MERHAMET ETMEK
Yazar: Emine IŞINSU
" (..) Şu da bir gerçek ki, Allah öncelikle insanlara karşı çok acıyıcı, çok merhametlidir" (2/143) diye, Kendi'nden haber Veren'in merhametiyle.
Bir ismi, "Rahman"dır yani; rahmeti sonsuz olan, kendisine inanan inanmayan herkese rahmet ve merhametinin bütün nimetlerini ayırım yapmadan veren... Bir ismi ise, "RahinV'dir, yani rahmet ve merhameti sınırsız olan, buyruklarına uygun olarak dünya hayatını yaşayanlara, ölüm sonrası özel rahmetler veren...
Şüphesiz yüce Allah'ımız çok, çok merhametlidir ve elçisi sevgili Peygamberimiz Efendimizi de, merhametli oluşundan dolayı, Tevbe Sure'si / 128'de, şöyle övmektedir: "Andolsun, içinizden size onurlu bir resul gelmiştir. Sizi rahatsız eden şey, onu da üzer. Çok düşkündür size. Müminlere ise daha şefkatli, daha merhametlidir."
Sevgili peygamberimizin güzel gönlü bütün insanlara açıktır elbet fakat inananları daha yakın hissetmesi, Cenab'ı Hakk'ın yoluna aşkla bağlı olmasındandır. Çünkü müminler ancak, o yolun yolcularıdır.
Kendi'sinin çok merhametli olduğunu söyleyip, Elçisi'nin merhametini överek bizlere duyurması, Vedud Allah'ın, apaçık misallerinden biridir. Artık ötesi bizeler kalmış bir şey; eğer, Rahman ve Rahim olan Allah'ı ve eğer Şerefli Elçi'yi örnek almayı becerebiliyorsak, eğer yolumuz "dosdoğru yol"sa, şükredelim, sevinelim.
Yok eğer kullarına ve canlı yarattığı herşeye merhamet duymuyorsak, cansızlara dikkat ve itina gösteriniyorsak, pek yazık hâlimize.
Merhamet nedir? Sakın ola, "acıma" ile karıştırmayalım, insanoğlu yalnız ve tek Rabbin acımasına muhtaç. İnsanın insana acımasında ise; bir kendini üstün görme, belki gurur, hattâ kibir bulunabilir., bunların tümü İblis'tendir, kanmayalım.
Ayrıca elin fakirine bir kaç kuruş verip, nefs doyumuna ulaşıp, sonra meseleyi unutmak da, merhamet değildir.
Merhamet, bir gönül işidir. Sevgi, saygı, hoşgörü işidir. Merhamet ettiğimiz kişiye severek, onun derdine çare bulmaya çalışarak yaklaşırız. Merhamet eden kimse, nefsini bu duyguya karış-tırmamıştır. O, ancak Yaratan'a hizmet için, Yaratan rızası için muhtaçlara, kalbi kırıklara, maddî manevî darda olanlara, severek koşar...
Merhamet süreklidir, insanı eyleme çeker, gönül yumuşatır ve ısıtır. Sadece nefs doyumu ise, gönül köreltir. Sırf gönlümüzü hissedip, onu bilip tanıyarak, yapıp ettiklerimizin sonuçlarını anlamak mümkün. Nefsi aldatmak kolay, gönül aklanmaz.
Eğer bir gün, bir sebebsiz sıkıntı yapışmışsa içimize, gönül kapılarımızı kapadığımızdandır herkese... Eğer hayatımızdan memnun değilsek, gönülden dile giden şükrü unuttuğumuzdandır.
Eğer nefsimizin kötü huyları, gittikçe kabarıp, sınır tanımıyorsa, kendimize dahi merhamet etmeği bilemediğimiz, kendimizi ve herkesi hor gördü-ğümüzdenclir. Merhamet eden, sonuçta iyilik yapar.
Merhamet, davranışlarla belli edildiği gibi, sözlerden de anlaşılabilir. Bir âyet hatırlıyorum, mealen nakledeceğim: "Güzel, yapıcı bir söz, bir bağışlama; ardından eziyet gelen sadakadan daha üstündür."
Evet değerli okuyucular, öyle değil mi; bağışlamamızı, maddî mânevi yardımlarımızı, sonradan o kişilerin başına kakmamak gerekir.
Sanırım en doğrusu; yaptığımız iyilikleri unutup, daha çoğunu yapmaya gayret etmek....
ALLAHA EMANET OLUN MÜMİN KARDEŞLERİM..
