Küfre Düşüren SÖzler...
Şirk Allahü teâlâya ortak yapmak benzetmek demektir. Benzeten kimseye müşrik denir. Küfrün çeşitleri vardır. Hepsinin en kötüsü en büyüğü şirktir. Bir şeyin her çeşidini bildirmek için genelde bunların en büyüğü söylenir. Bunun için âyet-i kerime ve hadis-i şeriflerde bildirilen şirk her cins küfür demektir.
Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Allahü teâlâ şirki [her çeşit küfrü] asla affetmez ve şirkten başka olan [büyük küçük bütün] günahları dilerse affeder.) [Nisa 48]
Bir kâfir bir kelime-i tevhid söylemekle mümin olduğu gibi bir mümin de bir söz söylemekle kâfir olur. Küfre düşürücü söz kull
n imanı gider de haberi olmaz. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Öyle bir zaman gelir ki kişinin imanı gider de haberi olmaz. Halbuki ondan gömleğin çıktığı gibi iman çıkmış olur.) [Deylemi]
Küfre düşenin bütün ibadetlerinin sevapları yok olur tevbe ederse geri gelmez ayrıca nikahını da yenilemesi gerekir. Tevbe etmek için yalnız Kelime-i şehadet söylemeleri kâfi değildir. Küfre sebep olan o şeyden de tevbe etmeleri gerekir. Küfre düştüğü şeyleri bilmiyorsa bilip bilmediğim bütün küfür söz ve işlerden tevbe ettim demesi yeterlidir.
Berika ve Hadika’da ve Mecmaul-enhür’de diyor ki:
(Erkek veya kadın bir Müslüman âlimlerin sözbirliği ile küfre sebep olacağını bildirdikleri bir sözün veya işin küfre sebep olduğunu bilerek amden [yani tehdit edilmeden istekle] veya başkalarını güldürmek için söyler yaparsa manasını düşünmese dahi imanı gider. Mürted olur. Buna Küfr-i inadi denir. Eğer bunun küfre sebep olduğunu bilmeyip amden söyler yaparsa yine mürted olur. Buna Küfr-i cehli denir. Çünkü her Müslümanın bilmesi gereken şeyleri öğrenmesi farzdır. Bilmemesi özür değil büyük günahtır. Küfr-i inadi ve küfr-i cehli ile mürted olanın nikahı bozulur. Zevcesinden vekalet alarak iki şahit yanında veya camide cemaat ile (Tecdid-i nikah) yapması gerekir. İkiden fazla tecdid için (Hulle) lazım olmaz. Küfre sebep olan sözü hata ederek [yani amden olmayıp yanılarak] veya tevilli olarak veya ikrah [tehdit] edilerek söylerse mürted olmaz ve nikahı bozulmaz. Küfre sebep olması âlimler arasında ihtilaflı olan bir sözü amden söyleyen mürted olmaz ise de bunun tevbe ve istiğfar etmesi ve tecdid-i nikah yapması ihtiyatlı olur.)
(Her iki halde de küfre girenin önceki ibadetleri yok olur. Tevbe ederse geri gelmez. Zengin ise tekrar hacca gitmesi gerekir. Önce eda ettiği namaz oruç veya zekatları kaza etmez. Fakat küfre düşmeden önce yapmadığı ibadetleri kaza eder. Tevbe için yalnız kelime-i şehadet söylemek yeterli değildir. Küfre sebep olan şeyden de tevbe etmesi gerekir. Küfre sebep olan sözü hata ederek yanılarak veya tevilli olarak söyleyen veya küfrü gerektirdiği âlimler arasında ihtilaflı olan bir sözü bilerek söyleyen küfre girmez. Fakat tecdid-i iman etmesi gerekir.)
Küfre düşüren söz ve işleri öğrenerek bunlardan sakınmalı ve küfre düşmekten korunmak için sabah-akşam (Allahüme inni euzü bike min en üşrike bike şeyen ve ene âlemü ve estağfirüke lima la âlemü inneke ente allamülguyub) duasını okumalıdır!
