Geçen gün tem otoyolunda araba kullanıyordum. Tam önümde bir Mercedes gidiyordu. Birden sürücü penceresinden boş bir kola kutusu fırlatıldı. Kutu arabamın yanından sıyırıp geçti. Şaşırmıştım… Ve düşünmeye başladım. Bazen medeniyetin bir örneği olan basit bir kola kola kutusu bile insanların elinde medeniyetsizlik örneği olabiliyor.
Bugün cebimizde cep telefonumuz, evimizde plazma televizyonumuz, altımızda son model arabalarımız var. İnternet gibi bir imkâna sahibiz. Fakat artık bilgisayar âlemindeki gibi sanal, sahte bir hayat yaşıyoruz. Birbirlerimize sahte ve çıkarcı tebessümler ediyoruz. Hayata Windows xp’nin penceresinden bakıyoruz. İnsanlarla yüz yüze değil, msn’de görüşüyoruz. Herkes bir yaşam mücadelesine dalmış gitmiş, birbirimize zaman ayıramıyoruz. Hayatımızı kazanırken, hayatın gerçek anlamını düşünmüyoruz.
Hz. İsa’nın dediği gibi, değil düşmanımızı, dostumuzu bile sevmeye vakit bulamıyoruz. Para kazanmak ile öylesine meşgulüz ki, kalp kazanmayı önemsemiyoruz.
Tarihin geçmiş sahnelerine baktığımızda, o devirlerde yaşamış olgun ve erdemli insanlar yok artık. Bir İbrahim’i, bir İsa’yı, bir Muhammed’i özlemle arıyoruz. Böyle bir medeniyete sahip olduğumuz için acaba bizler mi şanslıyız, yoksa o güzel insanlar ile birlikte yaşadıkları için o dönemdeki insanlar mı daha şanslı?
Eğer tüm sahip olduğumuz teknolojiyi terk ederek geçmişe gitme imkânımız olabilse, tarihin hangi döneminde hangi insanlar ile birlikte yaşamak isterdiniz, bir düşünün.
Onların yaşamış olduğu devirlerde, o yüce insanlar ile birlikte yaşamış olmayı kim istemez ki? Hz. İbrahim ile sohbet etmek istemez miydiniz? Hz. İsa ile birlikte yemek yemek istemez miydiniz? Hz. Muhammed ile birlikte secde etmek istemez miydiniz? Ne yazık ki günümüzde böyle özü sözü bir olan insanlar artık yok. Onların yerine sahte ve çıkarcı insanlar türemiş.
Onların yaşadığı dönemlerde günümüzdeki, teknoloji ve rahatlık yoktu. O insanlar medeniyetin imkânlarından yoksundular. Fakat medeniyetten çok daha fazlasına sahiptiler. Menfaat gözetmezlerdi. Birbirlerine saygılı idiler.
Artık saygı ve sevgi ilkokullarda öğretilen birer sözcük olarak kalmış sanki. Medeniyiz diyoruz, mecliste yumruklaşıp silah çekiyoruz. Medeniyiz diyoruz, maçlara döner bıçakları ile gidiyoruz. Medeniyiz diyoruz, birbirimize her türlü iftira ve çamuru atmaktan çekinmiyoruz.
Çok az seviyoruz, çok fazla nefret ediyoruz. Yetim bir kediyi emziren bir köpekten öğrenmemiz gereken çok şey var aslında…
Hayvanlarda da sizin için kesin bir ibret vardır. NAHL SURESİ 66.
Şimdi bir düşünün, siz acaba hangi devirde yaşamak isterdiniz ?
Teknoloji ve medeniyetin olduğu bu devirde mi? Yoksa tüm bu olanaklardan yoksun o güzel insanlar ile birlikte insan gibi yaşamayı mı?
ALLAH YAR VE YOLDAŞINIZ OLSUN
(Akın Örsmen 24.4.2009)
YOL GÖSTERİCİ
Bugün cebimizde cep telefonumuz, evimizde plazma televizyonumuz, altımızda son model arabalarımız var. İnternet gibi bir imkâna sahibiz. Fakat artık bilgisayar âlemindeki gibi sanal, sahte bir hayat yaşıyoruz. Birbirlerimize sahte ve çıkarcı tebessümler ediyoruz. Hayata Windows xp’nin penceresinden bakıyoruz. İnsanlarla yüz yüze değil, msn’de görüşüyoruz. Herkes bir yaşam mücadelesine dalmış gitmiş, birbirimize zaman ayıramıyoruz. Hayatımızı kazanırken, hayatın gerçek anlamını düşünmüyoruz.
Hz. İsa’nın dediği gibi, değil düşmanımızı, dostumuzu bile sevmeye vakit bulamıyoruz. Para kazanmak ile öylesine meşgulüz ki, kalp kazanmayı önemsemiyoruz.
Tarihin geçmiş sahnelerine baktığımızda, o devirlerde yaşamış olgun ve erdemli insanlar yok artık. Bir İbrahim’i, bir İsa’yı, bir Muhammed’i özlemle arıyoruz. Böyle bir medeniyete sahip olduğumuz için acaba bizler mi şanslıyız, yoksa o güzel insanlar ile birlikte yaşadıkları için o dönemdeki insanlar mı daha şanslı?
Eğer tüm sahip olduğumuz teknolojiyi terk ederek geçmişe gitme imkânımız olabilse, tarihin hangi döneminde hangi insanlar ile birlikte yaşamak isterdiniz, bir düşünün.
Onların yaşamış olduğu devirlerde, o yüce insanlar ile birlikte yaşamış olmayı kim istemez ki? Hz. İbrahim ile sohbet etmek istemez miydiniz? Hz. İsa ile birlikte yemek yemek istemez miydiniz? Hz. Muhammed ile birlikte secde etmek istemez miydiniz? Ne yazık ki günümüzde böyle özü sözü bir olan insanlar artık yok. Onların yerine sahte ve çıkarcı insanlar türemiş.
Onların yaşadığı dönemlerde günümüzdeki, teknoloji ve rahatlık yoktu. O insanlar medeniyetin imkânlarından yoksundular. Fakat medeniyetten çok daha fazlasına sahiptiler. Menfaat gözetmezlerdi. Birbirlerine saygılı idiler.
Artık saygı ve sevgi ilkokullarda öğretilen birer sözcük olarak kalmış sanki. Medeniyiz diyoruz, mecliste yumruklaşıp silah çekiyoruz. Medeniyiz diyoruz, maçlara döner bıçakları ile gidiyoruz. Medeniyiz diyoruz, birbirimize her türlü iftira ve çamuru atmaktan çekinmiyoruz.
Çok az seviyoruz, çok fazla nefret ediyoruz. Yetim bir kediyi emziren bir köpekten öğrenmemiz gereken çok şey var aslında…
Hayvanlarda da sizin için kesin bir ibret vardır. NAHL SURESİ 66.
Şimdi bir düşünün, siz acaba hangi devirde yaşamak isterdiniz ?
Teknoloji ve medeniyetin olduğu bu devirde mi? Yoksa tüm bu olanaklardan yoksun o güzel insanlar ile birlikte insan gibi yaşamayı mı?
ALLAH YAR VE YOLDAŞINIZ OLSUN
(Akın Örsmen 24.4.2009)
YOL GÖSTERİCİ