Çok modern bir su dolum tesisi düşünün. Girişinde de “Diyalog ve hoşgörü” şelalesi yazsın.
Bu tesisten; Ermenistan’dan, Yunanistan’dan, Rusya’dan, Almanya’dan, Fransa’dan, Amerika’dan gelenler, ister sıradan vatandaş olsun, ister papaz, kardinal olsun hepsi, kabını, bidonunu, tankerini dolduruyor, alıp gidiyor. Onlar için herhangi bir sınırlama yok, gayet güler yüzle, merasimle karşılanıyorlar, sularını dolduruyorlar ve bahçenin dışına kadar da uğurluyorlar.
Elinde kovası ile bir Müslüman, bu tesise yönelse, daha bahçenin içine adımını atar atmaz; o papazlara, kardinallere gülümseyen yüzler, mahkeme duvarına dönüyor ve ne hikmetse şelale gibi çağlayan “Diyalog ve hoşgörü” çeşmesi birden bire kuruyor.
Bu durum ister istemez, bu tesisi kuranların kimliği, kişiliği hakkında bizleri kuşkuya düşürüyor. Öyleyse bu usta nasıl bir usta ki, tesisi nasıl kurmuş ki; Ermenisi, Yunanı, İngilizi, Fransızı, Almanı Amerikalısı uğradığı zaman, kovasını uzattığı zaman çağlayan olup çoşuyor, fakat bir Müslüman Türk uğrarsa, kovasını uzatırsa kuru dereye dönüyor. Musluğun başındakiler de renkten renge giriyor, kızarıp bozarıyorlar, burunlarından soluyorlar.
Siz bu işte, bu oluşta, açılan bu çığırda ve organizetörlerinde bir yanlışlık görmüyor musunuz?
Eğer bu hareket iddia edildiği gibi, Türkiye orjinli bir hareket, bir çığır olsaydı öncelikle bu ülkenin insanlarına musluklarını açması gerekirdi, kaplarını kacaklarını açması gerekirdi. Gayet açık olan bu manzara da gösteriyor ki, bir kere bu iddia yalandır. Bu hareket Türkiye merkezli, menşeli bir hareket değildir. Kurgusu, kuralı, ilkesi, ölçüsü yabancılar tarafından ve yüzü, menfaati, akarı yabancılara dönük bir harekettir. Öyleyse, bu ülkenin insanına bir menfaati yoksa, zararı ve tahribatı hesap edilemeyecek kadar çoksa, bu işin hamallığını neden bizim insanımız yapsın? Emeğini, alınterini niçin bizim insanımız bu ecnebi çarkının dönmesi için akıtsın? Bu işin başındakilerde, isimlerinin bize benzemesi dışında bize ait hiçbir şey yok.
Kaptan kim, gemi kimin, istikamet nereye?
Bu tesisten; Ermenistan’dan, Yunanistan’dan, Rusya’dan, Almanya’dan, Fransa’dan, Amerika’dan gelenler, ister sıradan vatandaş olsun, ister papaz, kardinal olsun hepsi, kabını, bidonunu, tankerini dolduruyor, alıp gidiyor. Onlar için herhangi bir sınırlama yok, gayet güler yüzle, merasimle karşılanıyorlar, sularını dolduruyorlar ve bahçenin dışına kadar da uğurluyorlar.
Elinde kovası ile bir Müslüman, bu tesise yönelse, daha bahçenin içine adımını atar atmaz; o papazlara, kardinallere gülümseyen yüzler, mahkeme duvarına dönüyor ve ne hikmetse şelale gibi çağlayan “Diyalog ve hoşgörü” çeşmesi birden bire kuruyor.
Bu durum ister istemez, bu tesisi kuranların kimliği, kişiliği hakkında bizleri kuşkuya düşürüyor. Öyleyse bu usta nasıl bir usta ki, tesisi nasıl kurmuş ki; Ermenisi, Yunanı, İngilizi, Fransızı, Almanı Amerikalısı uğradığı zaman, kovasını uzattığı zaman çağlayan olup çoşuyor, fakat bir Müslüman Türk uğrarsa, kovasını uzatırsa kuru dereye dönüyor. Musluğun başındakiler de renkten renge giriyor, kızarıp bozarıyorlar, burunlarından soluyorlar.
Siz bu işte, bu oluşta, açılan bu çığırda ve organizetörlerinde bir yanlışlık görmüyor musunuz?
Eğer bu hareket iddia edildiği gibi, Türkiye orjinli bir hareket, bir çığır olsaydı öncelikle bu ülkenin insanlarına musluklarını açması gerekirdi, kaplarını kacaklarını açması gerekirdi. Gayet açık olan bu manzara da gösteriyor ki, bir kere bu iddia yalandır. Bu hareket Türkiye merkezli, menşeli bir hareket değildir. Kurgusu, kuralı, ilkesi, ölçüsü yabancılar tarafından ve yüzü, menfaati, akarı yabancılara dönük bir harekettir. Öyleyse, bu ülkenin insanına bir menfaati yoksa, zararı ve tahribatı hesap edilemeyecek kadar çoksa, bu işin hamallığını neden bizim insanımız yapsın? Emeğini, alınterini niçin bizim insanımız bu ecnebi çarkının dönmesi için akıtsın? Bu işin başındakilerde, isimlerinin bize benzemesi dışında bize ait hiçbir şey yok.
Kaptan kim, gemi kimin, istikamet nereye?