İbni Hacer-i Mekki hazretlerinin Zevacir isimli eseri ile (Hadika Berika Birgivi Miftah-ül Cenne Mektubat-ı Rabbani Seadet-i Ebediyye İbni Abidin) aldığımız küfre düşüren söz ve işlerden bazıları şunlardır:
Küfre sebep olan bazı söz ve işler
1- Allahü teâlâya layık olmayan şey söylemek. Mesela bir kimse bir işi yaptığı halde (Allah biliyor ki yapmadım) demek. Yahut yapmadığı bir şey için (Allah biliyor ki yaptım) demek. Böyle söylemek Allahü teâlâyı hâşâ cahillikle suçlamak olur.
2- Allah akıllıdır şuurludur iyi düşünür demek. Böyle demekle Allahü teâlâ yaratıklara benzetilmiş oluyor.
3- Peygamberleri küçültücü şey söylemek onunla alay etmek. Mesela Hz. Âdemi kastedip (İlk insan vahşi idi) demek. Veya bir evliyayı peygamberden üstün bilmek. Yahut peygamberin dediği doğru ise biz kurtulduk demek. Bir kimseye (Öküz aleyhisselam) demek.
(Yalnız Kur'an) (Kur'andan başka kaynak tanımam) (Kur'andan başka kaynağa lüzum yok) (Peygamber postacıdır vazifesi bitmiştir) (Peygamberimizden sonra Resul gelmez ama nebi gelir) gibi sözler küfürdür. Yani bu şekilde söyleyen ve inanan kâfir olur.
4- Peygamber efendimizden sonra başka bir peygamberin geleceğini caiz görmek.
5- Melekleri küçültücü şey söylemek. Mesela (Senin bakışın bana Azrail gibi geliyor) demek. Yahut (Cebrail bile söylese inanmam) demek. (Bu ibadetin sevabını yazacak melek yok) demek. (Çocuklarınızı iyi yetiştirmezseniz zebani olur) demek.
6- İslam âlimlerinin sözlerini fıkıh kitaplarını ve fetvalarını tazim etmesi gerekirken tahkir etmek. Mesela (İmam-ı a'zamın kıyası hak değildir) demek.
7- Ahirette olacak şeylerle alay etmek. Mesela (Ben Cenneti istemem Cehennemi isterim. Çünkü bütün nataşalar oradadır) demek.
8- Allahü teâlânın emir ve yasaklarına yani Kur'an-ı kerimde ve hadis-i şeriflerde açık bildirilmiş ve İslam âlimlerinin kitapları ile her tarafa yayılmış inanılması zaruri olan din bilgilerinden birine inanmamak beğenmemek veya önem vermemek. Mesela (Ben görmediğim için cinlere nazara inanmam) demek.
9- Kesin haram olduğu bilinen bir şeyi yiyip içerken besmele çekmek. Mesela şarap içerken veya domuz eti yerken Besmele çekmek küfürdür.
10- Kur'an-ı kerimi teganni ile [şarkı okur gibi] okuyan hafıza ne güzel okuyor demek.
11- Kâfirlerin ibadet olarak yaptıkları ve kâfirlik alameti olan veya İslamiyet’i inkâr etmek ve inanmamak alameti olan ve tahkir etmemiz vacip olan şeyleri yapmak veya kullanmak. Bunlardan meşhur olanlarını bilmeyerek veya şaka olarak veya herkesi güldürmek için yapmak da küfürdür. Mesela zünnar denilen papaz kuşağını bağlamak. Bunları başkalarını güldürmek için de kullanmak küfre sebep olur. İtikadının doğru olması fayda vermez.
12- Yunan felsefecileri gibi dünya ezeli ve ebedi demek.
