Kardeşlik…Sadece aynı anne-babanın evladı olmak mı? Aynı evde doğmuş olmak mı?
HAYIR!!! Güzellerin sonuncusu Habibullah (s.a.v.) ne buyurmuştu? “ Bütün mü’minler kardeştir…”
Demek ki aynı ana- babanın evladı olmak değil, kardeşlik… Kardeşlik kilometrelerce mesafedeki iki kalbin birlikte atması demek. Kardeşlik hiç görmemiş olsan da aynı davaya baş koymak, aynı yola can koymak demek…
Kardeşlik…Aynı Allah’a, O tek İlah’a kul olmak demek…
Hani bizi bir vücudun organları olarak bırakmıştı Resul-i Ekrem. Ne oldu bize?Hangi iş meşgul etti bizi? Orda sancı var!.. Nasıl kanamayız biz burada? Kalp sancıyor…Gözler körmüş meğer kulaklar sağır…Hani? Kardeş değil miyiz?
Kafir gelmiş, kendi toprağında kardeşinin iffetini hiç etme çabasında… Sen! Nerdesin???Hangi eğlencedesin? Dünyalık derdinde misin?
Be gafil !... Ne uyuyorsun? Küçücük çocuklar şehadetle kucak kucağa…Bu kadar mı nasipsizsin? Hani? Kardeş değil miyiz?
Daha ne bekliyorsun? Dağların yerinden kalkıp müdafaaya gelmesini mi? Allah nidalarıyla ormanlardan, çöllerden gelecek aslanları mı? Bir gün bunlar da olacak…O günün adı kıyamet olacak. O gün de taşların arkasına saklananlardan mı olacaksın? Ne hikmet Ya Rab…Taş dile gelecek o gün…Sen hala susacak mısın?
Küfre karşı , minicik elleriyle var gücüyle taş atan çocuk kadar da olamayacak mısın?
Orda minareler patlatılırken, sana burada bir vakit namaz zor mu geliyor?
Hani aramızdaki ahit…Kardeşlik sözü… Ümmet olmaya söz vermemiş miydik? Demez misin “Muhammedurrasulullah” ? Bilmez misin? Bu O Resul’ün ümmeti olmaya dair sözdür…
Yetmedi mi kardeşlerinin çığlıkları? Göğü mü feryad ettirsin Allah ? Bu mu istediğin? Bu mu beklediğin?
Kur’an için canlar feda edilirken orda…Sen burada, zaten raftan indirmediğin Kitabın tozunu silmeye bile üşenir mi oldun?
Yok mudur yüreğinde Resul’e layık ümmet olma gayesi?...
Eğlenedurduğun meşgale utanır oldu senden? Sen utanmayacak mısın halinden?
Doğru ya…Sen daha yanı başında örtüye uzanan ellere tepkisizken…Sen örtünün İslam sancağı olduğundan habersizken…O bombalanan minarelerin her birinin Tevhid simgesi bir parmak olduğunu bilmezken…Nerde kaldı kardeşlik şuuru…
Düşünme zahmetine katlanabilirsen hassas kardeşim bir yor aklını …Bu günün ahireti de var.Rabbi’nin huzurunda hesap verirken milyarlarca parçaya ayrılmayı isteyecek duruma geldiğin vakti…O vakit dökeceğin gözyaşları söndüremez cehennemi…Hatta cehennem yakar o gözyaşlarını dahi…
“Mü’minler ancak kardeştirler…”(Hucurat 10) “Şüphesiz Allah , kendi yolunda, sanki birbirlerine kenetlenmiş bir bina gibi saf bağlayarak çarpışanları sever.” (Saff 4)
HAYIR!!! Güzellerin sonuncusu Habibullah (s.a.v.) ne buyurmuştu? “ Bütün mü’minler kardeştir…”
Demek ki aynı ana- babanın evladı olmak değil, kardeşlik… Kardeşlik kilometrelerce mesafedeki iki kalbin birlikte atması demek. Kardeşlik hiç görmemiş olsan da aynı davaya baş koymak, aynı yola can koymak demek…
Kardeşlik…Aynı Allah’a, O tek İlah’a kul olmak demek…
Hani bizi bir vücudun organları olarak bırakmıştı Resul-i Ekrem. Ne oldu bize?Hangi iş meşgul etti bizi? Orda sancı var!.. Nasıl kanamayız biz burada? Kalp sancıyor…Gözler körmüş meğer kulaklar sağır…Hani? Kardeş değil miyiz?
Kafir gelmiş, kendi toprağında kardeşinin iffetini hiç etme çabasında… Sen! Nerdesin???Hangi eğlencedesin? Dünyalık derdinde misin?
Be gafil !... Ne uyuyorsun? Küçücük çocuklar şehadetle kucak kucağa…Bu kadar mı nasipsizsin? Hani? Kardeş değil miyiz?
Daha ne bekliyorsun? Dağların yerinden kalkıp müdafaaya gelmesini mi? Allah nidalarıyla ormanlardan, çöllerden gelecek aslanları mı? Bir gün bunlar da olacak…O günün adı kıyamet olacak. O gün de taşların arkasına saklananlardan mı olacaksın? Ne hikmet Ya Rab…Taş dile gelecek o gün…Sen hala susacak mısın?
Küfre karşı , minicik elleriyle var gücüyle taş atan çocuk kadar da olamayacak mısın?
Orda minareler patlatılırken, sana burada bir vakit namaz zor mu geliyor?
Hani aramızdaki ahit…Kardeşlik sözü… Ümmet olmaya söz vermemiş miydik? Demez misin “Muhammedurrasulullah” ? Bilmez misin? Bu O Resul’ün ümmeti olmaya dair sözdür…
Yetmedi mi kardeşlerinin çığlıkları? Göğü mü feryad ettirsin Allah ? Bu mu istediğin? Bu mu beklediğin?
Kur’an için canlar feda edilirken orda…Sen burada, zaten raftan indirmediğin Kitabın tozunu silmeye bile üşenir mi oldun?
Yok mudur yüreğinde Resul’e layık ümmet olma gayesi?...
Eğlenedurduğun meşgale utanır oldu senden? Sen utanmayacak mısın halinden?
Doğru ya…Sen daha yanı başında örtüye uzanan ellere tepkisizken…Sen örtünün İslam sancağı olduğundan habersizken…O bombalanan minarelerin her birinin Tevhid simgesi bir parmak olduğunu bilmezken…Nerde kaldı kardeşlik şuuru…
Düşünme zahmetine katlanabilirsen hassas kardeşim bir yor aklını …Bu günün ahireti de var.Rabbi’nin huzurunda hesap verirken milyarlarca parçaya ayrılmayı isteyecek duruma geldiğin vakti…O vakit dökeceğin gözyaşları söndüremez cehennemi…Hatta cehennem yakar o gözyaşlarını dahi…
“Mü’minler ancak kardeştirler…”(Hucurat 10) “Şüphesiz Allah , kendi yolunda, sanki birbirlerine kenetlenmiş bir bina gibi saf bağlayarak çarpışanları sever.” (Saff 4)