Azla yetinmeyen insanoğlu hayatı boyunca hep daha fazlasını istemiştir. Daha fazla güç,daha fazla para,daha fazla yetki,daha fazla toprak,daha fazla lüks,daha fazla rahat yaşam,daha fazla teknoloji,daha fazla tahakküm,daha fazla itibar,daha fazla kan,zulüm,daha fazla listesi alabildiğine uzar gider.. Hayatı çekilmez hale getirecek kadar hem kendimizi hem de etrafımızdakilerin huzurunu kaçıran bu istekler zinciri aslında yeryüzünü de cehenneme çevirmektedir. Ardı arkası gelmez bu isteklerimizin her biri sırtımıza yüklenen bir yük ve sırtımıza vurulan kamçı gibi iz bırakırcasına vurulmaktadır.Her kamçı bizi ileriye taşıyan,yol kat ettiren hareketler olmak yerine sağa sola kaçışmamızı,yalpalamamızı sağlayan yersiz yorgunluk veren eylemler olur aslında..
İşte bu azla yetinmeyip,daha fazla istememiz çabalarımızın neticesinde istediklerimiz olamayınca umutlarımız kırılmaması için önümüze gelen her fırsatı değerlendirir dururuz.Her endişemizi halletmeye çalışırız.Zira amacımıza ulaşmamıza bu endişelerin engel olduğunu düşünürüz.
Öyle endişeler taşırız ki bazen o endişeler bizim hata üstüne hata yapmamızı sağlar.
Endişelerimiz, yok edemediğimiz, üzerimize yapışıp kalan endişelerimiz.
Koku gibi üzerimize sinip kalan, söküp atamadığımız endişelerimiz…
Ne yiyeceğiz?
Nasıl geçineceğiz?
Nasıl evleneceğiz?
Çocuklarımızı nasıl okutacağız?
Nasıl yaşayacağız?
Bunların her biri endişe. Elbette günlük iaşemiz için çalışacağız.doymak ve doyurmak için,yaşamımızı idame ettirebilmek için,sosyal hayatta bir yer edinebilmek için mutlaka çalışmak zorundayız. Dünya çamurunun, yaratılıştaki güzelliklerimizi örtmesine izin vermeden çalışmak.
Dünyalığı amaç değil araç görerek sadece geçici bir mekanda olduğumuzun bilincinde olarak yaşamak.
Müslüman dünyanın içinde olmalı, ama asla dünya için olmamalıdır ilkesinin idrakinde yaşamak..
Dünyanın sadece belli bir zaman yaşayıp gideceğimiz duraklardan ibaret olduğuna inanarak yaşamak.
Endişelerimizin bizi dünyevileştirmesine izin vermeden yaşamak.
Her endişeye Rabbani çözümler üreterek,hayatımızı karartmasına izin vermeden yaşamak…
Bu endişeler bizi çoğu zaman çabalara yöneltir.Çabalamak ama helalle haramı birbirine karıştırmadan.Yaradan adına,Yaradıcının istediği sınırlar dahilinde “0" isteği doğrultuda çabalamak.İstikameti doğru çizerek sıratı müstegımde çabalamak.Kestirme yollara sapmadan sadece dosdoğru yol üzerine gitmek gideceği yere…Allah Rasulunun hadisi bu konuyu çok güzel ifade etmektedir;“Ben sizin dünya hırsıyla birbirinizle didişip durmanızdan korkuyorum”
Böyle izah ediyor Allah Rasulu..Bu malum endişeler bazen bizi Allah yolundan yürümekten alıkoyan anlamsız ve amaçsız endişeler olabilir..O zaman başvuracağımız kaynak yüzümüze şamar gibi inmektedir.
”Dünya hayatı oyun ve eğlenceden ibarettir”…
Oyun ve eğlence olan bu dünya hayatına bu kadar sıkı sıksıya sarılmak,hiç ölmeyecekmiş gibi davranmak ne kadar doğru?…Bugün Müslümanların geldiği nokta maalesef ki dünya ile bağlarını güçlendirip,kuvvetlendirdikçe,değerlerinden ve duyarlılıklarından sapmaya başlamışlardır.Önceden fersah fersah kaçtığı şeyler bir anda Zararsız eylemler oluvermiştir.Kavramlarımızı bile değiştiririz.Helal kazancın yerini iaşe temini,tasarrufun yerini cimrilik,faizin yerini kar payı,paylaşmanın yerini,balık tutmayı öğretmek,dünya bağımlığılnın yerini yaşama sevinci,takvanın yerini yükseliş ve başarı alır olmuş farkında olmadan..
