Sinemde ki ne derttir
Ve ne de bir gamı kaderdir
Gönlümü meftun eden ne derin bir firkattir
Şikâyet kimin haddinedir
Onu bana bahşeden Rabbim Rahimdir
Her ne gelirse O’ndan tac-ı servet, aşk-ı ilahidir
Kalp yalnız O’na amadedir
Şayet değilse, kul olmak nasıl mümkündür
Mukallide aşk ne gerektir, nefsi ihya etmektedir
Her lahza umuda gebedir
Sinesinde şevk ve muhabbet olmayan fakirdir
Akıl ve irade irfan içindir, yoksa derd-i elemdir
Cezbine aşina olduğun nedir
Nasıl bir cismani güzellik ve edebi derinliktir
Kul ne kadar kalbi hassasiyete matufsa aklıselimdir
Sabır ne mümbit bir seçimdir
İnsanı kemali yete eriştiren ilm-i basirettir
Cahile sabır ne gerektir, düşünmeden amel edendir
Ne hikmetse fakire nazar ettin
Bununla yetinmedin, suallerde tevzi ettin
Hayretime mucip bir zamandı, içimi titreten ne andı
Mahcubiyetimi fark etmiştin
Rahat olmamı sağlamak için gayret hasrettin
Ve fakat ben garip bir haldeydim, adeta acizleştim
Sükût etmeyi yeğlemiştim
Nereden bilirdim, bilmem ki hangi iklimdeydim
Ruhuma ve hissiyatıma akseden sezginin elindeydim
Ya Rabbi sen bilirsin dedim
Sen beni benden daha iyi bilensin diye iltica ettim
Hissiyatıma güvenmemeli, irfanı tercih etmeliydim
Her yeni açılan kapıya değil
Hakikat, marifet, hikmet sırrına erişmeliydim
Nefsime hitap eden değil, ruhuma hitap edeni seçmeliydim
Mustafa Cilasun