İŞTE O (SAV)
· Ashabından ya da aile etrafından biri kendisini çağırdığı zaman mutlaka “Lebbeyk: buyurun” derdi.
· Biz dünyadan söz ettiğimiz zaman O’da bize katılır dünyadan söz ederdi;ahiret hakkında konuştuğumuz zaman,O’da bize katılıp ahiret hakkında konuşup bilgi verirdi.
· Sizden biriniz evinde ne yapıyorsa,O’da onu yapardı;elbisesini dikerdi,pabucunu tamir ederdi.
· Tıpkı biriniz gibi bir şeyi kaldırır,koyardı (ortalığı toplardı). İşlerden en çok sevdiği, söküğü dikmekti.
· Vakitlerini üçe bölerdi; Allah için,çoluk çocuğu için,kendi nefsi için.Arta kalan zamanını ise insanlara bölüştürürdü.
· Daima güler yüzlü idi.Yumuşak huylu idi.Kaba katı,çarşılarda yüksek sesle konuşup gürültü çıkartan değildi.Kimseyi ayıplamaz,kimseyi de aşırı şekilde övmezdi.Arzu etmediği şeylerden tegafül eder,o hususta kendinden umut kesilirdi,cevap vermezdi.
· Kendisini şu üç şeyden tamamen arındırmıştı.
- Tartışma
- Çok,Lüzumsuz konuşma
- Kendisini ilgilendirmeyenlerden ilgiyi kesme.
İnsanlara karşı şu üç şeyden uzak dururdu.
- Kimseyi kötülemez
- Kimseyi ayıplamaz
- Kimsenin mahrem şeylerini araştırmaz
Konuştuğu zaman,yanında oturanlar,sanki başlarında kuş varmış gibi,başlarını eğerler ve öylece sessiz dinlerlerdi.
Dine aykırı bir söz duyduğu zaman,söyleneni ya ondan alıkordu,ya da oradan kalkardı.
Onun kaçınışı 4 şeyden olurdu.
- Kendisine uyulması için iyiyi almada
- Kaçınılması için çirkini bırakmada
- Ümmetine yarayan hususlarda görüş içtihadında
- Onların hayrına olan şeyleri tatbik etmede
Güzel kokuların hepsini kokladım.O’nun ağız kokusundan daha güzel bir kokuya rastlamadım.
Yaptıklarımdan dolayı bana asla “Ne kötü yaptın” dememiştir.
O’ndan çok tebessüm eden birini görmedim.
· Medine’nin kız çocuklarından biri gelip O’nun elinden tuttuğu zaman,istediği yere götürünceye kadar elini kız çocuğunun elinden çekmezdi.
· O sık sık bize gelir ve aramıza karışırdı.Beraberimizde Ebu Umeyr adında bir çocuk vardı.O ona şöyle dedi. “Ey Ebu Umeyr! Nüğeyr ne yaptı?....”
· Dizlerini oturduğu kimsenin yanında hiç çıkartıp uzatmamıştır.
· Ondan daha uzun sükut eden kimse görmedim.
· O hiç kadın dövmemiştir. Hizmetçide dövmemiştir.Allah yolundaki savaşın dışında kimseye eliyle vurmamıştır.
· Birimizi kınamak istediğinde şöyle buyururdu: Sağ eli toprak olasıcaya ne oluyor (da böyle yapıyor)
· Medine’nin en ücra köşesinde oğlu İbrahim’i emzirmek için bir kadın tutmuştu. Kocası demirci idi. Çocuk kendisine tozlar içinde gelirdi;onu bağrına basıp,öper ve koklardı.
· Sevdiği bir şey gördüğü zaman “Bütün iyi şeylerin,verdiği nimeti sayesinde tamamlanan Allah’a hamd olsun” derdi.
· Kızdığı zaman yüzü kızarırdı.
· Çok üzüldüğü zaman sık sık sakalını tutardı.
· Namazdayken çocuğun ağlama sesini duyardı da bu sebeple kısa okurdu.
· Tam yirmi bir kere harb yapmıştır.
· Bir şeyi iyi anlatmak istediğinde üç kere tekrarlardı.
· Şaka yolu ile diline Hasan bin Ali’ye çıkartırdı.Çocuk dilinin kırmızılığını görür ona hücum ederdi.
· Bir işe sevindiği zaman yüzü ayın nuru gibi aydınlanırdı.
· Konuştuğu zaman sağ elinin ayasını sol elinin başparmağına vururdu.
· Yürürken,önüne bakarak huşû ve vakar içinde geniş adımlar atarak yürürdü. Yürüdüğü zaman,sanki yokuş bir yerden aşağı iniyormuş gibi yahut iniş bir yerden iniyormuş gibi hızlı yürürdü.
· Ashabını kendi önünde yürütürdü. Karşılaştığı kimseye hemen selam verirdi.
· Allah Resulünün en çok sevdiği giysi gömlekti.
· Elbisesini yenilediği zaman onu Cuma günü giyerdi.