Hep söyleyegeldiğimiz ifadeyi birkez daha yineleyelim.
MÜSLÜMAN DÜNYANIN İÇİNDE OLMALI AMA ASLA DÜNYA İÇİN OLMAMALI…
Yine o bizi biz yapan kaynağa dönersek iki farklı insan portresi çizer Kuran ..iki zıt insan portresi.
Kasas suresi 77 ayette Allah celle;“Allahın kendilerine verdiği ile ahiret yurdunu ararlar ve dünyadan nasiplerini de almayı göz ardı etmezler”Buyuruyor.Hem yaşamamız gereken bu dünyada çalışacağız,hem de ahiret yurdunu göz ardı etmeyeceğiz.Birbirini yok etmeyen eylemler yapacağız yani.
Burada yaratıcı hem dünya hem ahiret için çabalayan ama dengeyi iyi koruyan kitleden bahsetmekte. Kuranda geçen bir diğer insan portresi de;Fatr suresi 5. ayette de;“Dünya hayatı onları aldatmıştır” ..Buyurarak dünya meşgalesine dalıp ahiretlerini tamamen unutanları ifade etmektedir..
Dünyevileşen,artık sadece bu dünyada olmakla kalmayıp bu dünya için var olmaya başlayan insan portresi..
Bu iki farklı insan portresi bize gideceğimiz yol konusunda ışık tutmakta aslında..
Hak ile batıl.
Doğru ile yanlış.
Aldanmayan ile aldatılan..
Mala teslim olan ile malın malikine teslim olan.
Meteya tamah edenle metanın yaratıcısını tercih eden.
Dünya ile bağlarını güçlendirenlerle,tüm bağlarını ahiretle kuranlar.
İşte iki farklı portre…Şimdi bir ölçüp biçelim bizim kalıplarımız bu portreden hangisine uyuyor?
Hangisi birkaç beden büyük geliyor?
Hangisi üzerimize cuk diye oturuyor?
Biz bu fani dünyada hangi rolü biçmişiz kendimize? Hadi bir düşünelim,biz bu iki zıt kutuptan hangisiyiz?
İlgili Diğer Makaleler:
http://forum.islamiyet.gen.tr/nasihatler/85055-hatirlatma.html
http://forum.islamiyet.gen.tr/dini-sohbet/85054-seytanin-tuzaklarina-dikkat.html
http://forum.islamiyet.gen.tr/nasihatler/85053-sahte-ozgurluk.html
İşte bu azla yetinmeyip,daha fazla istememiz çabalarımızın neticesinde istediklerimiz olamayınca umutlarımız kırılmaması için önümüze gelen her fırsatı değerlendirir dururuz.Her endişemizi halletmeye çalışırız.Zira amacımıza ulaşmamıza bu endişelerin engel olduğunu düşünürüz.
Öyle endişeler taşırız ki bazen o endişeler bizim hata üstüne hata yapmamızı sağlar.
Endişelerimiz, yok edemediğimiz, üzerimize yapışıp kalan endişelerimiz.
Koku gibi üzerimize sinip kalan, söküp atamadığımız endişelerimiz…
Ne yiyeceğiz?
Nasıl geçineceğiz?
Nasıl evleneceğiz?
Çocuklarımızı nasıl okutacağız?
Nasıl yaşayacağız?
Bunların her biri endişe. Elbette günlük iaşemiz için çalışacağız.doymak ve doyurmak için,yaşamımızı idame ettirebilmek için,sosyal hayatta bir yer edinebilmek için mutlaka çalışmak zorundayız. Dünya çamurunun, yaratılıştaki güzelliklerimizi örtmesine izin vermeden çalışmak.
Dünyalığı amaç değil araç görerek sadece geçici bir mekanda olduğumuzun bilincinde olarak yaşamak.
Müslüman dünyanın içinde olmalı, ama asla dünya için olmamalıdır ilkesinin idrakinde yaşamak..
Dünyanın sadece belli bir zaman yaşayıp gideceğimiz duraklardan ibaret olduğuna inanarak yaşamak.
Endişelerimizin bizi dünyevileştirmesine izin vermeden yaşamak.
