Hafız Cemaluddin Zerendi, Hilâl ibn-i Hübab'dan şöyle rivayet ediyor:
Bir gün Hz.peygamberimiz evdeyken torunları (Hz.alinin ve kızı Hz.fatımanın Hasan ve Hüseyin) onu rahat bırakmazlar ve onunla oynamak isterler fakat Hz.peygamberimiz Hz.fatmaya "niçin bunları başka bir şeyle meşgul etmiyorsun"der ve Hz.fatma Hasanı ve Hüseyini alır ve içeri götürür fakat çocuklar yine durmaz annelerini kandırıp tekrar Resulullahın yanına gelirler.Resulullah onları dizlerine oturtur.O sırada Cebrâil arzetti:Ey Allah(cc)ın Resulü, yavrularınızı çok sevdiğinizi görüyorum. Peygamber Cebrâil'e Elbetteki çok severim, onlar yaşantımın iki güzel (fesleğen) gülleridir. diye cevap verdi. Cebrâil Hüseyin'e işaret ederek şöyle dedi: Bil ki ümmetin bu oğlunu öldürecektir. Daha sonra kanatlarıyla uçarak elinde biraz toprakla geri döndü ve Resulullah'a Yavrun bu toprağın üzerinde öldürülecektir. dedi. Hz. Muhammed (s) toprağın adını sorduğunda Cebrâil adının Kerbela olduğunu söyledi.Ve bu sırada Hz.peygamberimiz`e Cebrail şunu söyledi."Hasan ve Hüseyin cennet halkı çocuklarının seyyidleridir ve sünnet ehlinin gözbebekleridir, sürurlarıdır"der.
Resulullah'ın (s) uyuduğu bir sırada, Hüseyin içeriye girdi ve Resul-i Ekrem'e (s) doğru yürümek istedi. Ben onu Resulullah'tan (s) uzaklaştırıp, işimin başına döndüm. Hüseyin tekrar iki alem serverinin yanına yaklaşınca, Hz. Muhammed (s) ağlar bir şekilde uyandı. Ben Niçin ağlıyorsunuz, bir şey mi oldu? diye sorduğumda, Cebrâil bana Hüseyin'in şehid düşeceği yerin toprağını gösterdi. Allah(c.c.) ın gazabı onun kanını dökenlere çok şiddetlidir. diye buyurdu. Daha sonra Resulullah (s) elini açtığında (ince kum) toprağı gördüm. Resulullah (s) bana hitaben buyurdu ki: Ey Ümmü Seleme, canım elinde olan Allah(c.c.) a andolsun ki, bu olay beni çok üzüyor. Benden sonra Hüseyin'i ümmetimden kim öldürecek?
Ve birgün Hz.Hüseyin hac vazivesini görmek için kabeye gider ve o sırada yanında 600 kadarda yandaşı vardır.Şam´a geri dönün size ihtiyaç var diye Muaviye bin Ebi Süfyan´nın(Hz.Aliye biat ediyorum diyenlerden) oğlu Yezid haber yollar.Ve Hz.hüseyin(3.ci Imam) hemen oradan harekete geçer ve yanındaki 600 kişide onunla beraber gelir.Tabiki yol uzun ve her gece yarısı yanındakilere öğüt verir.(Kerbelada kıstırılacağını biliyordu.çünkü cebrail Alihisselamên dediklerini oda duymuştu.)
"Benimle gelmeyin sizleri azad(affetmek) ediyorum.Benimle gelmeyin.İsterseniz dönebilirsiniz" der.Ve bu öğütler ve nasihatlar KERBELA` ya kadar devam eder.KERBELA´ya geldiklerinde Hz.Huseyin arkasına döndüğünde arkasında sadece kendi soyundan gelen (akrabaları)70 kadar insan kalmıştır.
Yezidin görevlendirdiği o zamanların en yüksek rütbelisi olan Hür görevlendirilmiştir.Hz.Hüseyin ve soyundan gelenleri rehin alırlar ve onlara Şam´dan haber gelinceye kadar ne su ne yemek vermemiştir.
Fakat ne hikmetse Hz.Hüseyin nezaman namaza dursa onun soyundan gelenlerle beraber Hz.hüseyinin arkasında saf tutuyordur.Bir gün Hz.hüseyin Hür`e sordu.
Hz.hüseyin: Sen benim kim olduğumu biliyormusun?
