belkısuzun
Kayıtlı Kullanıcı
- Katılım
- 18 Tem 2008
- Mesajlar
- 62
- Tepki puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 45
Aziz Mahmut Hüdayi hazretleri,Sultan Ahmed'in mürşidi idi.Aralarında büyük bir dostluk,muhabbet ve yakınlık vardı.Hükümdardan büyük saygı görüyor,kendi de hükümdarı seviyor ve sayıyordu.Arayı pek fazla uzatmadan birbirlerini ziyaret ederlerdi.Biri din ve maneviyatın ulusu,Diğeri Devletin Ulusuydu.Bu iki yüce insan,uzun süre birbirini görmeden duramazdı.hazret Sultan Ahmed'in Ziyaretine geldiğinde Sultan Onunla bizzat ilgilenir ve hizmetini kendisi yapardı.Büyük velinin,sultanı ziyeret ettiği bir gün namaz vakti yaklaşmıştı.Aziz mahmud hazretleri de abdest alıp namaza hazırlanmak istemişti.Derhal Leğen ve ibrik istendi.Padişah bu fırsatı kaçırmadı ve suyu kendisi dökerek şeyhnin abdest almasına yardımcı oldu.Padişahın annesi Valide Sultanda Abdestten sonra şeyh'in kurulanması için geride elinde havlu bekliyordu.Bu sırada valide sultan içinden şunu geçiriyordu."Şu mübarek Allah dostu,ne olurdu bir keramet gösterseydide gözümüz gönlümüz açılsaydı".Valide Sultanın İçinden geçenlere Allah'ın İzniyle Vakf olan Aziz Mahmut Hüde Hazretleri şöyle buyurdu:"Hiç bir sıfatı bulunmayan sıradan bir abd-i acize dünyanın en büyük devletnin hükümdarı ibrikle su döküyor muhterem valideleride abdest havlusunun tutuyor.Bundan daha büyük bir keramet olabilir mi