Levlake, levlake lema halaktü`l-eflak (Hadis-i Kutsi Sen Olmasaydın bu Kainatı Yaratmazdım Habibim)
Gönül Sen’i bulmuş ise,
Başkasını anar mı hiç!
Ateşine yanmış ise,
Başka nâra yanar mı hiç!
Sen’i bulanlar bulmuştur,
Akıp akıp durulmuştur,
Ârif Sen’inle doymuştur,
Başkasına kanar mı hiç!
Var eden Sen’sin cihânı,
Varlığın canların cânı;
Bulanlar Sen’de ummânı,
Başka göle dalar mı hiç!
Adı her yerde okunan,
Sînede dertlere dermân,
Gönülden O na inanan,
Başkasın Rab sanar mı hiç!
İrfan deryâsına dalan,
O na rûhun fedâ kılan,
Cemâline hayran kalan,
Başka bala banar mı hiç!
O nu görüp O na yanan
Yolunun delisi olan,
Arayıp özünde bulan,
Başkasını sorar mı hiç!
Gönül Sen’i bulmuş ise,
Başkasını anar mı hiç!
Ateşine yanmış ise,
Başka nâra yanar mı hiç!
Sen’i bulanlar bulmuştur,
Akıp akıp durulmuştur,
Ârif Sen’inle doymuştur,
Başkasına kanar mı hiç!
Var eden Sen’sin cihânı,
Varlığın canların cânı;
Bulanlar Sen’de ummânı,
Başka göle dalar mı hiç!
Adı her yerde okunan,
Sînede dertlere dermân,
Gönülden O na inanan,
Başkasın Rab sanar mı hiç!
İrfan deryâsına dalan,
O na rûhun fedâ kılan,
Cemâline hayran kalan,
Başka bala banar mı hiç!
O nu görüp O na yanan
Yolunun delisi olan,
Arayıp özünde bulan,
Başkasını sorar mı hiç!