Tâ ezelden müjdelenen
Her ümmette beklenilen
Rabbimizden gönderilen
Kâinata son hediye
Âlemlere rahmet diye
Rahmet ile özdeş sensin
Muhammed’im, can Ahmed’im
Deli dendi, şair, kâhin
Tükürdüler sükût ettin
Taş attılar dua ettin.
Vahşi’yi de affeden sen
Gönüllerde taht kuran sen.
Ufuk insan işte sensin
Muhammed’im, can Ahmed’im.
Bize canan, hem de cansın
Kâinatı okuyansın
Bizi Rabb’e vardıransın
Senden başka yoktur rehber
Talihinizi herkes bekler
Muallimim benim sensin
Muhammed’im, can Ahmed’im
Musa gibi Tur dağında
Karanlıkta kaldığımda
Işık nerede sorduğumda
Güneş oldun üstümüze
Nur dağıttın hepimize
Tek ışığım benim sensin
Muhammed’im can Ahmed’im.
Tatlı, cazip türlü yollar
Her birinde aynı kullar
Nereden gitsin arayanlar.
Şaşkınlıktan seçemedim
Batakları geçemedim
Sağlam köprüm sensin benim
Muhammed’im can Ahmed’im.
Sütle şarap karışınca
Bakışlar hep bulanınca
Teraziler bozulunca
Ölçümler de yanlış kalır
Batıllar da hak sanılır
Mihenk taşım sensin benim
Muhammed’im can Ahmed’im.
Sefil dünya, işte hali
Huzur nerede bunda hani
İnsan kendinin katili
En azılı fırtınada
İşte gemi, işte rota
Son kaptanım sensin benim
Muhammed’ im can Ahmed’im.
Bitti insan, bitti dünya
Söndü ümit, bitti hülya
İnsanlık hep muhtaç sana
Kurtarıcı aradım
Senden başka bulamadım
Bedenimde canım benim
Muhammed’im can Ahmed’im.
Kızgın çölde açan gülsün
Hakkın dili, bülbülüsün
Ahir zaman sümbülüsün
Sana layık olamadım
Başka gül de koklamadım
Tek gülümsün a efendim
Muhammed’im can Ahmed’im.
Gül bahçene giremedim
Deste güller deremedim
Erenlere eremedim
Erebilmek ne kelime
Takıldım bak bed nefsime
Himmet buyur a efendim
Muhammed’im can Ahmed’im.
Mevla emir verdi sana
Yetimi gör, azarlama
Dilenciye kızıp koyma
Sensiz mahzun bir yetimim
İstiyorum dilenciyim
Bizi de gör a efendim
Muhammed’im can Ahmed’im.
Can Ahmed’im, Ahmed canım
Efendim, sultanım
Feda sana kanım, canım
Kıtmire de bir bakıver
Saadete böyle erer
Tebessümün rahmet senin
Muhammed’im can Ahmed’im.
Can Ahmed’im diye diye
Canlar geldi son kerteye
Can attılar sevgiliye
Dudaklarda Ahmed, Ahmed
Kerem et, el uzat, medet
Sevgilisin a efendim
Muhammed’im can Ahmed’im.
Son ümmetten son Nebi’ye
Dudaklarda hep bir cümle
Bizden kalır şu geriye:
Selam sana Resulullah
Salât sana Habibullah
Son nefeste şahadetim
Muhammed’im can Ahmed’im.
Mustafa AKÇAY
Okuyup beğendiğim bu güzel şiiri sizlerle paylaşmak istedim
