İnsan yeryüzünde yaşayan canlı türlerinin en farklı ve en mükemmel olanıdır.
Peki ya insan nedir?
İnsan iki ana kısımdan oluşur;
Madde ve mana…
Madde kısmı dört ana gruptan oluşur;
Et, sinir, kemik ve kan… İnsan vücudunun % 80’i sudur. Çünkü yaşam bir damla su ile başlamıştır.
Yaratan Rabbinin adıyla oku/çağır! İnsanı, embriyodan/ilişip yapışan bir sudan/sevgi ve ilgiden/husûmetten yarattı. ALAK SURESİ 1-2
İnsanın asıl önemli kısmı mana kısmıdır. Yani ruhumuzdur. Çünkü bizi biz yapan odur. Bedenimiz ise ruhumuzun elbisesidir.
Ruhumuzu ise beş grup altında ifade edilebilir;
Akıl, mantık (sağduyu), nefis, vicdan ve duygularımız.
Duygularımız, bizim yaşarken cevap vermek zorunda kaldığımız imtihan sorularının oluşmasına zemin hazırlar. Mesela, öfkemiz bizi karşımızdakine zarar vermek için kışkırtır. Aklımız ve mantığımız ile bunun yanlış bir davranış olduğunu idrak edip, vicdanımızın sesine yönelirsek, doğru cevabı bulmuş oluruz. Nefsimizin sesini dinlersek, cevabımız yanlış olur.
Eğer akıl ve mantığımızı bir kenara bırakıp, duygularımız ile davranırsak, kendimiz duygularımızın yönetimine terk etmiş oluruz. Oysa duygularımız bize, biz onları yönetelim diye verilmiştir.
Bize asıl zarar veren duygularımızda aşırıya gitmektir. Öfkemizde aşırıya gitmemiz, karşımızdakine ve kendimize zarar vermemize neden olabilir. Sevgimizde aşırıya gitmemiz ise, sevdiklerimizin hatalarını görmememize ve onları uyarmamamıza neden olur.
Hz. Peygamberin dediği gibi ‘’öfkenizde de, sevginizde de aşırıya gitmeyin.’’
İşin en ilginç yanı insanı oluşturan madde yani beden ve mana yani ruh bölümlerinin birbirleri arasındaki koordinasyon ve uyumdur. Duygularımız bedenimiz ile hormonlarımız vasıtası ile iletişim kurar. Ayni şekilde bedenimizde, duygularımız ile hormonlarımızın aracılığına ihtiyaç duyar. Öfkelendiğimizde, adrenalin seviyemizin yükselmesi, kalp atışlarımızın artışı bu yüzdendir.
Yediklerimiz değil, sindirdiklerimiz bedenimizi geliştirir. Okuduklarımız değil, öğrendiklerimiz ve yaptığımız iyi şeyler ruhumuzu geliştirir. Bedenimizin büyümesi yani şişmanlamamız bizi zayıflatır. Oysa ruhumuzun büyümesi bizi yüceltir, güçlü kılar.
ALLAH YAR VE YOLDAŞINIZ OLSUN.
(Akın Örsmen 30.8.2008)
Yol Gösterici
Peki ya insan nedir?
İnsan iki ana kısımdan oluşur;
Madde ve mana…
Madde kısmı dört ana gruptan oluşur;
Et, sinir, kemik ve kan… İnsan vücudunun % 80’i sudur. Çünkü yaşam bir damla su ile başlamıştır.
Yaratan Rabbinin adıyla oku/çağır! İnsanı, embriyodan/ilişip yapışan bir sudan/sevgi ve ilgiden/husûmetten yarattı. ALAK SURESİ 1-2
İnsanın asıl önemli kısmı mana kısmıdır. Yani ruhumuzdur. Çünkü bizi biz yapan odur. Bedenimiz ise ruhumuzun elbisesidir.
Ruhumuzu ise beş grup altında ifade edilebilir;
Akıl, mantık (sağduyu), nefis, vicdan ve duygularımız.
Duygularımız, bizim yaşarken cevap vermek zorunda kaldığımız imtihan sorularının oluşmasına zemin hazırlar. Mesela, öfkemiz bizi karşımızdakine zarar vermek için kışkırtır. Aklımız ve mantığımız ile bunun yanlış bir davranış olduğunu idrak edip, vicdanımızın sesine yönelirsek, doğru cevabı bulmuş oluruz. Nefsimizin sesini dinlersek, cevabımız yanlış olur.
Eğer akıl ve mantığımızı bir kenara bırakıp, duygularımız ile davranırsak, kendimiz duygularımızın yönetimine terk etmiş oluruz. Oysa duygularımız bize, biz onları yönetelim diye verilmiştir.
Bize asıl zarar veren duygularımızda aşırıya gitmektir. Öfkemizde aşırıya gitmemiz, karşımızdakine ve kendimize zarar vermemize neden olabilir. Sevgimizde aşırıya gitmemiz ise, sevdiklerimizin hatalarını görmememize ve onları uyarmamamıza neden olur.
Hz. Peygamberin dediği gibi ‘’öfkenizde de, sevginizde de aşırıya gitmeyin.’’
İşin en ilginç yanı insanı oluşturan madde yani beden ve mana yani ruh bölümlerinin birbirleri arasındaki koordinasyon ve uyumdur. Duygularımız bedenimiz ile hormonlarımız vasıtası ile iletişim kurar. Ayni şekilde bedenimizde, duygularımız ile hormonlarımızın aracılığına ihtiyaç duyar. Öfkelendiğimizde, adrenalin seviyemizin yükselmesi, kalp atışlarımızın artışı bu yüzdendir.
Yediklerimiz değil, sindirdiklerimiz bedenimizi geliştirir. Okuduklarımız değil, öğrendiklerimiz ve yaptığımız iyi şeyler ruhumuzu geliştirir. Bedenimizin büyümesi yani şişmanlamamız bizi zayıflatır. Oysa ruhumuzun büyümesi bizi yüceltir, güçlü kılar.
ALLAH YAR VE YOLDAŞINIZ OLSUN.
(Akın Örsmen 30.8.2008)
Yol Gösterici