Hamd Alemlerin Rabbine, salât ve selam onun elçisi biricik Efendimiz (s.a.v.) üstüne olsun.
Rahman ve Rahîm olan Allah'ın adıyla...
İnsanoğlu...
Kainatın tek sahibi ve yaratıcısının en güzel bir biçimde yarattığı bizler şeklî olduğu kadar ruhî, ahlakî bir güzelliğe de sahip olmalıyız. Güzellik deyince sadece kaş, göz, yüz, boy vb. şeyler akla gelmemeli. Yaşantımızı kalıplaştırdığımız gibi kavramlarımızı da kalıplaştırmayalım, onlara haksızlık etmeyelim. İnsanın ahlâkî yönden güzel olması onun için önemli bir haslettir. Kendinden bîhaber olan bir kişinin bu güzelliklere ulaşması da düşünülecek şey değildir. Her yönüyle bizlere örnek olan Efendimiz s.a.v. sık sık şöyle dua ederlerdi: "Allah'ım! Yaratılışımı güzel yaptığın gibi, ahlakımı da güzelleştir." Onun gibi birinin bu duayı yapması, bizlere oldukça fazla şey anlatıyor aslında.
İfsat ve asimilasyonun zirveye çıktığı günümüzde ahlâki güzellikten bahsetmek ise oldukça güç. Değer yargısı olarak maddenin ön planda olması bütün insânî güzellikleri yok etmektedir. Yumuşak huyluluk, sabır, af, şefkat, sulh, güleryüzlülük gibi kavramlar tabir-i caizse can çekişmekte. İnsanların birbirine tahammülü yok, her an bir kavgaya, tartışmaya gebe. Bunun sonucu ise son pişmanlığın fayda vermediğini ifade eden cümleler kurmak ve acı dolu sahnelere şahit olmak sadece. Bakın çevrenize dışı hoş, içi boş bir sürü insan...
Mümin adı gibi güzel olmalı. Özü, sözü, yüzü, ahlakı hep güzel olmalı. Kendisine yapılan çirkinliğe, çirkinlik yaparak güzelliğine leke sürmemeli, alçaklığa alçaklıkla karşılık verip konumunu zedelememeli. Tüm güzellikler kendisi ile gün yüzüne çıkmalı, yüzüne bakıldığında mutlu etmeli karşısındakini, selamı yaymalı, tatli dilli olmalı, sağ eliyle verdiğine göz ucuyla bakmamalı, sabırlı ve affedici olmalı. Kendisini çevresine sevdirmeli, örnek olmalı, kendisi çevreye uyup çizgisini bozmamalı. Yüce Mevla bu özeliklere sahip mümin kullarını şöyle övmektedir:
"İşte onlara, sabretmelerinden ötürü, mükafatları iki defa verilecektir. Bunlar kötülüğü iyilikle savarlar, kendilerine verdiğimiz rızıktan da Allah rızası için harcarlar. Onlar, boş söz işittikleri zaman ondan yüz çevirirler ve: Bizim işlerimiz bize, sizin işleriniz size. Size selam olsun. Biz kendini bilmezleri (arkadaş edinmek) istemeyiz, derler.
Allah c.c bizlere müslümanca yaşamayı ve ölmeyi, müslümanlığı hakkıyla anlatmayı, yaymayı, temsil etmeyi nasip eylesin. Ayalarımız bu din üzerinde sabit kılsın, yolundan ayırmasın. Aklımızı, elimizi, dilimizi, kalbimizi kendisinin razı olacağı şekilde kullanabilmeyi, kardeşlerimize karşı yumuşak ve affedici, zalimlere karşı güçlü ve muzaffer olabilmeyi nasip eylesin. Okuduklarımızı anlamayı, anladıklarımızı yaşamayı, yaşadıklarımız ile örnek olmayı bizlere kolaylaştırsın, bizlere sabır, güç ihsan eylesin. Mevla cümlemizi bu müjdelere layık olanlardan eylesin.
Yazının kaynağı: Hiç kendine dönüp bir baktın mı? - İlyas Uçar - Ebû Rudeyha - Evvâh - Kişisel Bilgi Sitesi
İlyas Uçar - Evvâh - Ebu Rudeyha
04.06.2009 - 20:06