Kuran Kerimin tamamını yahut bir kısmını süre olsun ayet olsun ,hatta Kurandan olduğuna icma edilmiş olan kelimeyi veya mütevatır bir okuyuş tarzını inkar etmek küfürdür,Kuranda zikredilen şeylerin varlığına inanmamak ,Kurana bir şeyler ilave etmek ,bir harfi bile inkar etmek ve değiştirmek küfürdür.
Kuranın Allah Kelamı olduğunu göz önünde bulundurmayarak ,ona gerçek değerini vermemek küfür hallerindendir.
Tensühe inanmak ,ahireti inkar etmek,cennet, cehennem dışında ruhani lezzetler olduğuna inanmak ,Dinin esaslarından bazılarını veya birini inkar etmek,
Hristiyanlık gibi İslamdan gayrı bir din edinen kimseyi küfre düşmüş saymayan kimse veya onların küfürde oldukları hususunda şek-şüphe içinde olan yada onların manevi gidişatın doğru olduğu kanaantini taşıyan kimse İslamdan çıkmış olur.
Ümmeti Muhammedin sapıklık içinde olduğu şekilde lakırdılar sarf eden kimse de kafir olur,
Gayrimüslim tapınakları (kilise,havra,katedral ..vs) kutsayan veya ibadet kastıyla giren,ordaki ibadetlerin makbul olduğuna inanan kafir olur.
Kesin haramın halal olduğuna ,kesin halalin haram olduğuna inanmak küfre düşürür,
KALBİ İMANLA DOLU OLDUĞU HALDE HERHANGİ BİR ZORLAMA OLMADAN KENDİ İRADE VE İHTİYARIYLA KÜFRÜ GEREKTİREN BİR SÖZ SÖYLEYEN KİMSE KAFİR OLUR.ŞAKACI VE MÜSTEHCİ KİŞİ ,ŞAKA OLSUN DİYE ALAY EDEREK VE KÜÇÜK GÖREREK KÜFRÜ GEREKTİREN BİR SÖZÜ SARFEDERSE ,İNANCI SARFETTİĞİ SÖZDE ZIT BİLE OLSA EHLİ-SÜNNET ALİMLAERİN HEPSİNE GÖRE KAFİR OLUR.
İSLAM AKAİDİ VE EHLİ-SÜNNET ESASLARINA GÖRE
APALIĞIN ‘DİNLERARASI DİYALOĞ ‘ ADLI HRİSTİYANLAŞTIRMA PROJESİ VE MİSYONUN GÖNÜLLÜ PARÇASI OLAN HERHANGİ BİR MÜSLÜMAN MÜRTED OLUR ,İSLAM DAİRESİNDEN DIŞARI ÇIKAR ,KÜFRE DÜŞER .
BU KÜFRÜ İRTİKAB ETTİĞİ ANA KADAR ,YAPTIĞI TÜM İBADET VE HAYIRLI AMELLERİ BOŞA ÇIKAR,MÜFLİS OLUR .EVLİ İSE NİKAHI DÜŞER.
(A.Z. Gümüşhanevi,Cami ‘ül Mütün c.1,Elfazı Küfür,b.2)
(Ali el-Kari ,Şerhul Fıkhıl Ekber,s.151
Şerhuşşifa ,c.2,s.525)
(Yahya bin Ebi Bekr ,Esirul Melahide ,vr.8 ,el-Alemgiriye ,c.2 ,s.266)
Nübüvveti ve Peygamberimizi tasdik etmekle beraber ,peygamberler hakkında şer’i ve kat’i nasslara aykırı düşen bir takım inançlara sahip olmak da küfürdür.Mesela Hz. Peygamberin sözlerin manasız ve yalan olduğuna ,bu sözlerin demagoji ve dünyevi maslahatlar için söylenmiş olduğuna inanmak ,filozofların dediği gibi ,halkın kalbine korku ve ümit vermek için Hz.Peygamberin yalan söylemesini mümkün olduğuna inanmak küfürdür.
Hz.Peygamberin peygamberliğini ıspat için ortaya koyduğu mucizeleri kulak adrı edip inanmamak Ehli Sünnet akidesine göre küfürdür.(Gazali,Faysalüt-Tefrika ,s.42,77,Tehafüt,s.249)
En sonunda iki ayet:
Nisa Suresi 115:’Kim kendisi için belli yol olduktan sonra ,Peygambere (Hz. Muhammede) karşı çıkar ve müminlerin yolundan başka bir yola tabi olursa,onu saptığı yönde bırakırız ve cehenneme sürükleriz ,o ne kötü bir yerdir’
Nisa Suresi 13-14: ‘Bunlar ,Allahın (koyduğu) sınırlardır .Kim Allaha ve Peyganberi (Hz.Muhammede)’ine itaat ederse Allah onu ,altından ırmaklar akn cennetlere koyacaktır,onlar orada devamlı kalıcıdırlar,işte büyük kurtuluş budur.’
