Her şeyi layt Müslümanlık yüzünden mi?
26 Mayıs 2007
vatan gazetesi
Tuğçe Baran 26.05.2007
Her şeyi layt Müslümanlık yüzünden mi?
Bizim laikler neden dindarlara karşı bu kadar haşin diye düşünüp duruyorum.
Tamam bir sınıf çatışması, köydekinin, kasabadakinin, kenar mahalledekinin güçlenmesine karşı hazımsızlık dedim evet ama hadise neden bir din düşmanlığı şeklinde tezahür ediyor anlamaya çalışıyorum.
Nedir bu ağır nefretin, kinin kökeni analiz etmeye çalışıyorum.
Neden sokaklarda kadınların baş örtülerine veya onların deyimiyle türbanlarına saldıracak kadar öfkeliler merak ediyorum. (Doğduğundan beri Arnavutköy’de yaşayan tesettürlü komşum sırf bu saldırılar yüzünden başka bir mahalleye taşındı.) Saldırmasalar da illa ki laf etmelerinin, çık çık etmelerinin, küçük görmelerinin, otomobil kullanmalarına hayretle bakmalarının, gözlerinin önünde olmalarını istemelerinin altındaki nedeni merak ediyorum.
Bütün sahiller açıklara yönelik binlerce otelle kaplıyken onların kendilerine özel 20-30 otelleri, tatil köyleri olmasına sinirlenmelerinin, hadiseyi bir “işgal” veya “mevzi kaybetme” gibi görmelerinin altındaki gerçek nedeni bulmaya çalışıyorum.
Kapalı insanlarla hiçbir şekilde ilişki kurmak istememelerinin nedenini bulmaya çalışıyorum. (Bire bir tanımak merhamet ve anlayış sağlar diye mi acaba?)
Radikal politikacı ile sokaktaki insanı ayırt edemeyecek kadar gözleri kör eden nedir bulmaya çalışıyorum. Kadın hakları savunucularının BİLE üniversiteye başı kapalı kızların alınmamasını savunmalarının altında ne var bilmek istiyorum.
Neden “onların” yaptığı her şey bir tehdit olarak algılanıyor hakikaten anlamak istiyorum.
80 yıllık Kemalist eğitim bana yeterli bir cevap gelmiyor. Münferit bir takım hadiseler dışında dincilerin topluca ayaklanıp adam kestiklerini Menemen’den beri görmüyoruz. (Malatya’daki Hıristiyan misyonerlerin boğazlanmasını, Erzurum’da oruç tutmayan öğrencinin öldürülmesini unutmuş değilim) Üsküdar’da mini eteğiyle yürürken bacağına bıçak saplanan kız hikayeleri de duymuyoruz uzun zamandır. Zeki Başeskioğlu istediği kadar yırtık dondan çıkar gibi fırlayıp sansürlendiğini iddia ederek bedava PR’ını yapsın, çıplaklık reklamlarda olsun, TV’lerde olsun gırla gitmekte. (Ki çıplaklık neden bu kadar seviliyor laikler arasında o da ayrı bir mevzuu..) Okullarda dini propaganda evet çok yaygın ama büyük tepkiyi gösterenler bu propaganda altında olanlar değil.
Peki o zaman nedir?
Bir dert var. Tepki gösteren kesimde kimsenin hayatının İslami manada değiştiği/değiştirildiği yok ama bir dert var. Etrafım onlarla dolu ve klişe bir takım laflar dışında (“gelecekler ve hepimizi asıp kesecekler!!” gibi) doğru dürüst bir neden açıklayan yok ne yazık ki. Çoktan geldiler, kimse asılıp kesilmedi dediğim zaman da beni müthiş bir öfkeyle gaflet ve dalalet içinde olmakla suçladıkları için, adam gibi teati etme imkanı da olmuyor.
Sen ben değil ama çocuklarımız bunların beyin yıkamalarıyla büyüyor, gelecek karanlık denmekte ama bunu diyenlerin hepsinin çocuğu özel ve de “laik” okullarda okumakta. Bu okullar da her geçen gün fazlalaşmakta ve para basıp durmaktalar. (“Kim kazançlı bu çatışmadan?” sorusuna cevap bir)
Ama belli ki bir dert var.
Tam da “acaba tam olarak riayet edemedikleri/etmek istemedikleri ama mensubu olduklarını da iddia etmeye devam ettikleri dinlerini birileri sözle değilse de giyimleri, kuşamlarıyla hatırlattığı için mi bu kadar rahatsızlar? Farkında olmadan vicdani bir eziklik/yükümlülük mü getiriyor dinlerine harfiyen uyanlar? Layt Müslümanlıklarının vicdan azabını mı çekiyorlar farkında olmadan?” diye düşünürken..
Ayşe Arman şöyle yazmış: “Giyinmek güzeldir” sloganlı başörtüsü reklam afişini görünce şöyle hissettim: Bana diyorlar ki “Sen çıplaksın, giyinmiyorsun, örtünmüyorsun. Bu yüzden vicdan azabı çekmelisin, kendini düzeltmelisin...”
“Ve o ilan, o gün, benim kendimi soyunuk gibi hissetmeme sebep oldu. Sanki yanlış bir şey yapıyormuşum gibi...”
Bu ilanlar sadece beni mi rahatsız ediyor diye de sormuş (23 Mayıs 2007, Hürriyet)
Beni rahatsız etmiyor. Giyinmem gerektiğine dair derinlerimde bir yerlerimde baskıladığım, üzerini örtmeye çalıştığım bir fikrim/inancım olmadığı için mi acaba?
