Sebavetten (çocukluk) gençliğe, gençlikten ihtiyarlığa,
ihtiyarlıktan kabre, kabirden haşre, haşirden ebede kadar yolculuğa devam eder.
Her iki hayatın levazımatı Malik-ül Mülk tarafından verilmiştir. Fakat
o levazımatı, cehlinden dolayı, tamamen bu hayat-ı bakiyeye sarfediyor.
Halbuki, o levazımattan(lüzümlu ) laakal onda biri dünyevi hayata, dokuzu
hayat-ı bakiyeye sarfetmek gerektir. Acaba birkaç memleketi gezmek
için hükümetten yirmidört lira harcırah alan bir memur, ilk dahil olduğu
memlekette yirmi üç lirasını sarfederse, öteki yerlerde ne yapacaktır.
Hükümete ne cevap verecektir. Böyle yapan kendisine akıllı diyebilir mi?
Binaenaleyh, Cenab-ı Hak her iki hayat levazımatını elde etmek için
yirmidört saatlik bir vakit vermiştir. Çoğunu aza, azını çoğa vermek
suretiyle, yirmi üç saat kısa ve fani olan dünya hayatına , hiç olmazsa
bir saati de beş namaza ve baki ve sonsuz uhrevi hayata sarfetmek
lazımdır ki dünyada paşa, ahirette geda (fakir ) olmasın!