13- İslamiyet’e (İslam düşüncesi) demek. Çünkü İslamiyet bir düşünce sistemi değildir. İlahi emir ve yasaklara düşünce demekten çok sakınmalıdır! İçinde (İslam düşüncesi) (İslam nazariyesi) gibi ifadeler bulunan kitaplar çok zararlıdır.
14- Kâfirlerin dini âyinlerini bayramlarını beğenmek. Mesela zaruretsiz bir hıristiyanın Noelini tebrik etmek. Nevruz günü yumurta boyamak. Kiliseye gidip feyz almak niyetiyle âyinlere iştirak etmek.
15- (Yahudi ve hıristiyanların Allah’a inananları Cennete gidecek) demek.
16- Mucizeyi veya kerameti inkâr etmek.
17- Meşhur bir harama helal meşhur bir helale haram demek. Mesela domuz yağı helal sirke üzüm suyu haram demek.
18- Âyeti besmeleyi bir melek bir peygamber ismi bulunan yazıyı kasten helaya necasete [pisliğe] atmak. Müslümanın ağzına [def-i hacet lafzı ile] sövmek.
19- Hac namaz oruç gibi meşhur ibadetlerin şeklinde şüphe etmek. Mesela (Acaba namaz böyle mi kılınır) demek.
20- Bir parça et yemek din ilmi öğrenmekten iyidir demek. Din ilmi küçümsendiği için küfür oluyor.
21- (Bir süre sonra Hıristiyan olacağım) diye düşünmek. Bir bayan bir Hıristiyanla evlenmeye karar verdiği andan itibaren kâfir olur. Bir erkek de bir ateist bayanla evlenmeye karar verdiği andan itibaren kâfir olur.
22- Ağır bir hastalığa düşüp de (Allah’ım benim canımı al da istersen kâfir olarak al) demek.
23- (Allah’ım çocuğumu aldın başka elinden ne gelirse onu yap) demek.
24- Tırnağı uzun olana (Tırnak kesmek sünnettir) dense o da (Sünnet olsun ne olacak) dese kâfir olur. Tırnağını kesmediği için değil sünnete önem vermediği beğenmediği için küfür olur.
25- İnşallah maşallah demek karın doyurmaz. Maşallahla inşallahla iş olmaz veya namaz kılmak karın doyurmaz demek. Bunları söylemekle dinimizin emri beğenilmemiş ve alay edilmiş oluyor. İnşallah Allah’ın izni ile demektir. Allah’ın izni olmadan hiçbir şey olmaz. Onun için hayır ve şer Allah’tandır diye iman etmek gerekir. Hayır gibi şerrin de Allah’tan olduğuna inanmamak küfür olur.
26- Dostuna veya sevgilisine (Sen bana Allah’tan da Peygamberden de sevgilisin) demek.
27- İlim meclisine gidelim dendiğinde (Benim orada ne işim var) diyerek ilmi küçümsemek veya İslam âlimlerini lanetlemek kötülemek.
28- Küfre rıza küfürdür. Müslüman olmak isteyene elimdeki şu işi bitirip de geleyim diyerek onun Müslüman olmasını geciktirmek.
29- Birine kâfir diye hitap edilse o da kabul eder mahiyette bir harekette bulunması veya bir söz söylemesi küfre sebep olur. Kâfire hürmet olsun diye efendim demek hürmet gayesiyle papazın veya papanın elini öpmek küfre sebep olur. Bir Müslümana kâfir dense söyleyen kâfir olur.
30- Avrupa’daki şehirlere imrenip (Hıristiyanlar Müslümanlardan hayırlıdır iyidir) demek.
31- Bir kimse aksırsa [hapşırsa] biri de (Allah sana rahmet etsin) dese bir başkası da (Öyle deme onun rahmete ihtiyacı yok) dese son söyleyen küfre girer.
32- Âişe validemize iffetsiz demek. [İffetli olduğu Cennetlik olduğu ve müminlerin annesi olduğu âyet-i kerimelerle sabittir.]
