FATMA_ERGUN
Kayıtlı Kullanıcı
- Katılım
- 27 Haz 2006
- Mesajlar
- 3,537
- Tepki puanı
- 0
- Puanları
- 0
Hepimizin üç büyük hatası var:
1-Kendimizi tanımıyoruz.
2-Evleneceğimiz insanı tanımıyoruz.
3-Evlilik müessesesinin zamana mekana göre değişmeyen asgari müştereklerini bilmiyoruz.
İnsanı besleyen duygu ise sevgidir. Sevgide denklik esastır. Sevgi, düzenli olarak yerine getirilen sorumluluklarla beslenir.Sevgi, insana acı çektirmez, insanı besler.Aşk ise, insana büyük acılar yaşatır.Aşk, âşıkların gözünü kör,kulaklarını sağır eder. Her insan, kişiliğiyle ilgili ipuçlarını mutlaka verir. Ama bizler, hayatı ifrat ve tefrit boyutunda yaşadığımız için, hayata hep sarkacın uçlarında yaşadığımız için,gözümüz görmez.
Çünkü o,hep iyidir.
Çünkü o, hep mükemmeldir.
Hatta o, kutsaldır bile
Maalesef, onu kusurlardan beri kılarız.O kadar kutsiyet atfederiz. Bir prens veya prenses bulmak için yüzlerce kurbağa öperiz. Aşk, insanı onursuz ve dilenci yapar. Hipnotize eder.Yaşamı sıfırlar. Âşıklar, tek bir insanı,hayatın merkezine alır. Hayat; sevdiği insana kavuşmadığı sürece, âşıkların gözünde anlamsızlaşır,beş para değer ifade etmez. Âşıklar, aşık olduğu insanı bir nevi put haline getirir.Onun için, rahatlıkla intihar bile edebilir.Cinayet bile işleyebilir.
ALLAH İNSANIN KADERİNİ YAZAR AMA İNSANLARDA KENDİ KADERLERİNE YÖN VERİR...