Canim Annecigim Hani basucumda toplanmis, telas icinde feryadu figan ile gözyasi döküyordunuzya iste o anda dünyada iken hic görmedigim, tanimadigim varliklar geldi yanima. Meger onlar Meleklermis. Azrail ve diger gorevli melekler... o esnada bir sey daha oldu. Bana Ahirette ebedi kalacagim yer gösterildi. Alevler vardi orada.
Ceza yeriymis orasi. Her seyi anladim. Ihmalimi de hatalarimi da. Ve cok korktum anne. Bir ürperti sardi bedenimi. Öyle bir sIkIntiya girdim ki sizleri de taniyamaz oldum. Azraile baktikca korkumun siddeti artti. Cok heybetliydi. Pisman olmustum dünyadaki gafletime. O sirada Allahu Teala dan salih ameller isleyebilmek icin ülümü geciktirmesini ve beni tekrar geri dünaya göndermesini istedim. Ama vakit cok gecti. Istedigim kabul olunmadi. Tabi bunlardan sizin haberiniz olmadi. Nasil aci cektigimi hissedemediniz. Öyle ya ne bilecektiniz. Benim gibi Azraili bütün dehsetiyle görmediniz ki. Hani dünyada iken Sekerati Mevt diyorlardiya ne kadar zormus.
O anki aciyi anlatmak mümkün degil. O gün gelipte Azraille karsilasanlar bilir ancak. Yani tadinca bilir ana tadinca bilir. Gercekten Peygamberimiz (sav) in "Allahim sekerati mevtte ölüm zahmeti ve bayginligimda bana yardim et." diye dua ettigini söylerdi hocalar da sanki kulagimin birinden girer nefsime hic etki yapmadan digerinden cikardi. Ne kadar dogru imis. Yani anlayacagin anacigim o ölüm ani kasabin elinde derisi soyulan koyunun düstügü an gibi bir hal. Izdirap dolu bir an. Cok ama cok zor. Ve cok korkutucu. Bu korkunc manzara karsisinda biliyor musun ruhum bedenimden cikmak istemedi ana, parcalara ayrildi kacisip duruyordu bedenimde. Ruhum cikmamakta direndikce melekler de bana azap ettiler. Iste böylece daha ruhum cikmadan kabir azabi baslamisti. Nihayet ruhum bedenimi terk etti de bende bu azaptan kurtuldum. Hep düsündüm durdum anne. Acaba bu kadar cezayi hak edecek ne yaptim? Fakat sonradan anladim bu cezanin sebebini. Meger bunlar dünyada isledigim kötü amellerin sonuncuymus. Azrailin yaninda iki melek daha vardi biri rahmet diy! eride azap melegiymis. Ölen iyi kimse ise azrail aldigi ruhu rahmet melegine kötü kimse ise azap melegine verirmis. Allahin emri böyle imis. Bir yigin azaptan sonra azrail ruhumu aldi.... ve....
azap melegine teslim etti. O zaman daha önce gösterilen ahiretteki yerimin ne kadar kötü oldugunu daha iyi anladim. Zaten ruhum alinacagi sirada bir kus gibi gögsümün en üst tarafina, köprücük kemigime firlamisti. O zaman meleklerin konusmalarinda her sey belli olmustu. Cünkü, "bunu kim tedavi edecek?" diye birbirini soruyorlardi. O ani ve sIkIntilarini anlatmak imkansiz anacigim. Ayaklarim birbirine dolasti melekleri görünce. Belki sizde fark ettiniz ayaklarimdan kanin cekildigini ve bembeyaz buz gibi oldugunu. Iste böyle anne. Benim dünyadan getirdigim kötü amellerim dolayisiyla melekler ruhumu bedenimden zorla almak durumunda kalmislardi. Bunlar naziat melekleri imis. Eger amellerim iyi olsaydi, yani salih amel sahibi olsaydim o zaman neseli ve kolaylastirici Nasitat melekleri ruhumu alacakmis.
Ve bana Allahin selamini sunup selam sana ey Allahin Veli kulu, muhakkak ki Allahu Teala sana selam gonderiyor diyecekmis. Nerdeee! Gafletimin acisini cektim iste böylece anne. Ve sayet Azrail geldiginde abdestli olsaydim birileride yanimda Kuran okusaydi ve salih amellerimde cok olsaydi, o kadar aciyi cekmeyecektim biliyor musun. Ölümüm daha kolay olacakti. Yahut orada bulunanlardan Allahin sevdigi bir dostun benim icin azraile "Ey Azrail, arkadasima aci. Ona yumusak davran cünkü o müminlerdendir " dese ve böylece dua etseydi yine o kadar aci cekmeyecektim biliyor musun. Dogrusu Azrail gelirken zaten heybetinden korkmustum. Zira daha ruhumu almadan onu korkunc sekliyle gördüm. Keske gözlerim kör olsaydi da onun korkutucu seklini görmeseydim. Ama öyle degil.
Gözlerim körde olsa yine de onu görürmüsüm. Dünyada iken kör olup olmamak fark etmezmis herkes ölüm aninda ruhu daha cikmadan onu mutlaka görürmüs. Bilmem ki canim annecigim. Benim ölüm aninda bogazimin sıkIlarak hiriltilar cikardigini, yüzümün renginin degisip siyaha yakin bir hal aldigini, ve agzimin köpürdügünü görebildinmi? Zannetmiyorum. O kadar cok feryadu figan icindeydin ve o kadar gözyasi dokuyordun ki bunlari fark etmen mümkün olamazdi o anda.