Yazar: Emine IŞINSU
" (..) Şu da bir gerçek ki, Allah öncelikle insanlara karşı çok acıyıcı, çok merhametlidir" (2/143) diye, Kendi'nden haber Veren'in merhametiyle.
Bir ismi, "Rahman"dır yani; rahmeti sonsuz olan, kendisine inanan inanmayan herkese rahmet ve merhametinin bütün nimetlerini ayırım yapmadan veren... Bir ismi ise, "RahinV'dir, yani rahmet ve merhameti sınırsız olan, buyruklarına uygun olarak dünya hayatını yaşayanlara, ölüm sonrası özel rahmetler veren...
Şüphesiz yüce Allah'ımız çok, çok merhametlidir ve elçisi sevgili Peygamberimiz Efendimizi de, merhametli oluşundan dolayı, Tevbe Sure'si / 128'de, şöyle övmektedir: "Andolsun, içinizden size onurlu bir resul gelmiştir. Sizi rahatsız eden şey, onu da üzer. Çok düşkündür size. Müminlere ise daha şefkatli, daha merhametlidir."
Sevgili peygamberimizin güzel gönlü bütün insanlara açıktır elbet fakat inananları daha yakın hissetmesi, Cenab'ı Hakk'ın yoluna aşkla bağlı olmasındandır. Çünkü müminler ancak, o yolun yolcularıdır.
Kendi'sinin çok merhametli olduğunu söyleyip, Elçisi'nin merhametini överek bizlere duyurması, Vedud Allah'ın, apaçık misallerinden biridir. Artık ötesi bizeler kalmış bir şey; eğer, Rahman ve Rahim olan Allah'ı ve eğer Şerefli Elçi'yi örnek almayı becerebiliyorsak, eğer yolumuz "dosdoğru yol"sa, şükredelim, sevinelim.
Yok eğer kullarına ve canlı yarattığı herşeye merhamet duymuyorsak, cansızlara dikkat ve itina gösteriniyorsak, pek yazık hâlimize.
Merhamet nedir? Sakın ola, "acıma" ile karıştırmayalım, insanoğlu yalnız ve tek Rabbin acımasına muhtaç. İnsanın insana acımasında ise; bir kendini üstün görme, belki gurur, hattâ kibir bulunabilir., bunların tümü İblis'tendir, kanmayalım.
Ayrıca elin fakirine bir kaç kuruş verip, nefs doyumuna ulaşıp, sonra meseleyi unutmak da, merhamet değildir.
Merhamet, bir gönül işidir. Sevgi, saygı, hoşgörü işidir. Merhamet ettiğimiz kişiye severek, onun derdine çare bulmaya çalışarak yaklaşırız. Merhamet eden kimse, nefsini bu duyguya karış-tırmamıştır. O, ancak Yaratan'a hizmet için, Yaratan rızası için muhtaçlara, kalbi kırıklara, maddî manevî darda olanlara, severek koşar...
Merhamet süreklidir, insanı eyleme çeker, gönül yumuşatır ve ısıtır. Sadece nefs doyumu ise, gönül köreltir. Sırf gönlümüzü hissedip, onu bilip tanıyarak, yapıp ettiklerimizin sonuçlarını anlamak mümkün. Nefsi aldatmak kolay, gönül aklanmaz.
Eğer bir gün, bir sebebsiz sıkıntı yapışmışsa içimize, gönül kapılarımızı kapadığımızdandır herkese... Eğer hayatımızdan memnun değilsek, gönülden dile giden şükrü unuttuğumuzdandır.
Eğer nefsimizin kötü huyları, gittikçe kabarıp, sınır tanımıyorsa, kendimize dahi merhamet etmeği bilemediğimiz, kendimizi ve herkesi hor gördü-ğümüzdenclir. Merhamet eden, sonuçta iyilik yapar.
Merhamet, davranışlarla belli edildiği gibi, sözlerden de anlaşılabilir. Bir âyet hatırlıyorum, mealen nakledeceğim: "Güzel, yapıcı bir söz, bir bağışlama; ardından eziyet gelen sadakadan daha üstündür."
Evet değerli okuyucular, öyle değil mi; bağışlamamızı, maddî mânevi yardımlarımızı, sonradan o kişilerin başına kakmamak gerekir.
Sanırım en doğrusu; yaptığımız iyilikleri unutup, daha çoğunu yapmaya gayret etmek....
ALLAHA EMANET OLUN MÜMİN KARDEŞLERİM..