33- Hz. Ebu Bekir sahabeden değildi demek.
34- Eshab-ı kiramdan birine kâfir demek. [Çünkü Kur’an-ı kerimde hepsinin Cennetlik olduğu bildirilmiştir. Birine kâfir denilince Kur’ana inanılmamış olur.]
35- (Mazlum olarak öldürülen kâfir Cennete girer) demek.
36- Kötülere alay gayesiyle deyyusan-i kiram hazretleri demek.
37- Aradığı hadisi bulamayınca hadis kitabını yere atmak veya (Bu Kur’anla amel etmiyorsunuz ben de onu yere atıyorum) diyerek Mushafı yere fırlatmak.
38- Haram paradan sevap ummak. Mesela bir bayan fuhuş parası ile kurban kesse bundan sevap umsa küfre girer. Sevap ummadan yaparsa küfre girmez.
39- Allahü teâlâyı mekanlı bilmek mesela hıristiyanlar gibi Allah gökte oturuyor demek. Allahü teâlâyı kastedip (Göklerden bir ses geldi) (Allah gökten bize bakıyor) demek. Böyle söylemek Allahü teâlâya mekan isnat etmek olur. Dünya gezegenler Cennet ve Cehennem ezeli değildir sonradan yaratılmıştır mahluktur. Yer ve gökler yok iken de Allahü teâlâ var idi. İslam âlimleri (Allah her zaman ve her yerde ebedi olarak hazır ve nazırdır) demenin caiz olduğunu bildirmişlerdir. Ancak Allahü teâlâ zamanlı ve mekanlı olmadığı için bu söz görünüş üzere kalmaz mecaz olur. Bu bakımdan (Allah zamansız ve mekansızdır hiçbir yerde olmayarak hazır ve nazırdır) demek caiz olur.
Böyle olmazsa Allahü teâlâyı zamanlı ve mekanlı bilmek olur ki bu ise küfürdür.
Miftah-ül Cenne kitabında (Bir kimse "Allah’tan hali [boş] yer yok" dese veya "Allah gökte benim şahidim" dese kâfir olur. Çünkü Allahü teâlâya mekan isnat etmiş olur. Halbuki Allahü teâlâ mekandan beridir) buyuruluyor. (Küfr Bahsi)
40- (Namaz kılmam ama kalbim temiz) demek. [Çünkü burada namaza önem verilmiyor namaza önem vermemek küfürdür. Namaz kılmayan hep haram işliyor demektir haram işleyenin kalbi temiz olmaz.]
41- Bir Müslümanı kötülemek gayesiyle (Allahlık) demek.
42- (Anan baban esmer sen nasıl sarışın oldun?) diyene (Ben imalat hatasıyım) demek. Böyle söylemekle hâşâ Yaratıcının yanlış iş yaptığı söylenmiş oluyor
43- O cimrilerin Allah’ı demek.
44- İlahileri müzikle söylemek. Çünkü ilahiler ibadettir ibadete haram karıştırmak küfür olur.
45- (Ebu Cehil şimdikilerden daha şerefli kâfirdi) demek.
46- Ecelin hoyrat eli demek. [Çünkü Ecel Allah’ın emri ile gelir Allah’ın emrini veya Azrail aleyhisselamın vazifesini zulüm gibi göstermek küfürdür.]
Bunların hepsi küfrü gerektiren sözlerdir. Küfre sebep olan bir sözü tehdit edilmeden söyleyenin imanı gider. Çünkü her müslümanın bilmesi gereken şeyleri öğrenmesi farzdır. Bilmemesi özür olmaz büyük günahtır. Küfre girenin önceki ibadetleri yok olur. Tevbe edince geri gelmez. Tevbe için yalnız kelime-i şehadet söylemek yetmez. Küfre sebep olan şeyden de tevbe etmesi gerekir.
Bir sözle insan küfre düşebilir kâfir olabilir.
