İnsan, Namazı kadardır...
Namazın kalitesi insanın kalitesini gösteriyor
Namazdaki nitelik insanın kalite belgesi gibi… Rabbi karşısına insan, önce namazıyla çıkmaktadır. Namaz mü’minin mi’racıdır. Oraya çıkış, namazıyladır insanın.
Namaz, Rabbin makamına ulaşma vesilesi.
Kulluğun muhteşem halİdir.
Öyle bir ibadet ki namaz; oruç, zekât, hac var içinde.
Yemeden içmeden kesiliyor insan,
kendisine verilen sıhhat ve afiyetten, O’nun yolunda sarfetmektir.
Ve tabiî ki, huzura ulaşma vesilesidir.
Her şeyden sıyrılarak O(cc)’na yönelmek
Namaz, varlıktan sıyrılma halidir.
Namaz, nefisten, çoluk çocuğundan, varlığından, imkânlarından, makamlarından, topladıklarından; yokluğundan, fakirliğinden, acizliğinden sıyrılma halidir.
Adeta dünyada iken ahirete bir geçiş halidir, namaz.
Kâbe’ye varış halidir, yüzünü sürüş halidir, O’nu düşünüş halidir, Muhabbeti hissediş halidir. Namaz, bir varış halidir.
Namaz, ahiret yolculuğunun biletidir
Yolcu için bilet önemlidir. Özellikle yol uzun ve gidilecek yer önemliyse, hazırlıklar daha bir anlam kazanır.
Namaz, huzura giden yolda elimizde bir bilet gibi adeta.
O biletin değeri oranında değişik vasıtalara binebiliyor insan.
Çok değerli, nitelikli namazlar, tayyare, şimendifer, gemi ile huzura ulaşmak demektir.
Biletin değeri, insanın varacağı yere gönül hoşluğu içerisinde, elinde hediyelerle, rahat ve huzurlu bir şekilde ulaşması anlamına geliyor.
Biletsiz yolculuk olmaz
Namaz yoksa, yolda kalır insan.
Bütün hazırlıklar tamam ama bilet yoksa, hazırlıklar anlamını yitiriveriyor. Çekilen onca sıkıntılar, tasalar, acılar bir ‘hiç’e dönüşüyor.
İnsan eğer, yolculuk için ve mahallî ikameti için onca hazırlıklar yapar da, bileti unutursa veya umursamazsa ne derece divanelik etmiş olur.
Namaz dinin direğidir
Dünyada insan ne olursa olsun, ahireti namazladır.
Önce sorgusu namaz olacaktır insanın. Onun için, ‘Namaz dinin direğidir.’ denmiş; yani o almadan din olmaz.
Öyleyse diyebiliriz ki, namazı kadardır insan.
Yüce Rabbin katında namazı ile değeri ölçülecektir insanın.
Namazının niteliği, insanın da kalitesini ortaya çıkaracaktır.
Dünyaya ne kadar değer verdiği, dünyalıklara ne kadar görül bağladığı namazıyla anlaşılacaktır.
Namaza durunca hayat durmalı
Yoğun zihin gündemli namazlar, pek de nitelikli olamıyor.
Evet, yine de huzura yönelmek, yine de ‘Sen varsın’ demek, yine de ‘Sensiz olmuyor’ demek anlamlı.
Ama kılınan namaz, günün anlamını oluşturamıyorsa, günahtan sahibini koruyamıyorsa; hayra çeviremiyorsa yolu, elinin tersiyle itemiyorsa masivaullahı, geride bırakamıyorsa varlığı, o namaz sorgulanmalı.
Aldığımız nefes kadar dokunmalı hayatımıza namazlarımız.
Bir o kadar anlamlı olmalı, hayatımızı değiştirmeli; bakış açımızı ayarlamalı namazlarımız.
Namazlarımızla, O’nun adına bakmalı her şeye, O’nun adına sevmeli, O’nun adına vermeli, O’nun adına almalıdır insan.