26 Mayıs 2007
vatan gazetesi
Tuğçe Baran 26.05.2007
Her şeyi layt Müslümanlık yüzünden mi?
Bizim laikler neden dindarlara karşı bu kadar haşin diye düşünüp duruyorum.
Tamam bir sınıf çatışması, köydekinin, kasabadakinin, kenar mahalledekinin güçlenmesine karşı hazımsızlık dedim evet ama hadise neden bir din düşmanlığı şeklinde tezahür ediyor anlamaya çalışıyorum.
Nedir bu ağır nefretin, kinin kökeni analiz etmeye çalışıyorum.
Neden sokaklarda kadınların baş örtülerine veya onların deyimiyle türbanlarına saldıracak kadar öfkeliler merak ediyorum. (Doğduğundan beri Arnavutköy’de yaşayan tesettürlü komşum sırf bu saldırılar yüzünden başka bir mahalleye taşındı.) Saldırmasalar da illa ki laf etmelerinin, çık çık etmelerinin, küçük görmelerinin, otomobil kullanmalarına hayretle bakmalarının, gözlerinin önünde olmalarını istemelerinin altındaki nedeni merak ediyorum.
Bütün sahiller açıklara yönelik binlerce otelle kaplıyken onların kendilerine özel 20-30 otelleri, tatil köyleri olmasına sinirlenmelerinin, hadiseyi bir “işgal” veya “mevzi kaybetme” gibi görmelerinin altındaki gerçek nedeni bulmaya çalışıyorum.
Kapalı insanlarla hiçbir şekilde ilişki kurmak istememelerinin nedenini bulmaya çalışıyorum. (Bire bir tanımak merhamet ve anlayış sağlar diye mi acaba?)
Radikal politikacı ile sokaktaki insanı ayırt edemeyecek kadar gözleri kör eden nedir bulmaya çalışıyorum. Kadın hakları savunucularının BİLE üniversiteye başı kapalı kızların alınmamasını savunmalarının altında ne var bilmek istiyorum.
Neden “onların” yaptığı her şey bir tehdit olarak algılanıyor hakikaten anlamak istiyorum.
80 yıllık Kemalist eğitim bana yeterli bir cevap gelmiyor. Münferit bir takım hadiseler dışında dincilerin topluca ayaklanıp adam kestiklerini Menemen’den beri görmüyoruz. (Malatya’daki Hıristiyan misyonerlerin boğazlanmasını, Erzurum’da oruç tutmayan öğrencinin öldürülmesini unutmuş değilim) Üsküdar’da mini eteğiyle yürürken bacağına bıçak saplanan kız hikayeleri de duymuyoruz uzun zamandır. Zeki Başeskioğlu istediği kadar yırtık dondan çıkar gibi fırlayıp sansürlendiğini iddia ederek bedava PR’ını yapsın, çıplaklık reklamlarda olsun, TV’lerde olsun gırla gitmekte. (Ki çıplaklık neden bu kadar seviliyor laikler arasında o da ayrı bir mevzuu..) Okullarda dini propaganda evet çok yaygın ama büyük tepkiyi gösterenler bu propaganda altında olanlar değil.
Peki o zaman nedir?
Bir dert var. Tepki gösteren kesimde kimsenin hayatının İslami manada değiştiği/değiştirildiği yok ama bir dert var. Etrafım onlarla dolu ve klişe bir takım laflar dışında (“gelecekler ve hepimizi asıp kesecekler!!” gibi) doğru dürüst bir neden açıklayan yok ne yazık ki. Çoktan geldiler, kimse asılıp kesilmedi dediğim zaman da beni müthiş bir öfkeyle gaflet ve dalalet içinde olmakla suçladıkları için, adam gibi teati etme imkanı da olmuyor.
Sen ben değil ama çocuklarımız bunların beyin yıkamalarıyla büyüyor, gelecek karanlık denmekte ama bunu diyenlerin hepsinin çocuğu özel ve de “laik” okullarda okumakta. Bu okullar da her geçen gün fazlalaşmakta ve para basıp durmaktalar. (“Kim kazançlı bu çatışmadan?” sorusuna cevap bir)
Ama belli ki bir dert var.
Tam da “acaba tam olarak riayet edemedikleri/etmek istemedikleri ama mensubu olduklarını da iddia etmeye devam ettikleri dinlerini birileri sözle değilse de giyimleri, kuşamlarıyla hatırlattığı için mi bu kadar rahatsızlar? Farkında olmadan vicdani bir eziklik/yükümlülük mü getiriyor dinlerine harfiyen uyanlar? Layt Müslümanlıklarının vicdan azabını mı çekiyorlar farkında olmadan?” diye düşünürken..
Ayşe Arman şöyle yazmış: “Giyinmek güzeldir” sloganlı başörtüsü reklam afişini görünce şöyle hissettim: Bana diyorlar ki “Sen çıplaksın, giyinmiyorsun, örtünmüyorsun. Bu yüzden vicdan azabı çekmelisin, kendini düzeltmelisin...”
“Ve o ilan, o gün, benim kendimi soyunuk gibi hissetmeme sebep oldu. Sanki yanlış bir şey yapıyormuşum gibi...”
Bu ilanlar sadece beni mi rahatsız ediyor diye de sormuş (23 Mayıs 2007, Hürriyet)
Beni rahatsız etmiyor. Giyinmem gerektiğine dair derinlerimde bir yerlerimde baskıladığım, üzerini örtmeye çalıştığım bir fikrim/inancım olmadığı için mi acaba?