selamünaleyküm arkadaşlar...
Ben bu forumla bir arkadaşım sayesinde tanıştım ve gerçekten kısa bir sürede çok bağlandım... Benim içimde bazı sıkıntılarım var ve bu konuda sizinde düşüncelerini almak istiyorum...
Yaklaşık 3 ay önce babamı kaybettim ben, annem kız kardeşim ve ben çok zor günler geçiriyoruz, kız kardeşimle ben, çalışıp eve bakmaya çalışıyoruz, annem hala çok kötü durumda... Birde babamın haylı fazla miktarda kredi kartı borcu kaldı bize, onunla ilgili sorunlarımız var... Babamın maaşının 1/3 ü bankalara kesiliyor ve biz az bir miktar alıyoruz... Ayrıca o borçtan kurtulmak içinde reddi miras davası açtık... Kimileri dava sonucunda aldığımız maaşı da kaybedeceğimizi söylüyor... Kimileri maaşı alabilirsiniz diyor... İnşeallah alabiliriz... Tüm bu sorunlarla uğraşırken ben güzel bir şey yaptım ve kapandım... Çünkü babamı kaybedince hayatın ne kadar boş ve gelip geçici olduğunu, dünyalık yaşamanın ne kadar faydasız olduğunu anladım... İlk kapandığımda çok sıkıntılar çektim, belki işten bile ayrılmak zorunda kalacaktım, çünkü patronum ne yazık ki son derece inançsız bir insandır... İşten çıkmamı istemediler ama kapandığım günden bu yana dalga geçiyorlar tabi ki... YA SABIR diyorum sessiz kalıyorum ama içim kan ağlıyor... Ayrıca yeni kapandığım için, ve biraz maddi sıkıntım olduğu için daha tam tesettüre uygun bir kıyafetim yok... Sağolsun çevremdeki arkadaşlarımın yardımıyla pardesümü aldım ama mesela hala pantalon üzeri tunik giyiyorum...Ve bundan çok utanıyorum.
Yanlış yaptığımı biliyorum buna çok üzülüyorum... Ayrıca iş yerinde namaz kılmamıza izin verilmiyor... Bu yüzden sabah, akşam ve yatsıyı evde kılıyorum. Öğlen ve ikindiyi kaza ediyorum. Buna da çok üzülüyorum... Birde böyle inançsız insanların arasında çalıştığım için kazandığım paranında hayırlı olmadığını düşünüyorum bu da benim canımı çok sıkıyor, çıkmak istiyorum ama şu durumda çıkmam mümkün değil... İşe otobüsle gidip geliyorum ve aşırı derecede kalabalık oluyor, tamam insanlar kötü niyetli olmayabilir ama yabancılarla çok yakın oluyorum diye sinirleniyorum ve otobüse binmekten nefret ediyorum. Aslında istediğim işten ayrılıp, Kuran'ı öğrenip sadece dinim için yaşamak ama bunu yapamıyorum...
İçimdeki bu sıkıntılar yüzünden her gün ağlıyorum, bazen isyan ettiğimi düşünüyorum, üzülüyorum ama içimden gitmiyor bunlar... Hiç güzel bir şey olmuyor diyorum sürekli...
Bu sıkıntılardan kurtulmak için ne yapmalıyım? Her sabah otobüste tesbih çekiyorum, dualar ediyorum... Daha neler yapabilirim? ALLAH razı olsun...
Ben bu forumla bir arkadaşım sayesinde tanıştım ve gerçekten kısa bir sürede çok bağlandım... Benim içimde bazı sıkıntılarım var ve bu konuda sizinde düşüncelerini almak istiyorum...
Yaklaşık 3 ay önce babamı kaybettim ben, annem kız kardeşim ve ben çok zor günler geçiriyoruz, kız kardeşimle ben, çalışıp eve bakmaya çalışıyoruz, annem hala çok kötü durumda... Birde babamın haylı fazla miktarda kredi kartı borcu kaldı bize, onunla ilgili sorunlarımız var... Babamın maaşının 1/3 ü bankalara kesiliyor ve biz az bir miktar alıyoruz... Ayrıca o borçtan kurtulmak içinde reddi miras davası açtık... Kimileri dava sonucunda aldığımız maaşı da kaybedeceğimizi söylüyor... Kimileri maaşı alabilirsiniz diyor... İnşeallah alabiliriz... Tüm bu sorunlarla uğraşırken ben güzel bir şey yaptım ve kapandım... Çünkü babamı kaybedince hayatın ne kadar boş ve gelip geçici olduğunu, dünyalık yaşamanın ne kadar faydasız olduğunu anladım... İlk kapandığımda çok sıkıntılar çektim, belki işten bile ayrılmak zorunda kalacaktım, çünkü patronum ne yazık ki son derece inançsız bir insandır... İşten çıkmamı istemediler ama kapandığım günden bu yana dalga geçiyorlar tabi ki... YA SABIR diyorum sessiz kalıyorum ama içim kan ağlıyor... Ayrıca yeni kapandığım için, ve biraz maddi sıkıntım olduğu için daha tam tesettüre uygun bir kıyafetim yok... Sağolsun çevremdeki arkadaşlarımın yardımıyla pardesümü aldım ama mesela hala pantalon üzeri tunik giyiyorum...Ve bundan çok utanıyorum.
Yanlış yaptığımı biliyorum buna çok üzülüyorum... Ayrıca iş yerinde namaz kılmamıza izin verilmiyor... Bu yüzden sabah, akşam ve yatsıyı evde kılıyorum. Öğlen ve ikindiyi kaza ediyorum. Buna da çok üzülüyorum... Birde böyle inançsız insanların arasında çalıştığım için kazandığım paranında hayırlı olmadığını düşünüyorum bu da benim canımı çok sıkıyor, çıkmak istiyorum ama şu durumda çıkmam mümkün değil... İşe otobüsle gidip geliyorum ve aşırı derecede kalabalık oluyor, tamam insanlar kötü niyetli olmayabilir ama yabancılarla çok yakın oluyorum diye sinirleniyorum ve otobüse binmekten nefret ediyorum. Aslında istediğim işten ayrılıp, Kuran'ı öğrenip sadece dinim için yaşamak ama bunu yapamıyorum...İçimdeki bu sıkıntılar yüzünden her gün ağlıyorum, bazen isyan ettiğimi düşünüyorum, üzülüyorum ama içimden gitmiyor bunlar... Hiç güzel bir şey olmuyor diyorum sürekli...
Bu sıkıntılardan kurtulmak için ne yapmalıyım? Her sabah otobüste tesbih çekiyorum, dualar ediyorum... Daha neler yapabilirim? ALLAH razı olsun...