Bir tohumdan meyveli ağaç seviyesine kadar dereceleri var namazın. İman derecelerimizdir namazımız.
Günde beş vakit, yenilenme fırsatlarımızdır, hatırlama operasyonlarımızdır, huzura varışlarımızdır, akdimizi yenileme halimizdir namazlarımız.
Namaz saatleri, adeta antivirüs işletim zaman dilimleridir.
Günde beş vakit namazı hatırlamalı, hatırlatmalıdır insan.
Gittiği her yere namaz gündemini götürmelidir kul olan.
Kulluk şuuru, her an gitmeye hazır olmak halidir. Onun için de mümkün olan bütün zaman dilimlerinde, namaza gitmelidir kul olan.
Namaz, duyguları normalleştiren, vasata çeken bir faktördür.
Namaza durunca, hayat her şeyiyle durmalı aslında.
Hayat da namaza durmalı insanla birlikte.
Sandukça-i ahirette saklı namazlar
Seccadelerimiz, mescitlerimiz ahiret sandukçalarımız gibidir. Her bir açılış, her bir seriliş ahirete bir numaratör gibi çalışıyor.
Seccademizi, her bir secde için yere serişimizde, hayat da yere serilmesi, adeta ölmeli namazımızla birlikte. Tabiî insan da ölmeli, ölmeden evvel ölmeli.
Namazda beden, varlık, madde öldükçe; mânâ dirilir.
Lütfen bilet?
Bir yolculuktur, farklı taşıtlarla gidiyor hayat. İnsan, imkânı, kazancı oranında bu yolculuğu yapabilecektir. Bu uzun yolda gitmek pek de kolay değil. Yolculuğu kolaylaştırmak ise, alınan biletle alâkalıdır.
Bilet değerimiz, yolculuğun rahatını, sıhhatini göstermektedir. Bu uzun yolda, istasyondan bilet almamış olmak, sanırım düşünülemez.
Namazın kalitesi insanın kalitesini gösteriyor
Namazdaki nitelik insanın kalite belgesi gibi… Rabbi karşısına insan, önce namazıyla çıkmaktadır. Namaz mü’minin mi’racıdır. Oraya çıkış, namazıyladır insanın.
Namaz, Rabbin makamına ulaşma vesilesi.
Kulluğun muhteşem halİdir.
Öyle bir ibadet ki namaz; oruç, zekât, hac var içinde.
Yemeden içmeden kesiliyor insan,
kendisine verilen sıhhat ve afiyetten, O’nun yolunda sarfetmektir.
Ve tabiî ki, huzura ulaşma vesilesidir.
Her şeyden sıyrılarak O(cc)’na yönelmek
Namaz, varlıktan sıyrılma halidir.
Namaz, nefisten, çoluk çocuğundan, varlığından, imkânlarından, makamlarından, topladıklarından; yokluğundan, fakirliğinden, acizliğinden sıyrılma halidir.
Adeta dünyada iken ahirete bir geçiş halidir, namaz.
Kâbe’ye varış halidir, yüzünü sürüş halidir, O’nu düşünüş halidir, Muhabbeti hissediş halidir. Namaz, bir varış halidir.
Namaz, ahiret yolculuğunun biletidir
Yolcu için bilet önemlidir. Özellikle yol uzun ve gidilecek yer önemliyse, hazırlıklar daha bir anlam kazanır.
Namaz, huzura giden yolda elimizde bir bilet gibi adeta.
O biletin değeri oranında değişik vasıtalara binebiliyor insan.
Çok değerli, nitelikli namazlar, tayyare, şimendifer, gemi ile huzura ulaşmak demektir.
Biletin değeri, insanın varacağı yere gönül hoşluğu içerisinde, elinde hediyelerle, rahat ve huzurlu bir şekilde ulaşması anlamına geliyor.
