Mezarım Beni Bekliyor.....
Kendi üzerinde dönen değirmen taşları misali dönüyorum odalarda;
Seccadeler nerde?..
Kıble hangi yöne doğruydu bu evde?..
Başıma koymak icin takke, çekmek icin tesbih var mı?..
Bugün bitti. Gece de gidiyor...
Bir günüm daha bitti; ben nereye gidiyorum?..
Gün gün, saat saat, dakika dakika ölüyorum!.. Gidiyorum!.. Tükeniyorum;
Haberim var mı?..
Herseyi sevmek çok güzel.
Kendini sevmek çok güzel.
Peki, bu nasil kendini sevmek?
Seviyorum çığlıklaııyla yak kendini hadi!..
Erit kendini, tüket, bitir!..
Sen...
Ey sen, aynadaki!..
Kalan”ın farkında mısın?
Peki “talanın?
Sen...
Ey sen, aynadaki!..
Dün de bakmıştın aynaya.
Farkında misin; bugün daha yaşlısın!..
Bugün daha çökük, bugün daha çirkin, bugün daha tedirgin!..
Cünkü biraz daha dökülmüş saçların, biraz daha buruşmuş suratın!
Biraz daha; bir saniye, bir dakika, bir saat, bir gün daha yaklaşmışsın
düşeceğin çukura!..
Nerde, Nerde seccadeleeer?..
Kıble hangi yöndeydi bu evde?..
Ninem son gelişinde ne tarafa doğru namaz kılmıştı?..
Katlanır rahlenin nasıl açıldığını unuttum.
Ve onun içinde açılan “Kitab”ın yüzümü ve içimi nasıl aydınlattığını...
İçim...
Aahhh, içim yanıyor.
Bugün bitti, gece de gidiyor...
Bir günüm daha bitti; ben, ben nereye gidiyorum?..
Gün gün, saat saat, dakika dakika ölüyorum...
Gidiyorum...
Tükeniyorum haberim var mı?..
Son tuttuğum orucu hangi iklimde biraktım?..
Son kıldığım namaz hangi seccadeyle katlandı?..
Merak ediyorum;
Kabe hala bekliyor mu beni?..
Bilmiyorum...
Bilemiyorum.
Ama sundan eminim.
Mezarım beni bekliyor!
Muammer Erkul
Kendi üzerinde dönen değirmen taşları misali dönüyorum odalarda;
Seccadeler nerde?..
Kıble hangi yöne doğruydu bu evde?..
Başıma koymak icin takke, çekmek icin tesbih var mı?..
Bugün bitti. Gece de gidiyor...
Bir günüm daha bitti; ben nereye gidiyorum?..
Gün gün, saat saat, dakika dakika ölüyorum!.. Gidiyorum!.. Tükeniyorum;
Haberim var mı?..
Herseyi sevmek çok güzel.
Kendini sevmek çok güzel.
Peki, bu nasil kendini sevmek?
Seviyorum çığlıklaııyla yak kendini hadi!..
Erit kendini, tüket, bitir!..
Sen...
Ey sen, aynadaki!..
Kalan”ın farkında mısın?
Peki “talanın?
Sen...
Ey sen, aynadaki!..
Dün de bakmıştın aynaya.
Farkında misin; bugün daha yaşlısın!..
Bugün daha çökük, bugün daha çirkin, bugün daha tedirgin!..
Cünkü biraz daha dökülmüş saçların, biraz daha buruşmuş suratın!
Biraz daha; bir saniye, bir dakika, bir saat, bir gün daha yaklaşmışsın
düşeceğin çukura!..
Nerde, Nerde seccadeleeer?..
Kıble hangi yöndeydi bu evde?..
Ninem son gelişinde ne tarafa doğru namaz kılmıştı?..
Katlanır rahlenin nasıl açıldığını unuttum.
Ve onun içinde açılan “Kitab”ın yüzümü ve içimi nasıl aydınlattığını...
İçim...
Aahhh, içim yanıyor.
Bugün bitti, gece de gidiyor...
Bir günüm daha bitti; ben, ben nereye gidiyorum?..
Gün gün, saat saat, dakika dakika ölüyorum...
Gidiyorum...
Tükeniyorum haberim var mı?..
Son tuttuğum orucu hangi iklimde biraktım?..
Son kıldığım namaz hangi seccadeyle katlandı?..
Merak ediyorum;
Kabe hala bekliyor mu beni?..
Bilmiyorum...
Bilemiyorum.
Ama sundan eminim.
Mezarım beni bekliyor!
Muammer Erkul