Hür: Evet biliyorum.cennet halkı çocuklarının seyyidleri ve sünnet ehlinin gözbebekleri, sürurlarısınız der
Hz.hüseyin: Peki bunları biliyorsunda beni ve soyumu neden bu işgenceyi yapıyorsunuz.Benim kanım size bela getirir der.
Hür: Bana yezid öyle bir şey söylediki şu an ben hem ahiret sorgusu hemde dünya sorgusundayım
Hz.hüseyin: Sana ne bahseytti Yezid
Hür: Bana Şam valiliğini vericek ama kabul edersemde Cehennemlik olacağım der.
Hz.Hüseyin bunun üzerine susar ve hiç birşey söylemez.Ve Şam`dan o kara haber gelir:"Hz.hüseyin ve soydaşlarını öldürün"
Yezidin tüm korkusu Hz.Hüseyinin onu o yerinden yetme korkusudur.Ve Hür Hz.hüseyinin saffına geçer.Haber Yezide çabuk ulaşır ve Yezid hemen korkar.Eğer kendi en yüksek komutanının bunu yaptığını duyarlarsa halk akıllanır der ve hemen o an savaş emri verir ve bütün askerlerini KERBELA`ya yollar.Hür daha yeni Hz.Hüseyine biat etmiştir ve Hz.Hüseyin Hür`e seni azat ettim der.Daha ilk namazını kılmadan Yezidin askerleri gelir.Ve KERBELA da ilk ölende Hürdür .çünkü tek başına ordunun içine dalmıştır hemen.Herkez birer birer ölür ve en son Hz.Hüseyin kalır.
Ve o kötü Olay:
Hz Hüseyin`ide katlederler ve ilk kılıç darbesinden sonra gökyüzünde kan yağmaya başlar taşlar kan ağlamaya başlar ve Hz.Hüseyin`e yakın olan agaçta ağlar toprak ve heryer kandır.Kimin öldürdüğü ise bilinmiyor.
Ve Hz.Muhammed (s.a.v)efendimize Cebrailin verdiği toprağı Hz.Resulllahın zevcesi hala saklamaktadır. Ve Ümmü seleme toprağın kan olduğunu görür "Oğlumuz şehit oldu " der.
Ve aşığıda gördüğünüz bu resimdeki ağaçta o günden beri hala kan ağlamaktadır.Cünkü Hz.hüseyine en yakın agaç buydu.
Bir gün Hz.peygamberimiz evdeyken torunları (Hz.alinin ve kızı Hz.fatımanın Hasan ve Hüseyin) onu rahat bırakmazlar ve onunla oynamak isterler fakat Hz.peygamberimiz Hz.fatmaya "niçin bunları başka bir şeyle meşgul etmiyorsun"der ve Hz.fatma Hasanı ve Hüseyini alır ve içeri götürür fakat çocuklar yine durmaz annelerini kandırıp tekrar Resulullahın yanına gelirler.Resulullah onları dizlerine oturtur.O sırada Cebrâil arzetti:Ey Allah(cc)ın Resulü, yavrularınızı çok sevdiğinizi görüyorum. Peygamber Cebrâil'e Elbetteki çok severim, onlar yaşantımın iki güzel (fesleğen) gülleridir. diye cevap verdi. Cebrâil Hüseyin'e işaret ederek şöyle dedi: Bil ki ümmetin bu oğlunu öldürecektir. Daha sonra kanatlarıyla uçarak elinde biraz toprakla geri döndü ve Resulullah'a Yavrun bu toprağın üzerinde öldürülecektir. dedi. Hz. Muhammed (s) toprağın adını sorduğunda Cebrâil adının Kerbela olduğunu söyledi.Ve bu sırada Hz.peygamberimiz`e Cebrail şunu söyledi."Hasan ve Hüseyin cennet halkı çocuklarının seyyidleridir ve sünnet ehlinin gözbebekleridir, sürurlarıdır"der.
Resulullah'ın (s) uyuduğu bir sırada, Hüseyin içeriye girdi ve Resul-i Ekrem'e (s) doğru yürümek istedi. Ben onu Resulullah'tan (s) uzaklaştırıp, işimin başına döndüm. Hüseyin tekrar iki alem serverinin yanına yaklaşınca, Hz. Muhammed (s) ağlar bir şekilde uyandı. Ben Niçin ağlıyorsunuz, bir şey mi oldu? diye sorduğumda, Cebrâil bana Hüseyin'in şehid düşeceği yerin toprağını gösterdi. Allah(c.c.) ın gazabı onun kanını dökenlere çok şiddetlidir. diye buyurdu. Daha sonra Resulullah (s) elini açtığında (ince kum) toprağı gördüm. Resulullah (s) bana hitaben buyurdu ki: Ey Ümmü Seleme, canım elinde olan Allah(c.c.) a andolsun ki, bu olay beni çok üzüyor. Benden sonra Hüseyin'i ümmetimden kim öldürecek?
