Herşey
söylenmiyor
Kalpten sökün etse
bile akıl sır verdirmiyor
Ruhumdan
südur hicran ne vakit
dile geliyor,sessizce düşündürüyor
Heves çırpınsada
muvazene geçit vermiyor,
irade metanette niye direniyor
Kalp
tebessüm ettirir
Nefs kahkaha atırmakmak
için bahane içindedir
Kemaliyet
aklın şirazesi,
ruhun esin zerkeden
edep mizan gerekçesidir
Neyle
iştigal edersen,
ndişe etmeden gönlünü
hasredersen keder seninledir
Talihin elinde
kimse oyuncak olmaz
Çocuğun işvelerinden hesap
sorulmaz, masumiyet suçlu olamaz
Nerde
düğümlenirsen,
sinenin derinliklerini
tefekkür et, kabahatsiz kul durulmaz
Tevbe
kapısı Rabbin
bahşettiği eşiktir, iltica eden kul
için ne ulvi nimettir, uzaklaşılmaz
Velinimetini
tahkir edip yargılama
Hiçbir vakit zatını
bulunmaz kumaşla kıyaslama
Nefs
turap eder,
gönlünü kurutup harap
eyler, pişkinliğe asla vurma
Nice
kitaplar yazılmıştır,
ibretin haznesinden akseden
sessiz bir ağıttır, uzak kalma
Kuşun cilvesine
bir bak, nasıl emek var
Yaprak dalda salınırken
teslimiyetinde ki ibret, kul için fark-ı ar
Toprak
ne müthiş bir hamiyettir,
her nefes için en ülvi ayet olan gerekçedir
Hakikatin
ilgasından, ruhu
mest eden aşk narından
zan edip kararma iksirdir
Hangi hal
ve melal içindeysen
Sabrını zorlayan bir
belanın ahirinde ki namzetsen
Nasıl
huzura erceksin,
kalbini aşikar eylemeden
mi göçmeyi istersin
Her hatanın
bir tevbe kapısı var,
umutları kurutmak ne
büyük yanıştır, çekinme
Mustafa CİLASUN