hayrunissa86
Kayıtlı Kullanıcı
- Katılım
- 9 Nis 2007
- Mesajlar
- 612
- Tepki puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 38
Bir Kadının Resûlullah Hakkında Söylediği Kaside
Zeyd b. Eşlem [r.a] anlatıyor: “Yine bir gece Ömer b. Hattâb [r.a] şehri kolaçan etmek için dolaşmaya çıkmıştı. Gecenin bir vakti, evin birinde kandilin yanmakta olduğunu gördü ve yaklaştı. Yaşlı bir kadın evinde oturmuş hem yün örüyor hem de bir beyit okuyordu:
İyilerin salât-ü selâmı Muhammed‘in üzerine olsun, Bütün seçilmiş ve hayırlı kimseler sana rahmet okusun, . Sen geceleri sabahlara dek namaz kılar ağlardın, Keşke bir bilebilseydim ölüm ne denli çeşitlidir! Acep ahiret yurdu beni habibimle bir araya getirecek midir?!
Kadın bu kasideyi Hz. Peygamber [s.a.v] için söylüyordu. Hz. Ömer [r.a] [r.a] bu sözleri duyunca oturup ağlamaya başladı. Nihayet dışarıdan ağlama sesleri geldiğini işiten kadın kalktı ve kapıya geldi.
- Kim o, diye sordu.
- Hattâb oğlu Ömer! dedi. Kadın,
- Benim Ömer‘le ne işim olur! Hem Ömer bu saatte burada ne yapıyor? Hz. Ömer [r.a],
- Allah sana merhamet etsin! Ne olur kapıyı aç. Korkma bir şey olmaz! Bunun üzerine yaşlı kadın kapıyı açtı, Ömer [r.a] içeri girdi.
- Az önce söylediğin beyitleri benim için tekrarla, dedi. Kadın da ona az önce okuduğu beyitleri okudu. Son mısraına geldiğinde Ömer [r.a],
- İkinizin arasına beni de sokmanızı istiyorum, dedi. Bunun üzerine kadın şöyle okudu:
Acep ahiret yurdu habibimle bir araya getirecek mi?! Ey affı mağfireti bol olan! Ömer‘i de bağışla!
Hz. Ömer [r.a] bundan hoşnut oldu ve evine geri döndü.“
İbn Ömer ve Enes‘in Resûlullah‘ı [s.a.v] Andıkları Zamanki Durumları
Âsim b. Muhammed, babasının şöyle dediğini rivayet etmiştir: “Ben, ibn Ömer‘in yanında Resûlullah‘ın isminin anılıp da onun gözlerinden yaşlar boşaltmadığı hiçbir zamanı görmedim.“
Müsennâ b. Saîd ez-Zârî, Enes b. Mâlik‘ten [r.a], “Resûlullah‘ı rüyamda görmediğim hiçbir gece olmadı“ dediğini işittiğini ve bunu söyledikten sonra da ağladığını rivayet etmiştir.
Zeyd b. Eşlem [r.a] anlatıyor: “Yine bir gece Ömer b. Hattâb [r.a] şehri kolaçan etmek için dolaşmaya çıkmıştı. Gecenin bir vakti, evin birinde kandilin yanmakta olduğunu gördü ve yaklaştı. Yaşlı bir kadın evinde oturmuş hem yün örüyor hem de bir beyit okuyordu:
İyilerin salât-ü selâmı Muhammed‘in üzerine olsun, Bütün seçilmiş ve hayırlı kimseler sana rahmet okusun, . Sen geceleri sabahlara dek namaz kılar ağlardın, Keşke bir bilebilseydim ölüm ne denli çeşitlidir! Acep ahiret yurdu beni habibimle bir araya getirecek midir?!
Kadın bu kasideyi Hz. Peygamber [s.a.v] için söylüyordu. Hz. Ömer [r.a] [r.a] bu sözleri duyunca oturup ağlamaya başladı. Nihayet dışarıdan ağlama sesleri geldiğini işiten kadın kalktı ve kapıya geldi.
- Kim o, diye sordu.
- Hattâb oğlu Ömer! dedi. Kadın,
- Benim Ömer‘le ne işim olur! Hem Ömer bu saatte burada ne yapıyor? Hz. Ömer [r.a],
- Allah sana merhamet etsin! Ne olur kapıyı aç. Korkma bir şey olmaz! Bunun üzerine yaşlı kadın kapıyı açtı, Ömer [r.a] içeri girdi.
- Az önce söylediğin beyitleri benim için tekrarla, dedi. Kadın da ona az önce okuduğu beyitleri okudu. Son mısraına geldiğinde Ömer [r.a],
- İkinizin arasına beni de sokmanızı istiyorum, dedi. Bunun üzerine kadın şöyle okudu:
Acep ahiret yurdu habibimle bir araya getirecek mi?! Ey affı mağfireti bol olan! Ömer‘i de bağışla!
Hz. Ömer [r.a] bundan hoşnut oldu ve evine geri döndü.“
İbn Ömer ve Enes‘in Resûlullah‘ı [s.a.v] Andıkları Zamanki Durumları
Âsim b. Muhammed, babasının şöyle dediğini rivayet etmiştir: “Ben, ibn Ömer‘in yanında Resûlullah‘ın isminin anılıp da onun gözlerinden yaşlar boşaltmadığı hiçbir zamanı görmedim.“
Müsennâ b. Saîd ez-Zârî, Enes b. Mâlik‘ten [r.a], “Resûlullah‘ı rüyamda görmediğim hiçbir gece olmadı“ dediğini işittiğini ve bunu söyledikten sonra da ağladığını rivayet etmiştir.