Merhaba ben Abdulsayit; Belki haberin yoktur, diye yazıyorum, bundan 1 yıl önce, demokrasi yağdı sizin orlardan, sonra özgürlük geçti üstümüzden, kurşun kurşun insan hakları namlularından, yüzü maskeli adamların,saniyede binlerce kurşunları uçtu kuşlar yerine. Ve demokrasi bizim eve isabet etti, ve bir gün sonra anladım ayaklarımın koptuğunu, babamın vücudunda tam 18 adet insan hakları olduğunu (kurşun) , annem zaten yoktu, ben doğarken ilaç yokluğunda ölmüş, ambargo falan dediler, anlamadım çocuk aklı işte! siz daha iyi bilirsiniz sizdede barış böylemidir? insan hakları,çocukları yetim ve ayaksızmı bırakır ? ya demokrasi? güpe gündüz pazara düşermi?ya kuşlar gökyüzünü terkedermi ordada? Babamla söylediğim son dua dilimde, ayaklarım hastanede ve giymeye kıyamadığım ayakkabılar elimde, çocuğun varmı senin? Ayakkabılarımı yolladım sana, ben giyemedim, götür ona, belki bi işe yarar, GİYDİKÇE BENİ HATIRLAR......