Ve birgün Hz.Hüseyin hac vazivesini görmek için kabeye gider ve o sırada yanında 600 kadarda yandaşı vardır.Şam´a geri dönün size ihtiyaç var diye Muaviye bin Ebi Süfyan´nın(Hz.Aliye biat ediyorum diyenlerden) oğlu Yezid haber yollar.Ve Hz.hüseyin(3.ci Imam) hemen oradan harekete geçer ve yanındaki 600 kişide onunla beraber gelir.Tabiki yol uzun ve her gece yarısı yanındakilere öğüt verir.(Kerbelada kıstırılacağını biliyordu.çünkü cebrail Alihisselamên dediklerini oda duymuştu.)
"Benimle gelmeyin sizleri azad(affetmek) ediyorum.Benimle gelmeyin.İsterseniz dönebilirsiniz" der.Ve bu öğütler ve nasihatlar KERBELA` ya kadar devam eder.KERBELA´ya geldiklerinde Hz.Huseyin arkasına döndüğünde arkasında sadece kendi soyundan gelen (akrabaları)70 kadar insan kalmıştır.
Yezidin görevlendirdiği o zamanların en yüksek rütbelisi olan Hür görevlendirilmiştir.Hz.Hüseyin ve soyundan gelenleri rehin alırlar ve onlara Şam´dan haber gelinceye kadar ne su ne yemek vermemiştir.
Fakat ne hikmetse Hz.Hüseyin nezaman namaza dursa onun soyundan gelenlerle beraber Hz.hüseyinin arkasında saf tutuyordur.Bir gün Hz.hüseyin Hür`e sordu.
Hz.hüseyin: Sen benim kim olduğumu biliyormusun?
Hür: Evet biliyorum.cennet halkı çocuklarının seyyidleri ve sünnet ehlinin gözbebekleri, sürurlarısınız der
Hz.hüseyin: Peki bunları biliyorsunda beni ve soyumu neden bu işgenceyi yapıyorsunuz.Benim kanım size bela getirir der.
Hür: Bana yezid öyle bir şey söylediki şu an ben hem ahiret sorgusu hemde dünya sorgusundayım
Hz.hüseyin: Sana ne bahseytti Yezid
Hür: Bana Şam valiliğini vericek ama kabul edersemde Cehennemlik olacağım der.
Hz.Hüseyin bunun üzerine susar ve hiç birşey söylemez.Ve Şam`dan o kara haber gelir:"Hz.hüseyin ve soydaşlarını öldürün"
Yezidin tüm korkusu Hz.Hüseyinin onu o yerinden yetme korkusudur.Ve Hür Hz.hüseyinin saffına geçer.Haber Yezide çabuk ulaşır ve Yezid hemen korkar.Eğer kendi en yüksek komutanının bunu yaptığını duyarlarsa halk akıllanır der ve hemen o an savaş emri verir ve bütün askerlerini KERBELA`ya yollar.Hür daha yeni Hz.Hüseyine biat etmiştir ve Hz.Hüseyin Hür`e seni azat ettim der.Daha ilk namazını kılmadan Yezidin askerleri gelir.Ve KERBELA da ilk ölende Hürdür .çünkü tek başına ordunun içine dalmıştır hemen.Herkez birer birer ölür ve en son Hz.Hüseyin kalır.
Ve o kötü Olay:
Hz Hüseyin`ide katlederler ve ilk kılıç darbesinden sonra gökyüzünde kan yağmaya başlar taşlar kan ağlamaya başlar ve Hz.Hüseyin`e yakın olan agaçta ağlar toprak ve heryer kandır.Kimin öldürdüğü ise bilinmiyor.
Ve Hz.Muhammed (s.a.v)efendimize Cebrailin verdiği toprağı Hz.Resulllahın zevcesi hala saklamaktadır. Ve Ümmü seleme toprağın kan olduğunu görür "Oğlumuz şehit oldu " der.
Ve aşığıda gördüğünüz bu resimdeki ağaçta o günden beri hala kan ağlamaktadır.Cünkü Hz.hüseyine en yakın agaç buydu.