Şirk Allahü teâlâya ortak yapmak benzetmek demektir. Benzeten kimseye müşrik denir. Küfrün çeşitleri vardır. Hepsinin en kötüsü en büyüğü şirktir. Bir şeyin her çeşidini bildirmek için genelde bunların en büyüğü söylenir. Bunun için âyet-i kerime ve hadis-i şeriflerde bildirilen şirk her cins küfür demektir.
Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Allahü teâlâ şirki [her çeşit küfrü] asla affetmez ve şirkten başka olan [büyük küçük bütün] günahları dilerse affeder.) [Nisa 48]
Bir kâfir bir kelime-i tevhid söylemekle mümin olduğu gibi bir mümin de bir söz söylemekle kâfir olur. Küfre düşürücü söz kull
n imanı gider de haberi olmaz. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Öyle bir zaman gelir ki kişinin imanı gider de haberi olmaz. Halbuki ondan gömleğin çıktığı gibi iman çıkmış olur.) [Deylemi]
Küfre düşenin bütün ibadetlerinin sevapları yok olur tevbe ederse geri gelmez ayrıca nikahını da yenilemesi gerekir. Tevbe etmek için yalnız Kelime-i şehadet söylemeleri kâfi değildir. Küfre sebep olan o şeyden de tevbe etmeleri gerekir. Küfre düştüğü şeyleri bilmiyorsa bilip bilmediğim bütün küfür söz ve işlerden tevbe ettim demesi yeterlidir.
Berika ve Hadika’da ve Mecmaul-enhür’de diyor ki:
(Erkek veya kadın bir Müslüman âlimlerin sözbirliği ile küfre sebep olacağını bildirdikleri bir sözün veya işin küfre sebep olduğunu bilerek amden [yani tehdit edilmeden istekle] veya başkalarını güldürmek için söyler yaparsa manasını düşünmese dahi imanı gider. Mürted olur. Buna Küfr-i inadi denir. Eğer bunun küfre sebep olduğunu bilmeyip amden söyler yaparsa yine mürted olur. Buna Küfr-i cehli denir. Çünkü her Müslümanın bilmesi gereken şeyleri öğrenmesi farzdır. Bilmemesi özür değil büyük günahtır. Küfr-i inadi ve küfr-i cehli ile mürted olanın nikahı bozulur. Zevcesinden vekalet alarak iki şahit yanında veya camide cemaat ile (Tecdid-i nikah) yapması gerekir. İkiden fazla tecdid için (Hulle) lazım olmaz. Küfre sebep olan sözü hata ederek [yani amden olmayıp yanılarak] veya tevilli olarak veya ikrah [tehdit] edilerek söylerse mürted olmaz ve nikahı bozulmaz. Küfre sebep olması âlimler arasında ihtilaflı olan bir sözü amden söyleyen mürted olmaz ise de bunun tevbe ve istiğfar etmesi ve tecdid-i nikah yapması ihtiyatlı olur.)
(Her iki halde de küfre girenin önceki ibadetleri yok olur. Tevbe ederse geri gelmez. Zengin ise tekrar hacca gitmesi gerekir. Önce eda ettiği namaz oruç veya zekatları kaza etmez. Fakat küfre düşmeden önce yapmadığı ibadetleri kaza eder. Tevbe için yalnız kelime-i şehadet söylemek yeterli değildir. Küfre sebep olan şeyden de tevbe etmesi gerekir. Küfre sebep olan sözü hata ederek yanılarak veya tevilli olarak söyleyen veya küfrü gerektirdiği âlimler arasında ihtilaflı olan bir sözü bilerek söyleyen küfre girmez. Fakat tecdid-i iman etmesi gerekir.)
Küfre düşüren söz ve işleri öğrenerek bunlardan sakınmalı ve küfre düşmekten korunmak için sabah-akşam (Allahüme inni euzü bike min en üşrike bike şeyen ve ene âlemü ve estağfirüke lima la âlemü inneke ente allamülguyub) duasını okumalıdır!
