“Bir gün Üftâde Hazretleri, müridleriyle beraber bir kır sohbetine çıkmıştı. Emri üzerine bütün dervişler kırın en güzel yerlerini dolaşarak hocalarına bir demet çiçek getirdiler.ancak Kadı Mahmud Efendi’nin elinde sapı kırılmış, solgun bir çiçek vardı sadece... Diğerlerinin neşeyle elindekileri hocalarına takdiminden sonra Kadı Mahmûd, boynunu bükerek bu kırık ve solmuş çiçeği Üftâde Hazretleri’ne takdim etti. Üftâde Hazretleri diğer müridanın meraklı bakışları arasında sordu :”
“Evladım Mahmûd! Herkes demet demet çiçek getirdikleri halde sen niçin sapı kırık,solgun bir çiçek getirdin?”
Kadı Mahmûd edeple başını önüne indirerek
cevap verdi :
“Efendim! Size ne takdim etsem azdır. Ancak hangi çiçeği koparmak için elimi uzattıysam, onu (Allah, Allah) diyerek Rabbini tesbih eder bir halde buldum. Gönlüm onların bu zikirlerine mani olmaya razı olmadı. Çaresiz ben de elimdeki, tesbihine devam edemeyen şu çiçeği getirmek zorunda kaldım.”
Mezarların baş ucuna ağaç, gül dikilmesi de bundandır.
Her canlı Allah'ı zikreder. Bitki de olsa, ağaç da olsa, yaşken zikirdedir.
Herşey Allah'ı zikrederken, herşey emrine ve istifadesine sunulan, yeryüzünü halifesi olduğu bildirilen insan neden Allah'ı zikretmesin?
Kur'an bize şöyle hitap eder :
1- “Kendi kendine, yalvararak, ürpererek yüksek olmayan bir sesle, sabah – akşam Rabbini an. Gafillerden olma.” (A’raf:205)
İman sahiplerinin bir özelliği de sabah akşam Allah'ı zikretmeleridir. Allah şöyle buyuruyor :
2- “Ey İman Edenler! Allah'ı çok zikredin. O’nu sabah akşam tesbih edin.” (Ahzab:41-42) Zikirde devamlılık esastır.
3- “Onlar Allah'ı ayakta, oturarak, hatta yan gelip yatarak anarlar.” (Âl-i İmrân:191)
Peygamber (s.a.) şöyle dua ederdi : “Ya Rabbi! Seni zikredebilmem, şükredebilmem ve kulluk yapabilmem konusunda bana yardım et.”
Ben eskiden dünyaya dikkatli bakmazdım.ALLAH ‘ı tanımaya başladığımdan beri yani O ‘na yöneldiğimden beri ALLAH ‘ın yarattığı her şey dikkatimi çeker oldu.
Bir gün sıcak bir havada gezerken sıcaktan bunaldım ve bir çınar ağacının gölgesine oturdum.Çınar birkaç yüzyıllık vardı.Çınarı incelemeye başladım ve düşündüm kendi kendime.O sıradan bir ağaç değildi yaratılan hiçbirşey sebepsiz yaratılmamıştı elbet.Çınarın binlerce yaprağının ALLAH ‘ı zikrettiğini fark ettim.Sanki hepsi ALLAH ‘a elini açmış zikrediyodu.O zaman dedim ki çınar keşle benimde senin gibi binlerce elim olsada RABBİM ‘e yalvarsam.Artık her şeyi ALLAH ‘ı zikrederken görmeye başlamıştım.Dağda gezerken rüzgarın ALLAH ‘ı zikredişini HU deyişini duyuyordum.Bitkilerin ağaçların secde edişlerine şahitlik ediyodum sanki.Kargaların sesinin hiç bu kadar anlamlı olduğunu daha önce düşünmemiştim.Kargalar bile gag demiyodu artık HAK diyolardı sanki.Her şey O ‘nu zikrediyo ve anıyodu.Fakat dedim kendi kendime bütün varlıklar ALLAH ‘ı zikrederken insanoğlu yani kainatın en akıllı varlığı O ‘nu zikretmez yada az zikreder diye düşünüyodum artık.
Daha önceleri körmüşüm ben sadece bakıyodum etrafıma.Herşey suradan dı işte ağaç yeşilli olsun diye, kuşlar, otlar ve diğer bütün canlılar sıradan dı benim için.Ama şimdi sadece bakmıyorum görüyorum.Peki ben bunların nasıl farkına vardım biliyomusunuz NAMAZ sayesinde, ALLAH ‘ı tanıdıkça.İnsan namazla diriliyo.Namaz kılmayan bence ölübiri.İnsan namaz kılmıyosa.ALLAH ‘ı yeterince tanımıyosa yada tanımaya gayret etmiyosa niye yaşıyoki.Ömürlerimiz sadece mutfak ve tuvalet arasında geçmesin.
