İMAM-I ÂZAM'DAN ÖĞÜD
-Naklederler ki Ebu Hanife kaldırımda yürürken,öbür taraftan gelen bir öküzle karşı karşıya gelince,aşağıya inip ona yol verdi.
Ya İmam!Bu kadar sakınganlık nedendir?denilince dedi ki:
-Benim aklım var,onun boynuzu da ondan!
***********
-Yahya b. Muaz Razi anlatıyor:
-Rüyada gördüğüm hazreti peygamber (A.S)Seni nerede arayayım?dedim.
Buyurdu ki:Ebu Hanife’nin ilminin bulunduğu yerde!
***********
-Naklederler ki,Ebu Hanife,İmanı vardır diye bir zengine tevazu göstermiş imiş,işte bu durumu bahis konusu ederek:
-Buna kefaret olmak üzere bin hatim indirdim,demiştir.
************
Peygamberler Efendisinin Ravzasına gitmiş,aleyhisselatu vesselama varıp:
-Selam sana peygamberlerin beyti,diye selam verip,
-Selam sana Müslümanların imamı.karşılığını almıştı.
İlk fırsatta inzivaya çekilip azmetti.
************
Davud Tâi şunu anlatmıştı:
-Yirmi yıl Ebu Hanifenin yanında bulundum.Bu müddet zarfında dikkat ettim,ne yalnızken ne de yanında birileri varken başım açık olarak oturduğunu ve istirahat maksadı ile ayaklarını uzattığını hiç görmedim.”Yalnızken ayağını uzatmanın ne mahzuru var?”dediğimde:
-Ulu ve yüce Allah karşısında yalnızken edebli olmak daha münasiptir,demişti.(Gözyaşı.sayı.4)
-Naklederler ki Ebu Hanife kaldırımda yürürken,öbür taraftan gelen bir öküzle karşı karşıya gelince,aşağıya inip ona yol verdi.
Ya İmam!Bu kadar sakınganlık nedendir?denilince dedi ki:
-Benim aklım var,onun boynuzu da ondan!
***********
-Yahya b. Muaz Razi anlatıyor:
-Rüyada gördüğüm hazreti peygamber (A.S)Seni nerede arayayım?dedim.
Buyurdu ki:Ebu Hanife’nin ilminin bulunduğu yerde!
***********
-Naklederler ki,Ebu Hanife,İmanı vardır diye bir zengine tevazu göstermiş imiş,işte bu durumu bahis konusu ederek:
-Buna kefaret olmak üzere bin hatim indirdim,demiştir.
************
Peygamberler Efendisinin Ravzasına gitmiş,aleyhisselatu vesselama varıp:
-Selam sana peygamberlerin beyti,diye selam verip,
-Selam sana Müslümanların imamı.karşılığını almıştı.
İlk fırsatta inzivaya çekilip azmetti.
************
Davud Tâi şunu anlatmıştı:
-Yirmi yıl Ebu Hanifenin yanında bulundum.Bu müddet zarfında dikkat ettim,ne yalnızken ne de yanında birileri varken başım açık olarak oturduğunu ve istirahat maksadı ile ayaklarını uzattığını hiç görmedim.”Yalnızken ayağını uzatmanın ne mahzuru var?”dediğimde:
-Ulu ve yüce Allah karşısında yalnızken edebli olmak daha münasiptir,demişti.(Gözyaşı.sayı.4)