Sus yüregim. Feryat etme. Çigirtkanlara yarasir bu yaptigin, bir de küçük kiz çocuklarina. Oysa sen büyüdün, çigirtkan da olmadin hiçbir zaman.
Sen bilir miydin sormadigim sorularin cevaplarini. Bir açik kapi olsaydi, günesi de bahari da getirebilir miydin? Anlar miydin dilimden, konusmadan susar miydik öylece. Yoksa yeni bir alfabe mi yazardin her harfi bir çiçekten. Bilir miydin neden bu kadar korktugumu. Içimdeki korkunç yalnizligi, katran karasi geceyi, düs düs sonu gelmeyen uçurumu. Okur muydun gözlerimdeki hüznü, kendime bile kapattigim kapilari açabilir miydin?
Saglam dur yüregim. Etrafa saçma kivilcimlari. Geldigimiz gibi gidecegiz bu bahçeden. Gitmeye de biliriz. Gitmeyi de biliriz. Saglam dur yüregim. Ne içindeki çigligi büyüt dalga dalga, ne de yalnizligi.
Bu sirri açsaydik birbirimize. Gözlerimiz her karsilastiginda söylediklerimizi sözlere dökseydik... Kalbimin sükun buldugu yer dizinin dibi olur muydu? Sicacik baktiginda aradigim cevaplari bulur muydum? Içim erir miydi gülümsediginde, simdiki gibi? Utanir miydim yaptiklarimdan, yoksa mesut bahtiyar ölür müydüm son nefesimde?
Kendine saril kalbim. Siki tut kendini. Üzerine siçratma kuruntulari. Zaten giderek büyüyor gece...
Söylesene bu bir masal mi? Sorular üzerine kurulabilir mi hayatlar? Baslamadan biten masallar vardir hani, kahramanlari ta en basindan pes eden. Mizikçilik mi yapmis olur onlar, yenilmeyi seçmekle. Saklambaç oynarken yorulup kendini sobeleten çocuklar gibi...
Kaç bahar olur bir ömürde kalbim? Her tohum baska bir çiçek midir, yoksa yeniden açan ayni çiçek mi? Sorma artik yüregim. Sus yüregim, feryat etme...
kalbim acıyor.............
Sen bilir miydin sormadigim sorularin cevaplarini. Bir açik kapi olsaydi, günesi de bahari da getirebilir miydin? Anlar miydin dilimden, konusmadan susar miydik öylece. Yoksa yeni bir alfabe mi yazardin her harfi bir çiçekten. Bilir miydin neden bu kadar korktugumu. Içimdeki korkunç yalnizligi, katran karasi geceyi, düs düs sonu gelmeyen uçurumu. Okur muydun gözlerimdeki hüznü, kendime bile kapattigim kapilari açabilir miydin?
Saglam dur yüregim. Etrafa saçma kivilcimlari. Geldigimiz gibi gidecegiz bu bahçeden. Gitmeye de biliriz. Gitmeyi de biliriz. Saglam dur yüregim. Ne içindeki çigligi büyüt dalga dalga, ne de yalnizligi.
Bu sirri açsaydik birbirimize. Gözlerimiz her karsilastiginda söylediklerimizi sözlere dökseydik... Kalbimin sükun buldugu yer dizinin dibi olur muydu? Sicacik baktiginda aradigim cevaplari bulur muydum? Içim erir miydi gülümsediginde, simdiki gibi? Utanir miydim yaptiklarimdan, yoksa mesut bahtiyar ölür müydüm son nefesimde?
Kendine saril kalbim. Siki tut kendini. Üzerine siçratma kuruntulari. Zaten giderek büyüyor gece...
Söylesene bu bir masal mi? Sorular üzerine kurulabilir mi hayatlar? Baslamadan biten masallar vardir hani, kahramanlari ta en basindan pes eden. Mizikçilik mi yapmis olur onlar, yenilmeyi seçmekle. Saklambaç oynarken yorulup kendini sobeleten çocuklar gibi...
Kaç bahar olur bir ömürde kalbim? Her tohum baska bir çiçek midir, yoksa yeniden açan ayni çiçek mi? Sorma artik yüregim. Sus yüregim, feryat etme...
kalbim acıyor.............