Şimdi anlıyorum ki HERŞEY O ‘NU ZİKREDİYO.Sizde çevirin bakın şöyle bir doğaya her şeyin ALLAH ‘ı zikrettiğini göreceksiniz.
“Evladım Mahmûd! Herkes demet demet çiçek getirdikleri halde sen niçin sapı kırık,solgun bir çiçek getirdin?”
Kadı Mahmûd edeple başını önüne indirerek
cevap verdi :
“Efendim! Size ne takdim etsem azdır. Ancak hangi çiçeği koparmak için elimi uzattıysam, onu (Allah, Allah) diyerek Rabbini tesbih eder bir halde buldum. Gönlüm onların bu zikirlerine mani olmaya razı olmadı. Çaresiz ben de elimdeki, tesbihine devam edemeyen şu çiçeği getirmek zorunda kaldım.”
Mezarların baş ucuna ağaç, gül dikilmesi de bundandır.
Her canlı Allah'ı zikreder. Bitki de olsa, ağaç da olsa, yaşken zikirdedir.
Herşey Allah'ı zikrederken, herşey emrine ve istifadesine sunulan, yeryüzünü halifesi olduğu bildirilen insan neden Allah'ı zikretmesin?
Kur'an bize şöyle hitap eder :
1- “Kendi kendine, yalvararak, ürpererek yüksek olmayan bir sesle, sabah – akşam Rabbini an. Gafillerden olma.” (A’raf:205)
İman sahiplerinin bir özelliği de sabah akşam Allah'ı zikretmeleridir. Allah şöyle buyuruyor :
2- “Ey İman Edenler! Allah'ı çok zikredin. O’nu sabah akşam tesbih edin.” (Ahzab:41-42) Zikirde devamlılık esastır.
3- “Onlar Allah'ı ayakta, oturarak, hatta yan gelip yatarak anarlar.” (Âl-i İmrân:191)
Peygamber (s.a.) şöyle dua ederdi : “Ya Rabbi! Seni zikredebilmem, şükredebilmem ve kulluk yapabilmem konusunda bana yardım et.”
Ben eskiden dünyaya dikkatli bakmazdım.ALLAH ‘ı tanımaya başladığımdan beri yani O ‘na yöneldiğimden beri ALLAH ‘ın yarattığı her şey dikkatimi çeker oldu.
Bir gün sıcak bir havada gezerken sıcaktan bunaldım ve bir çınar ağacının gölgesine oturdum.Çınar birkaç yüzyıllık vardı.Çınarı incelemeye başladım ve düşündüm kendi kendime.O sıradan bir ağaç değildi yaratılan hiçbirşey sebepsiz yaratılmamıştı elbet.Çınarın binlerce yaprağının ALLAH ‘ı zikrettiğini fark ettim.Sanki hepsi ALLAH ‘a elini açmış zikrediyodu.O zaman dedim ki çınar keşle benimde senin gibi binlerce elim olsada RABBİM ‘e yalvarsam.Artık her şeyi ALLAH ‘ı zikrederken görmeye başlamıştım.Dağda gezerken rüzgarın ALLAH ‘ı zikredişini HU deyişini duyuyordum.Bitkilerin ağaçların secde edişlerine şahitlik ediyodum sanki.Kargaların sesinin hiç bu kadar anlamlı olduğunu daha önce düşünmemiştim.Kargalar bile gag demiyodu artık HAK diyolardı sanki.Her şey O ‘nu zikrediyo ve anıyodu.Fakat dedim kendi kendime bütün varlıklar ALLAH ‘ı zikrederken insanoğlu yani kainatın en akıllı varlığı O ‘nu zikretmez yada az zikreder diye düşünüyodum artık.
Daha önceleri körmüşüm ben sadece bakıyodum etrafıma.Herşey suradan dı işte ağaç yeşilli olsun diye, kuşlar, otlar ve diğer bütün canlılar sıradan dı benim için.Ama şimdi sadece bakmıyorum görüyorum.Peki ben bunların nasıl farkına vardım biliyomusunuz NAMAZ sayesinde, ALLAH ‘ı tanıdıkça.İnsan namazla diriliyo.Namaz kılmayan bence ölübiri.İnsan namaz kılmıyosa.ALLAH ‘ı yeterince tanımıyosa yada tanımaya gayret etmiyosa niye yaşıyoki.Ömürlerimiz sadece mutfak ve tuvalet arasında geçmesin.
Şimdi anlıyorum ki HERŞEY O ‘NU ZİKREDİYO.Sizde çevirin bakın şöyle bir doğaya her şeyin ALLAH ‘ı zikrettiğini göreceksiniz.