Şeyh Sadi Şirazi k.s anlatıyor:
"Daha çocukken ibadeti sever, gece kalkar namaz kılardım.Aynı şekilde
günahtan da sakınırdım.Bir gece babamın hizmetinde bulunuyordum.Bütün
gece uyumadım ve Kur'an-ı Kerim elimden bırakmadım.Yanımızdaki
insanlar horul horul uyuyordu.
Babama; "Ne olur, şunlardan bir tanesi olsun başını kaldırıp da ikirekat
namaz kılsa... Ölüler gibi yatıyorlar!" dedim.
Babamda dedi ki:"Evladım keşke sen de uyusaydın da onların gıybetini
yapmasaydın!"
Gururlu kimse kendinden başkasını görmez, onun gözünün önünde ayırıcı
perde vardır.Hakikati gören bir göze sahip olsaydı, kendisinden düşkün
kimseyi görmezdi
"Daha çocukken ibadeti sever, gece kalkar namaz kılardım.Aynı şekilde
günahtan da sakınırdım.Bir gece babamın hizmetinde bulunuyordum.Bütün
gece uyumadım ve Kur'an-ı Kerim elimden bırakmadım.Yanımızdaki
insanlar horul horul uyuyordu.
Babama; "Ne olur, şunlardan bir tanesi olsun başını kaldırıp da ikirekat
namaz kılsa... Ölüler gibi yatıyorlar!" dedim.
Babamda dedi ki:"Evladım keşke sen de uyusaydın da onların gıybetini
yapmasaydın!"
Gururlu kimse kendinden başkasını görmez, onun gözünün önünde ayırıcı
perde vardır.Hakikati gören bir göze sahip olsaydı, kendisinden düşkün
kimseyi görmezdi