İYİLİKSEVER KADIN
Bir vakit, İsrailoğullarını ard arda birkaç yıl kıtlık basmıştı. Bu öylesine görülmedik bir kıtlıktı ki çoğu aileler bir kuru ekmeğe bile hasret çekiyorlardı.
İşte o sıralarda İsrailoğullarından bir kadın bir gün evinde, tam bir iki lokmalık kuru ekmeğini ağzına atacağı esnada muhtaç biri kapısını çalar. "Ne olursunuz" der. "Açlıktan ölüyorum, bana Allah rızası için bir lokma ekmek."
En azından bir lokma ekmek diye kapısını çalan muhtaç kimse kadar aç olan iyiliksever kadın, lokmayı tutan elini ağzından geri çevrir ve "buyurunuz" diyerek kapısını çalana ikram eder.
İyiliksever kadın, yanında küçük çocuğu olduğu halde bu olaydan birkaç gün sonra evinde yakmak için vadiye çalı-çırpı toplamaya çıkar. Fakat başına müthiş bir bela gelir. Sevgili yavrusunu bir kurt kapıp hızla kaçmaya koyulmuştur. Talihsiz kadıncağız acı bir çığlık basarak kurdun ardından koşmaya başlar. Güya kurdu yakalayıp canından çok sevdiği evladını kurtaracaktır. Fakat ne yapsa boş kurdun ağzından yavrusunu kurtarması imkansızdır.
Kadıncağız, hızla koşmaktan ve yırtınırcasına ağlamaktan dermanı kesilerek külçe halinde yere yığıldığı sırada, sınırsız kudretiyle her şeyi yapmaya kadir olan yüce Allah (c.c.) Cebrail vasıtasıyla birden onun imdadına yetişiverir. Cebrail (a.s.) hemen kurdun ağzından neye uğradığını anlamayan çocuğu kurtarır ve anasının yanına getirir. Kadın ayılınca da çocuğu kendisine teslim eder. Ve Allah (c.c.) adına şöyle der: "Ey iyiliksever kadın! Evladını kurtarmamdan hoşnut musun? Bu sana, verdiğin bir lokma kuru ekmeğe karşılık, Allah'ın bahşettiği bir lokma derecesinde küçük bir iyiliktir."
-Tefsir-i Hanefi-
Bir vakit, İsrailoğullarını ard arda birkaç yıl kıtlık basmıştı. Bu öylesine görülmedik bir kıtlıktı ki çoğu aileler bir kuru ekmeğe bile hasret çekiyorlardı.
İşte o sıralarda İsrailoğullarından bir kadın bir gün evinde, tam bir iki lokmalık kuru ekmeğini ağzına atacağı esnada muhtaç biri kapısını çalar. "Ne olursunuz" der. "Açlıktan ölüyorum, bana Allah rızası için bir lokma ekmek."
En azından bir lokma ekmek diye kapısını çalan muhtaç kimse kadar aç olan iyiliksever kadın, lokmayı tutan elini ağzından geri çevrir ve "buyurunuz" diyerek kapısını çalana ikram eder.
İyiliksever kadın, yanında küçük çocuğu olduğu halde bu olaydan birkaç gün sonra evinde yakmak için vadiye çalı-çırpı toplamaya çıkar. Fakat başına müthiş bir bela gelir. Sevgili yavrusunu bir kurt kapıp hızla kaçmaya koyulmuştur. Talihsiz kadıncağız acı bir çığlık basarak kurdun ardından koşmaya başlar. Güya kurdu yakalayıp canından çok sevdiği evladını kurtaracaktır. Fakat ne yapsa boş kurdun ağzından yavrusunu kurtarması imkansızdır.
Kadıncağız, hızla koşmaktan ve yırtınırcasına ağlamaktan dermanı kesilerek külçe halinde yere yığıldığı sırada, sınırsız kudretiyle her şeyi yapmaya kadir olan yüce Allah (c.c.) Cebrail vasıtasıyla birden onun imdadına yetişiverir. Cebrail (a.s.) hemen kurdun ağzından neye uğradığını anlamayan çocuğu kurtarır ve anasının yanına getirir. Kadın ayılınca da çocuğu kendisine teslim eder. Ve Allah (c.c.) adına şöyle der: "Ey iyiliksever kadın! Evladını kurtarmamdan hoşnut musun? Bu sana, verdiğin bir lokma kuru ekmeğe karşılık, Allah'ın bahşettiği bir lokma derecesinde küçük bir iyiliktir."
-Tefsir-i Hanefi-