İbni Hacer-i Mekki hazretlerinin Zevacir isimli eseri ile (Hadika Berika Birgivi Miftah-ül Cenne Mektubat-ı Rabbani Seadet-i Ebediyye İbni Abidin) aldığımız küfre düşüren söz ve işlerden bazıları şunlardır:
Küfre sebep olan bazı söz ve işler
1- Allahü teâlâya layık olmayan şey söylemek. Mesela bir kimse bir işi yaptığı halde (Allah biliyor ki yapmadım) demek. Yahut yapmadığı bir şey için (Allah biliyor ki yaptım) demek. Böyle söylemek Allahü teâlâyı hâşâ cahillikle suçlamak olur.
2- Allah akıllıdır şuurludur iyi düşünür demek. Böyle demekle Allahü teâlâ yaratıklara benzetilmiş oluyor.
3- Peygamberleri küçültücü şey söylemek onunla alay etmek. Mesela Hz. Âdemi kastedip (İlk insan vahşi idi) demek. Veya bir evliyayı peygamberden üstün bilmek. Yahut peygamberin dediği doğru ise biz kurtulduk demek. Bir kimseye (Öküz aleyhisselam) demek.
(Yalnız Kur'an) (Kur'andan başka kaynak tanımam) (Kur'andan başka kaynağa lüzum yok) (Peygamber postacıdır vazifesi bitmiştir) (Peygamberimizden sonra Resul gelmez ama nebi gelir) gibi sözler küfürdür. Yani bu şekilde söyleyen ve inanan kâfir olur.
4- Peygamber efendimizden sonra başka bir peygamberin geleceğini caiz görmek.
5- Melekleri küçültücü şey söylemek. Mesela (Senin bakışın bana Azrail gibi geliyor) demek. Yahut (Cebrail bile söylese inanmam) demek. (Bu ibadetin sevabını yazacak melek yok) demek. (Çocuklarınızı iyi yetiştirmezseniz zebani olur) demek.
6- İslam âlimlerinin sözlerini fıkıh kitaplarını ve fetvalarını tazim etmesi gerekirken tahkir etmek. Mesela (İmam-ı a'zamın kıyası hak değildir) demek.
7- Ahirette olacak şeylerle alay etmek. Mesela (Ben Cenneti istemem Cehennemi isterim. Çünkü bütün nataşalar oradadır) demek.
8- Allahü teâlânın emir ve yasaklarına yani Kur'an-ı kerimde ve hadis-i şeriflerde açık bildirilmiş ve İslam âlimlerinin kitapları ile her tarafa yayılmış inanılması zaruri olan din bilgilerinden birine inanmamak beğenmemek veya önem vermemek. Mesela (Ben görmediğim için cinlere nazara inanmam) demek.
9- Kesin haram olduğu bilinen bir şeyi yiyip içerken besmele çekmek. Mesela şarap içerken veya domuz eti yerken Besmele çekmek küfürdür.
10- Kur'an-ı kerimi teganni ile [şarkı okur gibi] okuyan hafıza ne güzel okuyor demek.
11- Kâfirlerin ibadet olarak yaptıkları ve kâfirlik alameti olan veya İslamiyet’i inkâr etmek ve inanmamak alameti olan ve tahkir etmemiz vacip olan şeyleri yapmak veya kullanmak. Bunlardan meşhur olanlarını bilmeyerek veya şaka olarak veya herkesi güldürmek için yapmak da küfürdür. Mesela zünnar denilen papaz kuşağını bağlamak. Bunları başkalarını güldürmek için de kullanmak küfre sebep olur. İtikadının doğru olması fayda vermez.
12- Yunan felsefecileri gibi dünya ezeli ve ebedi demek.