Kuranın Allah Kelamı olduğunu göz önünde bulundurmayarak ,ona gerçek değerini vermemek küfür hallerindendir.
Tensühe inanmak ,ahireti inkar etmek,cennet, cehennem dışında ruhani lezzetler olduğuna inanmak ,Dinin esaslarından bazılarını veya birini inkar etmek,
Hristiyanlık gibi İslamdan gayrı bir din edinen kimseyi küfre düşmüş saymayan kimse veya onların küfürde oldukları hususunda şek-şüphe içinde olan yada onların manevi gidişatın doğru olduğu kanaantini taşıyan kimse İslamdan çıkmış olur.
Ümmeti Muhammedin sapıklık içinde olduğu şekilde lakırdılar sarf eden kimse de kafir olur,
Gayrimüslim tapınakları (kilise,havra,katedral ..vs) kutsayan veya ibadet kastıyla giren,ordaki ibadetlerin makbul olduğuna inanan kafir olur.
Kesin haramın halal olduğuna ,kesin halalin haram olduğuna inanmak küfre düşürür,
KALBİ İMANLA DOLU OLDUĞU HALDE HERHANGİ BİR ZORLAMA OLMADAN KENDİ İRADE VE İHTİYARIYLA KÜFRÜ GEREKTİREN BİR SÖZ SÖYLEYEN KİMSE KAFİR OLUR.ŞAKACI VE MÜSTEHCİ KİŞİ ,ŞAKA OLSUN DİYE ALAY EDEREK VE KÜÇÜK GÖREREK KÜFRÜ GEREKTİREN BİR SÖZÜ SARFEDERSE ,İNANCI SARFETTİĞİ SÖZDE ZIT BİLE OLSA EHLİ-SÜNNET ALİMLAERİN HEPSİNE GÖRE KAFİR OLUR.
İSLAM AKAİDİ VE EHLİ-SÜNNET ESASLARINA GÖRE
APALIĞIN ‘DİNLERARASI DİYALOĞ ‘ ADLI HRİSTİYANLAŞTIRMA PROJESİ VE MİSYONUN GÖNÜLLÜ PARÇASI OLAN HERHANGİ BİR MÜSLÜMAN MÜRTED OLUR ,İSLAM DAİRESİNDEN DIŞARI ÇIKAR ,KÜFRE DÜŞER .BU KÜFRÜ İRTİKAB ETTİĞİ ANA KADAR ,YAPTIĞI TÜM İBADET VE HAYIRLI AMELLERİ BOŞA ÇIKAR,MÜFLİS OLUR .EVLİ İSE NİKAHI DÜŞER.
(A.Z. Gümüşhanevi,Cami ‘ül Mütün c.1,Elfazı Küfür,b.2)
(Ali el-Kari ,Şerhul Fıkhıl Ekber,s.151
Şerhuşşifa ,c.2,s.525)
(Yahya bin Ebi Bekr ,Esirul Melahide ,vr.8 ,el-Alemgiriye ,c.2 ,s.266)
Nübüvveti ve Peygamberimizi tasdik etmekle beraber ,peygamberler hakkında şer’i ve kat’i nasslara aykırı düşen bir takım inançlara sahip olmak da küfürdür.Mesela Hz. Peygamberin sözlerin manasız ve yalan olduğuna ,bu sözlerin demagoji ve dünyevi maslahatlar için söylenmiş olduğuna inanmak ,filozofların dediği gibi ,halkın kalbine korku ve ümit vermek için Hz.Peygamberin yalan söylemesini mümkün olduğuna inanmak küfürdür.
Hz.Peygamberin peygamberliğini ıspat için ortaya koyduğu mucizeleri kulak adrı edip inanmamak Ehli Sünnet akidesine göre küfürdür.(Gazali,Faysalüt-Tefrika ,s.42,77,Tehafüt,s.249)
En sonunda iki ayet:
Nisa Suresi 115:’Kim kendisi için belli yol olduktan sonra ,Peygambere (Hz. Muhammede) karşı çıkar ve müminlerin yolundan başka bir yola tabi olursa,onu saptığı yönde bırakırız ve cehenneme sürükleriz ,o ne kötü bir yerdir’
Nisa Suresi 13-14: ‘Bunlar ,Allahın (koyduğu) sınırlardır .Kim Allaha ve Peyganberi (Hz.Muhammede)’ine itaat ederse Allah onu ,altından ırmaklar akn cennetlere koyacaktır,onlar orada devamlı kalıcıdırlar,işte büyük kurtuluş budur.’