Her endişeye Rabbani çözümler üreterek,hayatımızı karartmasına izin vermeden yaşamak…
Bu endişeler bizi çoğu zaman çabalara yöneltir.Çabalamak ama helalle haramı birbirine karıştırmadan.Yaradan adına,Yaradıcının istediği sınırlar dahilinde “0" isteği doğrultuda çabalamak.İstikameti doğru çizerek sıratı müstegımde çabalamak.Kestirme yollara sapmadan sadece dosdoğru yol üzerine gitmek gideceği yere…Allah Rasulunun hadisi bu konuyu çok güzel ifade etmektedir;“Ben sizin dünya hırsıyla birbirinizle didişip durmanızdan korkuyorum”
Böyle izah ediyor Allah Rasulu..Bu malum endişeler bazen bizi Allah yolundan yürümekten alıkoyan anlamsız ve amaçsız endişeler olabilir..O zaman başvuracağımız kaynak yüzümüze şamar gibi inmektedir.
”Dünya hayatı oyun ve eğlenceden ibarettir”…
Oyun ve eğlence olan bu dünya hayatına bu kadar sıkı sıksıya sarılmak,hiç ölmeyecekmiş gibi davranmak ne kadar doğru?…Bugün Müslümanların geldiği nokta maalesef ki dünya ile bağlarını güçlendirip,kuvvetlendirdikçe,değerlerinden ve duyarlılıklarından sapmaya başlamışlardır.Önceden fersah fersah kaçtığı şeyler bir anda Zararsız eylemler oluvermiştir.Kavramlarımızı bile değiştiririz.Helal kazancın yerini iaşe temini,tasarrufun yerini cimrilik,faizin yerini kar payı,paylaşmanın yerini,balık tutmayı öğretmek,dünya bağımlığılnın yerini yaşama sevinci,takvanın yerini yükseliş ve başarı alır olmuş farkında olmadan..
Hep söyleyegeldiğimiz ifadeyi birkez daha yineleyelim.
MÜSLÜMAN DÜNYANIN İÇİNDE OLMALI AMA ASLA DÜNYA İÇİN OLMAMALI…
Yine o bizi biz yapan kaynağa dönersek iki farklı insan portresi çizer Kuran ..iki zıt insan portresi.
Kasas suresi 77 ayette Allah celle;“Allahın kendilerine verdiği ile ahiret yurdunu ararlar ve dünyadan nasiplerini de almayı göz ardı etmezler”Buyuruyor.Hem yaşamamız gereken bu dünyada çalışacağız,hem de ahiret yurdunu göz ardı etmeyeceğiz.Birbirini yok etmeyen eylemler yapacağız yani.
Burada yaratıcı hem dünya hem ahiret için çabalayan ama dengeyi iyi koruyan kitleden bahsetmekte. Kuranda geçen bir diğer insan portresi de;Fatr suresi 5. ayette de;“Dünya hayatı onları aldatmıştır” ..Buyurarak dünya meşgalesine dalıp ahiretlerini tamamen unutanları ifade etmektedir..
Dünyevileşen,artık sadece bu dünyada olmakla kalmayıp bu dünya için var olmaya başlayan insan portresi..
Bu iki farklı insan portresi bize gideceğimiz yol konusunda ışık tutmakta aslında..
Hak ile batıl.
Doğru ile yanlış.
Aldanmayan ile aldatılan..
Mala teslim olan ile malın malikine teslim olan.
Meteya tamah edenle metanın yaratıcısını tercih eden.
Dünya ile bağlarını güçlendirenlerle,tüm bağlarını ahiretle kuranlar.
İşte iki farklı portre…Şimdi bir ölçüp biçelim bizim kalıplarımız bu portreden hangisine uyuyor?
Hangisi birkaç beden büyük geliyor?
Hangisi üzerimize cuk diye oturuyor?
Biz bu fani dünyada hangi rolü biçmişiz kendimize? Hadi bir düşünelim,biz bu iki zıt kutuptan hangisiyiz?
Esselâmü aleyküm ve rahmetullàhi ve berekâtühû!.
İlgili Diğer Makaleler:
http://forum.islamiyet.gen.tr/nasihatler/85055-hatirlatma.html
http://forum.islamiyet.gen.tr/dini-sohbet/85054-seytanin-tuzaklarina-dikkat.html
http://forum.islamiyet.gen.tr/nasihatler/85053-sahte-ozgurluk.html