13- İslamiyet’e (İslam düşüncesi) demek. Çünkü İslamiyet bir düşünce sistemi değildir. İlahi emir ve yasaklara düşünce demekten çok sakınmalıdır! İçinde (İslam düşüncesi) (İslam nazariyesi) gibi ifadeler bulunan kitaplar çok zararlıdır.
14- Kâfirlerin dini âyinlerini bayramlarını beğenmek. Mesela zaruretsiz bir hıristiyanın Noelini tebrik etmek. Nevruz günü yumurta boyamak. Kiliseye gidip feyz almak niyetiyle âyinlere iştirak etmek.
15- (Yahudi ve hıristiyanların Allah’a inananları Cennete gidecek) demek.
16- Mucizeyi veya kerameti inkâr etmek.
17- Meşhur bir harama helal meşhur bir helale haram demek. Mesela domuz yağı helal sirke üzüm suyu haram demek.
18- Âyeti besmeleyi bir melek bir peygamber ismi bulunan yazıyı kasten helaya necasete [pisliğe] atmak. Müslümanın ağzına [def-i hacet lafzı ile] sövmek.
19- Hac namaz oruç gibi meşhur ibadetlerin şeklinde şüphe etmek. Mesela (Acaba namaz böyle mi kılınır) demek.
20- Bir parça et yemek din ilmi öğrenmekten iyidir demek. Din ilmi küçümsendiği için küfür oluyor.
21- (Bir süre sonra Hıristiyan olacağım) diye düşünmek. Bir bayan bir Hıristiyanla evlenmeye karar verdiği andan itibaren kâfir olur. Bir erkek de bir ateist bayanla evlenmeye karar verdiği andan itibaren kâfir olur.
22- Ağır bir hastalığa düşüp de (Allah’ım benim canımı al da istersen kâfir olarak al) demek.
23- (Allah’ım çocuğumu aldın başka elinden ne gelirse onu yap) demek.
24- Tırnağı uzun olana (Tırnak kesmek sünnettir) dense o da (Sünnet olsun ne olacak) dese kâfir olur. Tırnağını kesmediği için değil sünnete önem vermediği beğenmediği için küfür olur.
25- İnşallah maşallah demek karın doyurmaz. Maşallahla inşallahla iş olmaz veya namaz kılmak karın doyurmaz demek. Bunları söylemekle dinimizin emri beğenilmemiş ve alay edilmiş oluyor. İnşallah Allah’ın izni ile demektir. Allah’ın izni olmadan hiçbir şey olmaz. Onun için hayır ve şer Allah’tandır diye iman etmek gerekir. Hayır gibi şerrin de Allah’tan olduğuna inanmamak küfür olur.
26- Dostuna veya sevgilisine (Sen bana Allah’tan da Peygamberden de sevgilisin) demek.
27- İlim meclisine gidelim dendiğinde (Benim orada ne işim var) diyerek ilmi küçümsemek veya İslam âlimlerini lanetlemek kötülemek.
28- Küfre rıza küfürdür. Müslüman olmak isteyene elimdeki şu işi bitirip de geleyim diyerek onun Müslüman olmasını geciktirmek.
29- Birine kâfir diye hitap edilse o da kabul eder mahiyette bir harekette bulunması veya bir söz söylemesi küfre sebep olur. Kâfire hürmet olsun diye efendim demek hürmet gayesiyle papazın veya papanın elini öpmek küfre sebep olur. Bir Müslümana kâfir dense söyleyen kâfir olur.
30- Avrupa’daki şehirlere imrenip (Hıristiyanlar Müslümanlardan hayırlıdır iyidir) demek.
31- Bir kimse aksırsa [hapşırsa] biri de (Allah sana rahmet etsin) dese bir başkası da (Öyle deme onun rahmete ihtiyacı yok) dese son söyleyen küfre girer.
32- Âişe validemize iffetsiz demek. [İffetli olduğu Cennetlik olduğu ve müminlerin annesi olduğu âyet-i kerimelerle sabittir.]
33- Hz. Ebu Bekir sahabeden değildi demek.
34- Eshab-ı kiramdan birine kâfir demek. [Çünkü Kur’an-ı kerimde hepsinin Cennetlik olduğu bildirilmiştir. Birine kâfir denilince Kur’ana inanılmamış olur.]
35- (Mazlum olarak öldürülen kâfir Cennete girer) demek.
36- Kötülere alay gayesiyle deyyusan-i kiram hazretleri demek.
37- Aradığı hadisi bulamayınca hadis kitabını yere atmak veya (Bu Kur’anla amel etmiyorsunuz ben de onu yere atıyorum) diyerek Mushafı yere fırlatmak.
38- Haram paradan sevap ummak. Mesela bir bayan fuhuş parası ile kurban kesse bundan sevap umsa küfre girer. Sevap ummadan yaparsa küfre girmez.
39- Allahü teâlâyı mekanlı bilmek mesela hıristiyanlar gibi Allah gökte oturuyor demek. Allahü teâlâyı kastedip (Göklerden bir ses geldi) (Allah gökten bize bakıyor) demek. Böyle söylemek Allahü teâlâya mekan isnat etmek olur. Dünya gezegenler Cennet ve Cehennem ezeli değildir sonradan yaratılmıştır mahluktur. Yer ve gökler yok iken de Allahü teâlâ var idi. İslam âlimleri (Allah her zaman ve her yerde ebedi olarak hazır ve nazırdır) demenin caiz olduğunu bildirmişlerdir. Ancak Allahü teâlâ zamanlı ve mekanlı olmadığı için bu söz görünüş üzere kalmaz mecaz olur. Bu bakımdan (Allah zamansız ve mekansızdır hiçbir yerde olmayarak hazır ve nazırdır) demek caiz olur.
Böyle olmazsa Allahü teâlâyı zamanlı ve mekanlı bilmek olur ki bu ise küfürdür.
Miftah-ül Cenne kitabında (Bir kimse "Allah’tan hali [boş] yer yok" dese veya "Allah gökte benim şahidim" dese kâfir olur. Çünkü Allahü teâlâya mekan isnat etmiş olur. Halbuki Allahü teâlâ mekandan beridir) buyuruluyor. (Küfr Bahsi)
40- (Namaz kılmam ama kalbim temiz) demek. [Çünkü burada namaza önem verilmiyor namaza önem vermemek küfürdür. Namaz kılmayan hep haram işliyor demektir haram işleyenin kalbi temiz olmaz.]
41- Bir Müslümanı kötülemek gayesiyle (Allahlık) demek.
42- (Anan baban esmer sen nasıl sarışın oldun?) diyene (Ben imalat hatasıyım) demek. Böyle söylemekle hâşâ Yaratıcının yanlış iş yaptığı söylenmiş oluyor
43- O cimrilerin Allah’ı demek.
44- İlahileri müzikle söylemek. Çünkü ilahiler ibadettir ibadete haram karıştırmak küfür olur.
45- (Ebu Cehil şimdikilerden daha şerefli kâfirdi) demek.
46- Ecelin hoyrat eli demek. [Çünkü Ecel Allah’ın emri ile gelir Allah’ın emrini veya Azrail aleyhisselamın vazifesini zulüm gibi göstermek küfürdür.]
Bunların hepsi küfrü gerektiren sözlerdir. Küfre sebep olan bir sözü tehdit edilmeden söyleyenin imanı gider. Çünkü her müslümanın bilmesi gereken şeyleri öğrenmesi farzdır. Bilmemesi özür olmaz büyük günahtır. Küfre girenin önceki ibadetleri yok olur. Tevbe edince geri gelmez. Tevbe için yalnız kelime-i şehadet söylemek yetmez. Küfre sebep olan şeyden de tevbe etmesi gerekir.
Bir sözle insan küfre düşebilir kâfir olabilir.