Müslümanların vazifesi
İslâm'ın ve Batı'nın (AB'nin) hedeflerinin örtüşmediği açıkça ortadadır. Buna göre müslümanların vazifesi kendi güçleriyle ayakta durmak, maddî ve manevî değerlerini korumak ve bugün var olandan daha güzel, âdil, şefkâtli bir dünya düzenini kurup işletmek için gayret göstermek, formüller ve modeller oluşturmaktır. Keşke mümkün olsaydı da (müslümanlar şuurlu davransalar, gereken fedâkârlıklarda bulunsalardı da) teker teker güçlü ve gelişmiş olan İslâm ülkeleri arasında bir birlik kursalar, bu birlikten doğan gücü, zayıfları sömürmek için değil, bütün insanlığın hayrına kullansalardı.
Zarûret
Burada sayıp dökemeyeceğimiz sebeplerle bu birlik kurulamadı, kurulamıyor. Her bir İslâm ülkesi tek başına kalıp hareket etse amacına ulaşamıyor, ulaşamayacağını zannediyor. Bazı ülkelerde İslâm'ın yüce ve kapsamlı amaçlarını gerçekleştirmek için çaba göstermek şöyle dursun, fert, aile ve cemâat olarak İslâm'ı gereği gibi yaşamak mümkün olmuyor, bu ülkelerin sistemleri veya bağnaz, totaliter yöneticileri müminlere imkân vermiyorlar. Bu durum karşısında bunalan, çaresiz kalan müminlerin bir kesimi, Avrupa'da yaşayan müminlerin nisbeten daha geniş olan özgürlüklerine bakarak "biz de onlara katılalım, bu daha iyi olur" diyorlar. (Hayalleri geniş olup "biz bu yoldan Avrupa'ya İslâmî değerleri taşırız" diyenleri hayalleri ile başbaşa bırakıyorum).
İslâm'ın ve Batı'nın (AB'nin) hedeflerinin örtüşmediği açıkça ortadadır. Buna göre müslümanların vazifesi kendi güçleriyle ayakta durmak, maddî ve manevî değerlerini korumak ve bugün var olandan daha güzel, âdil, şefkâtli bir dünya düzenini kurup işletmek için gayret göstermek, formüller ve modeller oluşturmaktır. Keşke mümkün olsaydı da (müslümanlar şuurlu davransalar, gereken fedâkârlıklarda bulunsalardı da) teker teker güçlü ve gelişmiş olan İslâm ülkeleri arasında bir birlik kursalar, bu birlikten doğan gücü, zayıfları sömürmek için değil, bütün insanlığın hayrına kullansalardı.
Zarûret
Burada sayıp dökemeyeceğimiz sebeplerle bu birlik kurulamadı, kurulamıyor. Her bir İslâm ülkesi tek başına kalıp hareket etse amacına ulaşamıyor, ulaşamayacağını zannediyor. Bazı ülkelerde İslâm'ın yüce ve kapsamlı amaçlarını gerçekleştirmek için çaba göstermek şöyle dursun, fert, aile ve cemâat olarak İslâm'ı gereği gibi yaşamak mümkün olmuyor, bu ülkelerin sistemleri veya bağnaz, totaliter yöneticileri müminlere imkân vermiyorlar. Bu durum karşısında bunalan, çaresiz kalan müminlerin bir kesimi, Avrupa'da yaşayan müminlerin nisbeten daha geniş olan özgürlüklerine bakarak "biz de onlara katılalım, bu daha iyi olur" diyorlar. (Hayalleri geniş olup "biz bu yoldan Avrupa'ya İslâmî değerleri taşırız" diyenleri hayalleri ile başbaşa bırakıyorum).