Korkudan vefat etti
Ebû Bekr-i Verrak hazretlerinin çok temiz kalbli bir oğlu vardı. İlmihâlini öğrenmesi için bir hocaya gönderdi onu.
Çocuk akşam eve geldiğinde, yüzü solmuş, sanki bir şeyden korkmuş, dudakları titriyordu.
Çok üzülüp;
- Evlâdım neyin var? dedi. Niçin soldun böyle? Bir şeyden mi korktun?
Çocukcağız;
- Bir şeyden korktum, dedi.
- Hayrola neden korktun oğlum?
- Bugün hocam bir âyet okuttu bana. O âyetin dehşetinden korkuya kapıldım.- O hangi âyet evladım?
- Müzzemmil sûresinin on yedinci âyeti babacığım. Bu âyette Allahü teâlâ;
“Siz bugün küfür ve günahtan kurtulmazsanız, yarın kıyamet gününde Cehennem ateşinden nasıl kurtulacaksınız? O günün dehşeti, nice gençleri ak saçlı ihtiyâra döndürür” buyuruyormuş.
Çocuğun korku hâli artarak devam etti.
Yemekten içmekten kesildi.
Günden güne eridi âdeta.
Ve o korkuyla vefat etti.
Defninin ertesi günü, babası ziyâret etti bu mübârek çocuğu.
Kabri başında çok ağladı.
Gözyaşları içinde;
- Ey nefsim! dedi kendi kendine. Bak şu oğlun, bir âyet-i kerîme işitmekle korktu, hastalandı ve bu dertle öldü. Sen ise, aynı âyeti yıllarca okuyorsun da hiç korku gelmiyor kalbine. Taş mıdır senin kalbin?
Ebû Bekr-i Verrak hazretlerinin çok temiz kalbli bir oğlu vardı. İlmihâlini öğrenmesi için bir hocaya gönderdi onu.
Çocuk akşam eve geldiğinde, yüzü solmuş, sanki bir şeyden korkmuş, dudakları titriyordu.
Çok üzülüp;
- Evlâdım neyin var? dedi. Niçin soldun böyle? Bir şeyden mi korktun?
Çocukcağız;
- Bir şeyden korktum, dedi.
- Hayrola neden korktun oğlum?
- Bugün hocam bir âyet okuttu bana. O âyetin dehşetinden korkuya kapıldım.- O hangi âyet evladım?
- Müzzemmil sûresinin on yedinci âyeti babacığım. Bu âyette Allahü teâlâ;
“Siz bugün küfür ve günahtan kurtulmazsanız, yarın kıyamet gününde Cehennem ateşinden nasıl kurtulacaksınız? O günün dehşeti, nice gençleri ak saçlı ihtiyâra döndürür” buyuruyormuş.
Çocuğun korku hâli artarak devam etti.
Yemekten içmekten kesildi.
Günden güne eridi âdeta.
Ve o korkuyla vefat etti.
Defninin ertesi günü, babası ziyâret etti bu mübârek çocuğu.
Kabri başında çok ağladı.
Gözyaşları içinde;
- Ey nefsim! dedi kendi kendine. Bak şu oğlun, bir âyet-i kerîme işitmekle korktu, hastalandı ve bu dertle öldü. Sen ise, aynı âyeti yıllarca okuyorsun da hiç korku gelmiyor kalbine. Taş mıdır senin kalbin?