KURBAN OLURUM ONUN NUR YÜZÜNE ADI GÜZEL KENDİ GÜZEL MUHAMMED(sav):a12:
· Ashabından ya da aile etrafından biri kendisini çağırdığı zaman mutlaka “Lebbeyk: buyurun” derdi.
· Biz dünyadan söz ettiğimiz zaman O’da bize katılır dünyadan söz ederdi;ahiret hakkında konuştuğumuz zaman,O’da bize katılıp ahiret hakkında konuşup bilgi verirdi.
· Sizden biriniz evinde ne yapıyorsa,O’da onu yapardı;elbisesini dikerdi,pabucunu tamir ederdi.
· Tıpkı biriniz gibi bir şeyi kaldırır,koyardı (ortalığı toplardı). İşlerden en çok sevdiği, söküğü dikmekti.
· Vakitlerini üçe bölerdi; Allah için,çoluk çocuğu için,kendi nefsi için.Arta kalan zamanını ise insanlara bölüştürürdü.
· Daima güler yüzlü idi.Yumuşak huylu idi.Kaba katı,çarşılarda yüksek sesle konuşup gürültü çıkartan değildi.Kimseyi ayıplamaz,kimseyi de aşırı şekilde övmezdi.Arzu etmediği şeylerden tegafül eder,o hususta kendinden umut kesilirdi,cevap vermezdi.
· Kendisini şu üç şeyden tamamen arındırmıştı.
- Tartışma
- Çok,Lüzumsuz konuşma
- Kendisini ilgilendirmeyenlerden ilgiyi kesme.
İnsanlara karşı şu üç şeyden uzak dururdu.
- Kimseyi kötülemez
- Kimseyi ayıplamaz
- Kimsenin mahrem şeylerini araştırmaz
Konuştuğu zaman,yanında oturanlar,sanki başlarında kuş varmış gibi,başlarını eğerler ve öylece sessiz dinlerlerdi.
Dine aykırı bir söz duyduğu zaman,söyleneni ya ondan alıkordu,ya da oradan kalkardı.
Onun kaçınışı 4 şeyden olurdu.
- Kendisine uyulması için iyiyi almada
- Kaçınılması için çirkini bırakmada
- Ümmetine yarayan hususlarda görüş içtihadında
- Onların hayrına olan şeyleri tatbik etmede
Güzel kokuların hepsini kokladım.O’nun ağız kokusundan daha güzel bir kokuya rastlamadım.
Yaptıklarımdan dolayı bana asla “Ne kötü yaptın” dememiştir.
O’ndan çok tebessüm eden birini görmedim.
· Medine’nin kız çocuklarından biri gelip O’nun elinden tuttuğu zaman,istediği yere götürünceye kadar elini kız çocuğunun elinden çekmezdi.
· O sık sık bize gelir ve aramıza karışırdı.Beraberimizde Ebu Umeyr adında bir çocuk vardı.O ona şöyle dedi. “Ey Ebu Umeyr! Nüğeyr ne yaptı?....”
· Dizlerini oturduğu kimsenin yanında hiç çıkartıp uzatmamıştır.
· Ondan daha uzun sükut eden kimse görmedim.
· O hiç kadın dövmemiştir. Hizmetçide dövmemiştir.Allah yolundaki savaşın dışında kimseye eliyle vurmamıştır.
· Birimizi kınamak istediğinde şöyle buyururdu: Sağ eli toprak olasıcaya ne oluyor (da böyle yapıyor)
· Medine’nin en ücra köşesinde oğlu İbrahim’i emzirmek için bir kadın tutmuştu. Kocası demirci idi. Çocuk kendisine tozlar içinde gelirdi;onu bağrına basıp,öper ve koklardı.
· Sevdiği bir şey gördüğü zaman “Bütün iyi şeylerin,verdiği nimeti sayesinde tamamlanan Allah’a hamd olsun” derdi.
· Kızdığı zaman yüzü kızarırdı.
· Çok üzüldüğü zaman sık sık sakalını tutardı.
· Namazdayken çocuğun ağlama sesini duyardı da bu sebeple kısa okurdu.
· Tam yirmi bir kere harb yapmıştır.
· Bir şeyi iyi anlatmak istediğinde üç kere tekrarlardı.
· Şaka yolu ile diline Hasan bin Ali’ye çıkartırdı.Çocuk dilinin kırmızılığını görür ona hücum ederdi.
· Bir işe sevindiği zaman yüzü ayın nuru gibi aydınlanırdı.
· Konuştuğu zaman sağ elinin ayasını sol elinin başparmağına vururdu.
· Yürürken,önüne bakarak huşû ve vakar içinde geniş adımlar atarak yürürdü. Yürüdüğü zaman,sanki yokuş bir yerden aşağı iniyormuş gibi yahut iniş bir yerden iniyormuş gibi hızlı yürürdü.
· Ashabını kendi önünde yürütürdü. Karşılaştığı kimseye hemen selam verirdi.
· Allah Resulünün en çok sevdiği giysi gömlekti.
· Elbisesini yenilediği zaman onu Cuma günü giyerdi.
KURBAN OLURUM ONUN NUR YÜZÜNE ADI GÜZEL KENDİ GÜZEL MUHAMMED(sav):a12: