……………….
Kar bütün berraklığı ile çatıları ağaçları yolları ve bahçeleri beyaza boyamıştı, dondurucu ayaz insanları sıcacık sobanın başına toplamıştı. Sobanın başında ellerini ısıtan ali bir yadan da yeni çırpılmış bir sofradan, beyaz karın üzerine serpilmiş ekmek kırıntılarını yiyen kuşları seyrediyordu.
Biraz sonra evlerinin önünde bir kamyonet durdu, çok geçmeden kamyon sahibi evlerine geldi alinin babası çıktı kapıya
kamyon şöförü:
-beni tanıdın mı? Hasan ağa dedi
-ooo mehmet diyerek askerlik arkdaşına srıldı.
Sohbet koyulaştıkça koyulaştı .alinin analyabildiği kadarıyla adam toptancı idi, bakkal bakkal gezerken babasına uğramıştı yarında dükkan dükkan gezecekler ve mal satacaklardı aliyi de gezdirmeye söz verdiler.iş tamam dı…
Sabah namazına alide gitti ve misafir amcadan bol bol aferin ve maşallah aldı.bu da pek hoşuna gitmişti…. kahvaltı da yapıldı ve yola çıktılar. Aliyi arabnın arkasında kapalı yere koydular… o da ne aman Allahım olamaz. Raflar çikolatlarla, şekerler ve biskuvi ile dolu idi.nasılolsa bunlar babsının çok yakın arkadaşının idi istediği kadar yiyebilirdi. Ama misafir bunu izin vermişmiydi kio nefis şeylerin arsında kalmıştı ama hiç birine de elini uzatamamıştı.kendisi ile çetin bir hesaplaşma yaşıyordu bir taraftan uzat elini al diyen bir ses diğer yandan Allah görüyor küçük kul seslerini duyuyordu sanki….
Upuzun yol boyunca gözü hep çikolatalarda kaldı ama hiçbirinr dokunamadı. Bunun daha doğru olduğuna ikna olmuştu ali.artık raflara bile bakmıyordu. Epey zaman sonra araba durdu kapıyı açtılar adam alinin elinden tutup indirdi
- nasıl çikolatalardan götürdün mü güzelmiydiler bari?
Ali boynu bükük ‘’siz izin vermeden nasıl el sürebilirdim ki diye karşılık verdi.
Adam daha müşfik bir eda ile saçını okşadı ve ‘’ama evladım ben seni boş yere mi arkaya koydum!’’ ali kararlı bir yetişkin edası ile ! hayır amca Allah razı olmaz izin almadan hiç el sürermiyim? Dedi.
Misafir baba ile göz göze geldiler her ikisinde de tatlı ve huzurlu bir tebessüm vardı babası bağrına bastı belli ki pek gurur duymuştu.
Misafir tekrar arabaya bindi aliye hadi bakalım şimdi izin verdim dilediğini al. Dedi ali utangaç utangaç durakladı. Sonra ‘’hadi ama!’’ diretmesiyle gidip bir tane çikolata aldı.
misafir o yetmez daha fazla al dedi baabsı arkadaşına ısrar ettiysede o dinlemiyordu ‘’bu çocuğu ödülelndirmek bana borç oldu.bu yaşta Allahtan bu kadar korkan bir çocuğun olduğu için çok şanslısın diyerek methiyeler diziyordu.
Ali çikolata almaktan çekindikçe misafir kendisi raflardan alıp alinin cebine doldurdu.ALLAH KENDİSİNDEN KORKAN KÜÇÜK KULU ÖDÜLLENDİRİYORDU….
Kar bütün berraklığı ile çatıları ağaçları yolları ve bahçeleri beyaza boyamıştı, dondurucu ayaz insanları sıcacık sobanın başına toplamıştı. Sobanın başında ellerini ısıtan ali bir yadan da yeni çırpılmış bir sofradan, beyaz karın üzerine serpilmiş ekmek kırıntılarını yiyen kuşları seyrediyordu.
Biraz sonra evlerinin önünde bir kamyonet durdu, çok geçmeden kamyon sahibi evlerine geldi alinin babası çıktı kapıya
kamyon şöförü:
-beni tanıdın mı? Hasan ağa dedi
-ooo mehmet diyerek askerlik arkdaşına srıldı.
Sohbet koyulaştıkça koyulaştı .alinin analyabildiği kadarıyla adam toptancı idi, bakkal bakkal gezerken babasına uğramıştı yarında dükkan dükkan gezecekler ve mal satacaklardı aliyi de gezdirmeye söz verdiler.iş tamam dı…
Sabah namazına alide gitti ve misafir amcadan bol bol aferin ve maşallah aldı.bu da pek hoşuna gitmişti…. kahvaltı da yapıldı ve yola çıktılar. Aliyi arabnın arkasında kapalı yere koydular… o da ne aman Allahım olamaz. Raflar çikolatlarla, şekerler ve biskuvi ile dolu idi.nasılolsa bunlar babsının çok yakın arkadaşının idi istediği kadar yiyebilirdi. Ama misafir bunu izin vermişmiydi kio nefis şeylerin arsında kalmıştı ama hiç birine de elini uzatamamıştı.kendisi ile çetin bir hesaplaşma yaşıyordu bir taraftan uzat elini al diyen bir ses diğer yandan Allah görüyor küçük kul seslerini duyuyordu sanki….
Upuzun yol boyunca gözü hep çikolatalarda kaldı ama hiçbirinr dokunamadı. Bunun daha doğru olduğuna ikna olmuştu ali.artık raflara bile bakmıyordu. Epey zaman sonra araba durdu kapıyı açtılar adam alinin elinden tutup indirdi
- nasıl çikolatalardan götürdün mü güzelmiydiler bari?
Ali boynu bükük ‘’siz izin vermeden nasıl el sürebilirdim ki diye karşılık verdi.
Adam daha müşfik bir eda ile saçını okşadı ve ‘’ama evladım ben seni boş yere mi arkaya koydum!’’ ali kararlı bir yetişkin edası ile ! hayır amca Allah razı olmaz izin almadan hiç el sürermiyim? Dedi.
Misafir baba ile göz göze geldiler her ikisinde de tatlı ve huzurlu bir tebessüm vardı babası bağrına bastı belli ki pek gurur duymuştu.
Misafir tekrar arabaya bindi aliye hadi bakalım şimdi izin verdim dilediğini al. Dedi ali utangaç utangaç durakladı. Sonra ‘’hadi ama!’’ diretmesiyle gidip bir tane çikolata aldı.
misafir o yetmez daha fazla al dedi baabsı arkadaşına ısrar ettiysede o dinlemiyordu ‘’bu çocuğu ödülelndirmek bana borç oldu.bu yaşta Allahtan bu kadar korkan bir çocuğun olduğu için çok şanslısın diyerek methiyeler diziyordu.
Ali çikolata almaktan çekindikçe misafir kendisi raflardan alıp alinin cebine doldurdu.ALLAH KENDİSİNDEN KORKAN KÜÇÜK KULU ÖDÜLLENDİRİYORDU….