KARA KITA AFRİKA
Afrika,insanlığın çıkarları yüzünden kararan kıta.Ve kararan kıtanın küçük kızları mahsun.Batının acımasızlığının yansıması sanki 'O' bakışları.Belki AIDS yüzünden kaybettiği annesini şimdiden özlüyor.Kimbilir belki de acımasız olan şu hayatta ''O''da artık kimsesizdir diğer masum afrikalı yaşıtları gibi.Ama herşeye rağmen gözü tok,karnı hiçbir zaman tok olmayacak olsa da.Ve işte bu yüzden insanlığın masum yanıdır bu çocuk.
Hep zorluklarla yaşayacak,hiç gülemeyecek.Çünkü tüm insanlık onun yerine gülüyor,yiyior,içiyor keyif sürüyor.Yani ona gülme adına birşey düşmüyor şu çıkarlar dünyasında.Vazgeçti belki de gülmekten karnı doysa yine yeterdi ona.Ama o karnını doyuramayacak.Çoğu günler aç gezecek arada bir su içecek ama ne su,içtikçe ölüme götürecek onu.Çocukken büyüyecek,gençken yaşlanacak ve hep acı çekecek bizim zevkle yaşadığımız şu hayatta.
Onun suçu Afrikalı olmaktı galiba.Ya da insan vicdanının yok olduğu bir dünyada yaşamaktı suçu.Yok yok onun sucu olamazdı.Suç onu bu hale getirenlerde ve onu bu halde bırakanlardaydı.Seyredenlerdeydi bu halini umursamazca,bu yazıyı bile okurken sorumsuzca olanlardaydı suç.En çok kendime söylüyorum elimden gelebilecek çok şey varken olduğum yerde duruyorum.Belki sadece iyi şeyler temenni edebilecekken onu bile yapmıyorum.Oysa bir kez bile onlar için dua etmedim tüm insanlığı Yaratan'a.O açlık içersindeyken benim yemediklerim çöpe gidiyor.Ve bunun hesabını hangi dine mensup olursak olalım hangi farklı yaratıcı kavramına inanırsak inanalım,gün gelip bizden soracak onu ve beni Yaratan.
Hepimiz suçluyuz aslında kendi arzularımız peşinde koşduğumuz için.Benciliz insana yakışmayacak bir kavram olsa da.Hep kendimiz için yaşıyoruz bu dünya da.Ama bir gün bizlerde açlık çekebiliriz.Bizlerde yeşil bir dünyayı kutupta yaz gibi imkansız görebiliriz.Aç kalırız masumlar gibi.Artık bizim de keyfimiz olmayacaktır açlığı düşünürken gülmek için bir mücize bekleriz kimbilir.
Ölen yakınlarımız için sadece ağlarız
Ünlüler çağın modası olarak bizi de sözde evlatlık olarak alır
Ya da çocuk Asker oluruz daha silah görmemişken
Gelin sırf ömürleri çile içinde geçen bu insanlar için ve insanlığımız için birşeyler yapalım.Gönlünümüzden kopanı Afrikalı çocuklar için bu kıtaya yardım toplayan yardım kuruluşlarına verebilriz.Ya da bunu da yapmak istemiyorsak suyumuzu ölçülü kullanalım,yediğimizi israf etmeyelim.En azından dünyanın en merhametli milleti olan bizler israftan kaçınalım.Ve bizim savurganlığımızın cezasını bu MASUM insanlara kesmeyelim.
Afrika,insanlığın çıkarları yüzünden kararan kıta.Ve kararan kıtanın küçük kızları mahsun.Batının acımasızlığının yansıması sanki 'O' bakışları.Belki AIDS yüzünden kaybettiği annesini şimdiden özlüyor.Kimbilir belki de acımasız olan şu hayatta ''O''da artık kimsesizdir diğer masum afrikalı yaşıtları gibi.Ama herşeye rağmen gözü tok,karnı hiçbir zaman tok olmayacak olsa da.Ve işte bu yüzden insanlığın masum yanıdır bu çocuk.
Hep zorluklarla yaşayacak,hiç gülemeyecek.Çünkü tüm insanlık onun yerine gülüyor,yiyior,içiyor keyif sürüyor.Yani ona gülme adına birşey düşmüyor şu çıkarlar dünyasında.Vazgeçti belki de gülmekten karnı doysa yine yeterdi ona.Ama o karnını doyuramayacak.Çoğu günler aç gezecek arada bir su içecek ama ne su,içtikçe ölüme götürecek onu.Çocukken büyüyecek,gençken yaşlanacak ve hep acı çekecek bizim zevkle yaşadığımız şu hayatta.
Onun suçu Afrikalı olmaktı galiba.Ya da insan vicdanının yok olduğu bir dünyada yaşamaktı suçu.Yok yok onun sucu olamazdı.Suç onu bu hale getirenlerde ve onu bu halde bırakanlardaydı.Seyredenlerdeydi bu halini umursamazca,bu yazıyı bile okurken sorumsuzca olanlardaydı suç.En çok kendime söylüyorum elimden gelebilecek çok şey varken olduğum yerde duruyorum.Belki sadece iyi şeyler temenni edebilecekken onu bile yapmıyorum.Oysa bir kez bile onlar için dua etmedim tüm insanlığı Yaratan'a.O açlık içersindeyken benim yemediklerim çöpe gidiyor.Ve bunun hesabını hangi dine mensup olursak olalım hangi farklı yaratıcı kavramına inanırsak inanalım,gün gelip bizden soracak onu ve beni Yaratan.
Hepimiz suçluyuz aslında kendi arzularımız peşinde koşduğumuz için.Benciliz insana yakışmayacak bir kavram olsa da.Hep kendimiz için yaşıyoruz bu dünya da.Ama bir gün bizlerde açlık çekebiliriz.Bizlerde yeşil bir dünyayı kutupta yaz gibi imkansız görebiliriz.Aç kalırız masumlar gibi.Artık bizim de keyfimiz olmayacaktır açlığı düşünürken gülmek için bir mücize bekleriz kimbilir.
Ölen yakınlarımız için sadece ağlarız
Ünlüler çağın modası olarak bizi de sözde evlatlık olarak alır
Ya da çocuk Asker oluruz daha silah görmemişken
Gelin sırf ömürleri çile içinde geçen bu insanlar için ve insanlığımız için birşeyler yapalım.Gönlünümüzden kopanı Afrikalı çocuklar için bu kıtaya yardım toplayan yardım kuruluşlarına verebilriz.Ya da bunu da yapmak istemiyorsak suyumuzu ölçülü kullanalım,yediğimizi israf etmeyelim.En azından dünyanın en merhametli milleti olan bizler israftan kaçınalım.Ve bizim savurganlığımızın cezasını bu MASUM insanlara kesmeyelim.