Hoşgeldiniz İslami Forum Sayfası

[hafize]

Hoşgeldin EFENDİM ​

Efendim
Sen ki
sevgililer sevgilisi
Sen ki
o
on sekiz bin alemin efendisisin ​

Sen ki, habib-i kibriya
Sen ki
uğruna kainatın yaratıldığı
o
tek sevgilisin ​

Sen ki
fahr-i alem Muhammet Mustafa’ sın
Sen ki
o
en sevgiliden bize yadigar kalansın ​

Sen ki
o, aciz kulların ümit kapısı
Sen ki
günahkar ümmetinin
mağfiret sancağısın ​

Efendim
Sen ki
kurak topraklara yağan yağmur
Sen ki
zifiri karanlıkları nurunla aydınlatan ışıksın ​

Asırlar öncesinde
kutlu bir müjdeyle gelmiştin bize
İnanıyor
ve şehadet ediyoruz ki
senin teşrifinle birlikte aydınlandı,
o gün
o zifiri karanlıklar
Seninle birlikte nura gark oldu
nurunu kaybetmiş
o
ruhsuz kalabalıklar ​

Efendim
Gelişinle birlikte aydınlandı
milyonlarca yıllık, o köhne saray
Seninle şenlendi
ruhlara çöken o izbe yalnızlık
Seninle huzura erdi o
on sekiz bin alem
ve seninle anladı
eşref-i mahlukat olduğunu
aslını unutan o köhne alem ​

Efendim
Sen ki
o en sevgili nezdinde
en çok sevilensin
Sen ki
o, kutlu menzile giden yolda
yalın ayak yola düşen
en kutlu yolcu sensin​

Efendim
Yokluğunda
nifak tohumları ektiler
fitne düşürdüler ümmetinin arasına
Ya Nebi
unutuldu vasiyetin
unutuldu ardından o kutsal emanetin
o ahlak, din ve iman
çirkefe bulaştı gün be gün sensizlikte dünya
Anladılar seni
anladılar senin o mümtaz değerini
Anladı seni çirkefe batan o Mecusi
Anladı seni tam anlamıyla Putperesti
Anladı seni Yahudi
Anladı seni Hristiyan
Affet bizi
ey alemlere rahmet olan
Affet bizi ya resul
bir biz kaldık yeryüzünde
seni
anlaması gerektiği gibi anlamayan​

İşte
bu sebeptendir ki ey resul
Seninle cihana hükmeden
o ümmetin
zulüm altında inliyor şimdi,
Hicran rüzgarları esiyor bak,
seni unutan,
o, ümmetinin ardından,
şarkdan ve garpdan,
Şimdi bin pişman,
seni,
anlaması gerektiği gibi anlamayan, ​

Efendim
Sen yoksun
şimdi ardında güllerin yasta
bülbüllerinse firari
Mevsimse
bu hep Sonbahar
Kim bilir, bir daha ne zaman yeniden yaşanır
Asırlar öncesinde
seninle ilk kez yaşanan
o
ilk
ilkbahar
Bir zamanlar ki
o, nurdan pınarların aktığı
o, nurlu ırmaklar
Şimdi kimbilir
ne zaman
ve kiminle
Yıllardır
o
küs kaldıkları denize yeniden
yeniden
sensiz de akacaklar ​

Efendim,
sen yoksun,
Şimdi, sana meftun
güllerin de yok artık,
Baykuşlara kaldı şimdi
o, şen gülistan
Ardında bir o yaşlı bağban kaldı
bir de ben
Döküp te
hicran gözyaşlarını ardından
Herdem
seninle ağlayıp
herdem
seninle inleyen ​

Efendim
Sen yoktun
kopardılar yokluğunda
sana meftun o gülleri hoyratça dalından
Bülbüller
demir kafeslere kondu
Bilemediler kİ
o kafesler ümmetine
altından zindan
Çekildi bir gece yarısı
zindanda
o hileli kura
Bülbüle zindan düştü
baykuşa sensiz vatan​

Efendim,
sen yoktun,
o,
ümmetim, ümmetim diyen,
feryadın da yoktu,
Yokluğunda,
kalplere kilit vurulmuş,
kulakları da pas tutmuştu,
Affet bizi ya resulullah,
belli ki,
unuttular seni,
o gaflet uykusuna dalanlar,
…Belli ki,
unutturdular,
yıllardır bizi,
o, gaflet uykusuna salanlar, ​

_________________

 

[hafize]

Efendim
Sensizlikte
nefis denen
o şeytanla başımız yine dertte
Medet senden
Ferman senden
Yardım senden ya resul
Duy inleyen sesimizi duy
duy bir zamanlar hep seninle alıp da
şimdi
seninle veremediğimiz
o, son nefesimizi ​

Ey nebiler nebisi
Cılız sesimizi duy da gel
Ahu-zarımızı işit de gel
Gözde yaşı gör de gel
…Mirac’tan iner gibi
Hira’ dan döner gibi
Tıpkı ​

Bekliyoruz
ey asr-ı saadetin gülü
Dillerde adın, gözlerde yaş
Gel
Gel ey alemlere rahmet olan
Gel
ey asr-ı saadetin gülü
Gel
ey asr-ı server
Gel
ey müjdeciler müjdecisi
Gel
ey kutlu peygamber
Tıpkı
Miraçtan döner gibi
Gökten iner gibi
Yeniden doğar gibi ge,
Beklenmektesin
beklenmektesin bak
ufukta yaşlı gözler
Gel
gel yeniden
gel ey kutlu peygamber ​

