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası 15'dir. (683–772/1284–1370) Tevazu ehli ve yumuşak başlı idi. İtiraz ve inad nedir bilmezdi. Gençliğinde pehlivanlık yapardı. Şeriat, tarikat ve marifeti cem etmiş bir veliyy–i kâmildi.
–Hacegi Muhammed İmkenegî Kuddise Sırruhu
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası: 22'dir. Ö: 1008/1599 Hacegî, hacegan yoluna mensup demektir. Feyz ve cezbesi yüksek, ibadet ve zühde düşkündü. Kerameti zahir ve bahir olmakla birlikte sırrını insanların gözünden saklardı.
–Muhammed Zahid Kuddise Sırruhu.
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası 20'dir. Ö: 936/1529.Nakşi–bendiyye'nin Ubeydullah Ahrar'dan İmam–ı Rabbani'ye kadar olan dönemdeki adı "Ahrariyye." Dinî ilimlerde "Kadılık" payesine ulaşacak bir derinliğe sahip olup, kadılık da yapmıştır.
–Derviş Muhammed Kuddise Sırruhu.
Nakşibendi tarikatının en büyük meşayıhlarından olup silsile–i aliyye sırası 21'dir. Ö: 970/1562. Zahir ve batın ilimlerini bilen bir veliyyi–kamil idi. Herkesin anlayacağı dilden konuşma özelliğine sahipti. Kabiliyet ve yetenekleri ortaya çıkarıp geliştirmede mahirdi. Cezbe ve istiğrakı sahi ve temkînine galip, isimsizliğe talip bir gönül eriydi. Bu yüzden "Derviş Muhammed" diye anılırdı.
–Seyfettin Baharzi Kuddise Sırruhu.
Kübreviyye tarikatının en büyük meşayıhlarındandır. Şairdir.
–Ebû Bekir Muhammed b. İshak El–Kelâbâzî.
Ö.380/990. Vahdet–i Vücud anlayışına karşı Vahdet–i şühudu savunan mutasavvıf. Et–Taarruf li mezhebi Ehli't–Tasavvuf ve Miftâhu Meâni'l–Ahbâr adlı eserleri vardır.
Bu feyizli ve bereketli ziyaretlerden sonra tekrar otele dönüldü