Bir gün Hazret–i Mevlana’ya hanımı Kerra Hatun sorar:
– Ah efendi, ne olurdu keşke dört yüz sene yaşasaydınız?
Mevlana ciddileşir, hatta tatlı tebessümünü de kaybederek şu karşılığı verir:
– A hatun, biz Nemrud muyuz, Firavun muyuz ki bu süfli cihanın dört yüz sene mihnet ve meşakkatini çekelim? Esasen bizim hapishaneden farkı olmayan şu alemde bu kadarcık kalışımız da birkaç hapsi kurtarmak içindir, yoksa ömrün bu kadarı bile bize fazladır, ne götüreceğiz yanımızda, hizmetten başka!
– Ah efendi, ne olurdu keşke dört yüz sene yaşasaydınız?
Mevlana ciddileşir, hatta tatlı tebessümünü de kaybederek şu karşılığı verir:
– A hatun, biz Nemrud muyuz, Firavun muyuz ki bu süfli cihanın dört yüz sene mihnet ve meşakkatini çekelim? Esasen bizim hapishaneden farkı olmayan şu alemde bu kadarcık kalışımız da birkaç hapsi kurtarmak içindir, yoksa ömrün bu kadarı bile bize fazladır, ne götüreceğiz yanımızda, hizmetten başka!