Ceza yeriymis orasi. Her seyi anladim. Ihmalimi de hatalarimi da. Ve cok korktum anne. Bir ürperti sardi bedenimi. Öyle bir sIkIntiya girdim ki sizleri de taniyamaz oldum. Azraile baktikca korkumun siddeti artti. Cok heybetliydi. Pisman olmustum dünyadaki gafletime. O sirada Allahu Teala dan salih ameller isleyebilmek icin ülümü geciktirmesini ve beni tekrar geri dünaya göndermesini istedim. Ama vakit cok gecti. Istedigim kabul olunmadi. Tabi bunlardan sizin haberiniz olmadi. Nasil aci cektigimi hissedemediniz. Öyle ya ne bilecektiniz. Benim gibi Azraili bütün dehsetiyle görmediniz ki. Hani dünyada iken Sekerati Mevt diyorlardiya ne kadar zormus.
O anki aciyi anlatmak mümkün degil. O gün gelipte Azraille karsilasanlar bilir ancak. Yani tadinca bilir ana tadinca bilir. Gercekten Peygamberimiz (sav) in "Allahim sekerati mevtte ölüm zahmeti ve bayginligimda bana yardim et." diye dua ettigini söylerdi hocalar da sanki kulagimin birinden girer nefsime hic etki yapmadan digerinden cikardi. Ne kadar dogru imis. Yani anlayacagin anacigim o ölüm ani kasabin elinde derisi soyulan koyunun düstügü an gibi bir hal. Izdirap dolu bir an. Cok ama cok zor. Ve cok korkutucu. Bu korkunc manzara karsisinda biliyor musun ruhum bedenimden cikmak istemedi ana, parcalara ayrildi kacisip duruyordu bedenimde. Ruhum cikmamakta direndikce melekler de bana azap ettiler. Iste böylece daha ruhum cikmadan kabir azabi baslamisti. Nihayet ruhum bedenimi terk etti de bende bu azaptan kurtuldum. Hep düsündüm durdum anne. Acaba bu kadar cezayi hak edecek ne yaptim? Fakat sonradan anladim bu cezanin sebebini. Meger bunlar dünyada isledigim kötü amellerin sonuncuymus. Azrailin yaninda iki melek daha vardi biri rahmet diy! eride azap melegiymis. Ölen iyi kimse ise azrail aldigi ruhu rahmet melegine kötü kimse ise azap melegine verirmis. Allahin emri böyle imis. Bir yigin azaptan sonra azrail ruhumu aldi.... ve....
azap melegine teslim etti. O zaman daha önce gösterilen ahiretteki yerimin ne kadar kötü oldugunu daha iyi anladim. Zaten ruhum alinacagi sirada bir kus gibi gögsümün en üst tarafina, köprücük kemigime firlamisti. O zaman meleklerin konusmalarinda her sey belli olmustu. Cünkü, "bunu kim tedavi edecek?" diye birbirini soruyorlardi. O ani ve sIkIntilarini anlatmak imkansiz anacigim. Ayaklarim birbirine dolasti melekleri görünce. Belki sizde fark ettiniz ayaklarimdan kanin cekildigini ve bembeyaz buz gibi oldugunu. Iste böyle anne. Benim dünyadan getirdigim kötü amellerim dolayisiyla melekler ruhumu bedenimden zorla almak durumunda kalmislardi. Bunlar naziat melekleri imis. Eger amellerim iyi olsaydi, yani salih amel sahibi olsaydim o zaman neseli ve kolaylastirici Nasitat melekleri ruhumu alacakmis.
Ve bana Allahin selamini sunup selam sana ey Allahin Veli kulu, muhakkak ki Allahu Teala sana selam gonderiyor diyecekmis. Nerdeee! Gafletimin acisini cektim iste böylece anne. Ve sayet Azrail geldiginde abdestli olsaydim birileride yanimda Kuran okusaydi ve salih amellerimde cok olsaydi, o kadar aciyi cekmeyecektim biliyor musun. Ölümüm daha kolay olacakti. Yahut orada bulunanlardan Allahin sevdigi bir dostun benim icin azraile "Ey Azrail, arkadasima aci. Ona yumusak davran cünkü o müminlerdendir " dese ve böylece dua etseydi yine o kadar aci cekmeyecektim biliyor musun. Dogrusu Azrail gelirken zaten heybetinden korkmustum. Zira daha ruhumu almadan onu korkunc sekliyle gördüm. Keske gözlerim kör olsaydi da onun korkutucu seklini görmeseydim. Ama öyle degil.
Gözlerim körde olsa yine de onu görürmüsüm. Dünyada iken kör olup olmamak fark etmezmis herkes ölüm aninda ruhu daha cikmadan onu mutlaka görürmüs. Bilmem ki canim annecigim. Benim ölüm aninda bogazimin sıkIlarak hiriltilar cikardigini, yüzümün renginin degisip siyaha yakin bir hal aldigini, ve agzimin köpürdügünü görebildinmi? Zannetmiyorum. O kadar cok feryadu figan icindeydin ve o kadar gözyasi dokuyordun ki bunlari fark etmen mümkün olamazdi o anda.