Efendim
sen yoktun
yokluğunda korkum da yoktu
Ben, hep seninle ümitvardım
Bedrin o kan kokan topraklarında bile ya resul
senin o kutlu müjdeni aradım
Sen ki
müjdeciler müjdecisi
Sen ki
müjdeleyensin
Duy sesimizi
duy da müjdele bizi
Duy da
çıkar bizi asırlardır pus gibi üzerimize çöken
bu karanlık geceden
Duy da ya nebi
kavuştur bizi o, nurunla aydınlanan
o
nurlu sabahlara yeniden
Ey ümitsiz gönüllere sultan olan
Ey günahkar kulların, tek şefaatçisi
Ey ümmetine, tek ağyar olan
Ümit senden
yardım senden
hikmet senden ​

Efendim
Ben seninle varım
Sen yoksan
kopsun isterse ardımda
kızılca kıyamet
Sökülüp, savrulsun
hallaç pamuğu gibi
gelsin üzerime
isterlerse dağlar
İsterse çekilsin tenime
tüm haşmetiyle
Seninle coşup ta
seninle çağlamayan
o ruhsuz ırmaklar
Yakıp kavursun isterlerse beni
sensizlik çöllerinde
Senin o gül kokuna bulanıp ta
sana esmeyen
o tağuti rüzgarlar
İsterse yıkılsınlar üzerime
bir bir, cümlesi
Sana meydan okuyan
Seni anmayan
Senden bi-haber olan
…o, nemrudi köşkler
tahtlar
saraylar
İsterse açmadan solsun
sana saklanamayan
o kutsal emanetim
İsyan etsin
atmasın bir daha
dursun isterse
seni zikredemeyen kalbim
Nihayete ersin
bu tende
…seni anlatamayan sesim
…Seni soluyamayan nefesim
…Ey nebiler nebisi
anam, babam, canım
cananım sana feda ya resul
Sen ki,
nebiler nebisi
Sen ki
…bu günahkar kulun ümit kapısısın
Sen ki
benim tek şefaatcim
Sen ki
benim gönül tacımsın
Seni söyleyemeyen
seni anlatmayan bu dili
…seninle atmayan bu kalbi ben
tırnaklarımla sökerim ​

Efendim
Yağmalansın isterse uğrunda
kovanım, balım, peteğim
Talan olsun, tükensin yolunda
cümle malım, mülküm, servetim
Kurt, kuş yesin isterse
o brulsun çöllerde sini
İsterse
yaksın
tutuştursun beni narın
İsterse
gece gündüz demeden
yalın ayak
o Mecnun çöllerinde gezeyim
Haşa
sümme haşa ki efendim
ne bir kez olsun ah ederim
ne de bir kez olsun of derim
Bilirim ki
ey yar
o aşkın şarabını çöllerde bana içiren sensin
Bilirim ki
ey yar
sarıp ta hasretin o korunu bu tenime
Gece gündüz demeden
çöllerde, Leyla’yı bana aratan sensin ​

Efendim
gözümüzün nuru
Sen ki
varlık sebebimizsin
Sen olmasaydın
biz de olmazdık
Sen olmasaydın
hiç olur muydu
o
on sekiz bin alem
Hiç olur muydu
asırlarca satır satır
nurunu yazan
o asırlarca seni anlatan
o
kutlu kalem ​

Efendim
Sen ki
cümle alemin varlık sebebisin
Sen ki
bu virane gönülde
bu kutlu mabedi inşa edensin
Sen ki
bu mabedin sahibi
Sen ki
bu mabedin
mimarı
Sen ki
ustası
Sen ki
çırağısın
Sen ki
nebiler nebisi
Sen ki
saadet pınarısın
Bak
Rahmetini umarak
kapında beklemekteyim seni asırlardır ey Muhammet
Lütfeyle
aç o şefaat kapılarını bana da ya nebiullah
Ben ki
günahkar
ben ki
kapında aciz bir kulum
Şefaatini umarak geldim kapına ya resul
Tıpkı
Ümmetine açtığın gibi
bana da ardına dek aç o rahmet kapılarını
Aç ki
her iki cihanda da şefaatinle şerefyab olayım
aç
tutuşup da narınla
Tıpkı
nara sevdalı kelebekler gibi
narınla yanıp ta
nurunun etrafında
ben de
ben de her dem seninle pervaz olayım
Ya resul
sen ki
nebiler nebisisin
Sen ki
bu ölümlüler dünyasında
bu viraneden bu mükemmel mabedi inşa edensin
Sen ki
inşa ettiğin bu mabetten içeri bir tek sen girensin
Hatırla ey nebiullah
hatırla ey alemlere server olan
o
ölümlüler dünyasında,
inşa ettiğin bu mabetten içeri bir tek sen girmiştin
Şimdi
ölümsüzler dünyasında da bak
inşa ettiğin bu mabetten içeri bir tek sen
bir tek sen gireceksin ​

(O'na
herdem ona
Hep o' na
Hep o
sulusepken
gözlerime yağan yağmur'a
ve onun bir diğer sevdalısı
Kadim dostum
Sayın Şeyhmus SAİT AYDIN a) ​

Sen misin?
Hoş geldin EFENDİM
Hoş geldin Ya Resulallah
Hoş geldin Ya Nebiullah
Hoş geldin Ya Alemlere Server Olan
Hoş geldin Gözüme Işık Kalbime Nur Dolan
Hoş geldin Ya Resulallah
Hoş geldin ​

(O'na
hep ona
hep o gözlerime yağan yağmura) ​

 

[ibra]

Efendim
Gelişinle birlikte aydınlandı
milyonlarca yıllık, o köhne saray
Seninle şenlendi
ruhlara çöken o izbe yalnızlık
Seninle huzura erdi o
on sekiz bin alem
ve seninle anladı
eşref-i mahlukat olduğunu
aslını unutan o köhne alem​

ALLAH razı olsun