Evet,
Ne kadar
Geç kalsam da hayatı
Anladığımı söyleye bilemen çok zor
Zaten
Mana mefkûresini yaşasam o hazzı
Meşkiyle serinlemekte yakan bir sızıdır
Ateş ne ki
Ten, zaten emanet edilen yeti
Bu hakikati hangi şekilde idrak etmeli
Sermeli
Nefsi, söyle nerde illetin sebebi
Aşk içinde seyrederek canı vakfetmeli
Ah bu canın
Canan adına dinmez artık seyri
Kime meyletmeli bir duruş sergilemeli
Gönlün
Sızısını hangi şifa ile dindirmeli
İradeye ne demeli, kim için hasretmeli
Canan,
Revan değil mi ki en sevgili olan
O da nihayetinde nefsi için yaşayan can
Mana ile
Boyanmayan, ten ile oyalanan
Zevkin kıvamı için uğraşan ama yanılan
Neden
Aldanır, yanılır, kandırılır bu insan
Biliyoruz ki akıbette hesaba çekilecek can
Neden
Halk edildi mizan akletmez ki insan
Ey mahşerin haşyetinden habersiz yaşayan
İbrete
Dikkat kesil, ayetler senin içindir bil
Ecel, aşk için ürperti değil, ten adına naz değil
Vakit
Üşütecek bir zamandır, anda saklıdır
Lahzaya gülüp geçen sevdadan ne anlayacaktır
Aşk
Ölmez, ruhun itminanlığındaki esenliktir
Nefsi heves ve hevalar kalp için değil, sefilliktir
Mustafa CİLASUN