Biletsiz yolculuk olmaz
Namaz yoksa, yolda kalır insan.
Bütün hazırlıklar tamam ama bilet yoksa, hazırlıklar anlamını yitiriveriyor. Çekilen onca sıkıntılar, tasalar, acılar bir ‘hiç’e dönüşüyor.
İnsan eğer, yolculuk için ve mahallî ikameti için onca hazırlıklar yapar da, bileti unutursa veya umursamazsa ne derece divanelik etmiş olur.
Namaz dinin direğidir
Dünyada insan ne olursa olsun, ahireti namazladır.
Önce sorgusu namaz olacaktır insanın. Onun için, ‘Namaz dinin direğidir.’ denmiş; yani o almadan din olmaz.
Öyleyse diyebiliriz ki, namazı kadardır insan.
Yüce Rabbin katında namazı ile değeri ölçülecektir insanın.
Namazının niteliği, insanın da kalitesini ortaya çıkaracaktır.
Dünyaya ne kadar değer verdiği, dünyalıklara ne kadar görül bağladığı namazıyla anlaşılacaktır.
Namaza durunca hayat durmalı
Yoğun zihin gündemli namazlar, pek de nitelikli olamıyor.
Evet, yine de huzura yönelmek, yine de ‘Sen varsın’ demek, yine de ‘Sensiz olmuyor’ demek anlamlı.
Ama kılınan namaz, günün anlamını oluşturamıyorsa, günahtan sahibini koruyamıyorsa; hayra çeviremiyorsa yolu, elinin tersiyle itemiyorsa masivaullahı, geride bırakamıyorsa varlığı, o namaz sorgulanmalı.
Aldığımız nefes kadar dokunmalı hayatımıza namazlarımız.
Bir o kadar anlamlı olmalı, hayatımızı değiştirmeli; bakış açımızı ayarlamalı namazlarımız.
Namazlarımızla, O’nun adına bakmalı her şeye, O’nun adına sevmeli, O’nun adına vermeli, O’nun adına almalıdır insan.
Bir tohumdan meyveli ağaç seviyesine kadar dereceleri var namazın. İman derecelerimizdir namazımız.
Günde beş vakit, yenilenme fırsatlarımızdır, hatırlama operasyonlarımızdır, huzura varışlarımızdır, akdimizi yenileme halimizdir namazlarımız.
Namaz saatleri, adeta antivirüs işletim zaman dilimleridir.
Günde beş vakit namazı hatırlamalı, hatırlatmalıdır insan.
Gittiği her yere namaz gündemini götürmelidir kul olan.
Kulluk şuuru, her an gitmeye hazır olmak halidir. Onun için de mümkün olan bütün zaman dilimlerinde, namaza gitmelidir kul olan.
Namaz, duyguları normalleştiren, vasata çeken bir faktördür.
Namaza durunca, hayat her şeyiyle durmalı aslında.
Hayat da namaza durmalı insanla birlikte.
Sandukça-i ahirette saklı namazlar
Seccadelerimiz, mescitlerimiz ahiret sandukçalarımız gibidir. Her bir açılış, her bir seriliş ahirete bir numaratör gibi çalışıyor.
Seccademizi, her bir secde için yere serişimizde, hayat da yere serilmesi, adeta ölmeli namazımızla birlikte. Tabiî insan da ölmeli, ölmeden evvel ölmeli.
Namazda beden, varlık, madde öldükçe; mânâ dirilir.
Lütfen bilet?
Bir yolculuktur, farklı taşıtlarla gidiyor hayat. İnsan, imkânı, kazancı oranında bu yolculuğu yapabilecektir. Bu uzun yolda gitmek pek de kolay değil. Yolculuğu kolaylaştırmak ise, alınan biletle alâkalıdır.
Bilet değerimiz, yolculuğun rahatını, sıhhatini göstermektedir. Bu uzun yolda, istasyondan bilet almamış olmak, sanırım düşünülemez.
